Opgelucht en verdriet in èèn

[Kaat]

Beste allemaal,
Mijn naam is Kaat. Bijna 3 weken geleden heb ik mijn relatie die 3 jaar geduurd heeft gestopt. Wat ik direct hierna voelde was vooral opluchting; het was voorbij en dat was/is goed. En toch was/is er ook verdriet. Het verdriet kwam de eerste dagen voort uit het gemis naar hem maar al snel veranderde dat in verdriet over mezelf dat ik het zo lang had laten duren voordat ik het eindelijk kon stoppen. Verdriet dat ik me opnieuw had ingelaten met een (emotioneel) onbereikbare man terwijl ik al zoveel had geleerd op dit gebied. Verdriet dat ik blijkbaar nog steeds een relatieverslaafde ben en niet in staat ben echte intimiteit te beleven met een, om het zo maar te noemen, 'gezonde' man. Opnieuw het boek gelezen van Norwood en ik heb het gelezen alsof het de eerste keer was. Het deed pijn!
Ik lees al een poosje mee op het open forum maar durfde me vandaag pas aan te melden. Het is allemaal erg confronterend.
Tot ziens op het forum!

[lienie]

Hallo, ik ben Lienie en vandaag nieuw op dit forum,

Ik ben 5 jaar geleden verstrikt geraakt in een relatie met een foute
man, deze man wilde ook geen echte relatie, dat benauwde hem en hij hield van mij maar had geen gevoelens voor mij.
omdat ik in alle opzichten verslaafd aan hem raakte, zijn grote sterke voorkomen, zijn charme, lichamelijk, ging ik mijn grezen steeds verder verleggen.
Onze relatie begon toen ik via een zg. pgb bij hem ging werken, hij is alleentaand vader met 2 kinderen.
Van de 2 halve dagen per week, werkte ik algauw 2 hele dagen, werd verliefd en begreep dat hij dronk en ook regelmatig drugs gebruikte, hij had het immers moeilijk, ook heeft hij vele relaties met vrouwen achter de rug en is verbaal agressief zonder zich ooit daarvoor te schamen. Maar de knuffels en complimentjes maakten veel goed en ik accepteerde alles, ook wilde hij buiten deze uren geen contact met mij, hij wilde geen relatie meer (take it or leave it zei hij altijd)
Verleden week was ik ook bij hem aan het werk, had ook een grote zak paaseitjes voor de kinderen gekocht, hij had die dag andere dingen te doen, dus ik was alleen daar.
De volgende dag belde hij woedend op dat ik niks had gedaan en dat het over was, je gaat eruit zei hij
In paniek sms-te ik dat ik het over zou doen enz.
's nachts belde hij weer, dronken ditmaal en herhaalde wat hij 's middags had gezegd, ben toen naar zijn huis gereden, hij liet me niet binnen, heb een briefje in de brievenbus gegooid, heeft hij volgens mij verscheurt, net als de sms-jes die hij waarschijnlijk heeft gewist.
Kortom, het wordt mij onmogelijk gemakt contact te leggen.
Afgelopen maandag naar zijn huis gegaan en kreeg door de deur te horen; je bent fout, dag!
Toen realiseerde ik me dat er iets met mij niet in orde was.
Hoe heb ik me zo kunnen laten behandelen? Waarom ben ik zo extreem verliefd geworden? Waarom wil ik ondanks alles zo weer naar hem toe? Waarom heb ik zoveel pijn?
Mijn intentie is nu om naast het verwerken van mijn verlies en verdriet ook aan mijn zelfvertrouwen en verslaving t.a.v. hem te werken. Lienie

[Daantje]

Hallo Lienie,
Heb je wel 's van Al-Anon gehoord?
www.al-anon.nl
Ik ga er zelf ook naar toe en m'n leven is 100% omgekeerd naar de goede kant.
Sterkte!
Daantje

[Daantje]

P.s.: Als je goed zoekt, dan vind je ook WAAR er een Al-Anon meeting gehouden wordt.
Vanavond b.v. is er al ergens een meeting. Je zou zo aan kunnen schuiven. (Ook al is het Al-Anon/ACA).

[Daantje]

P.s. 2: http://www.norwoodgroep.nl/#_DEELNAME_AAN_EEN

Uiteraard kun je ook deelnemen aan één van de Norwoodgroepen.

[hermanswill07]

en ja, heb me zojuist aangemeld, al 3 x een relatie gehad, en ja, al 3 x met een emotioneel onbereikbare man.
De relatie is uit, maar als hij had aangestuurd om het "aan " te houden was ik weer overstag gegaan.
Geen liefde, geen genegenheid, maar wel weer het perfecte stel voor de buitenwereld. Echter, veel mensen zien het wel, mensen die wel open staan voor gevoelens voor een ander. En ik, die weer totaal een wrak is, en hij, die door mij zo goed is gevoed, dat hij weer een gezicht heeft gekregen bij de vrouwen.
en ik de uitslover, ben een en al verdriet, weer alles gegeven.
Maar, het is toch mijn taak, om mezelf terhand te nemen, want het boek heb ik al 2x gelezen, en nog blijf ik de mist in gaan. Temeer, je wilt je nieuwe vriend de tijd gunnen, je wilt hem laten wennen, altijd maar rekening houden met wat je denkt, zijn pijn uit het verleden. Maar deze mannen zijn vaak zo vlak, en ja, ik zet me dan letterlijk in de uitverkoop. Mijn ex partner waar ik een kind van heb, geen alimentatie, zoekt zijn dochter niet, geen nooit thuis.
Mijn laatste relatie dacht dat het heel goed ging met ons, echter, iedereen zag dat ik een wrak was geworden, behalve hij. En ik , die stug doorging. Ik moet dus duidelijk hulp zoeken, of grenzen stellen, maar dat heb ik in mijn opvoeding niet mogen stellen, want dan kreeg ik er van langs. Nog steeds bang voor mijn vader, ben 45 jaar .............. en alles voor de buitenwereld geslaagd!

[Daantje]

Echter, veel mensen zien het wel, mensen die wel open staan voor gevoelens voor een ander. (...), want het boek heb ik al 2x gelezen, en nog blijf ik de mist in gaan.

Norwoodvrouwen zijn vaak heel intelligente vrouwen.
In mijn opleiding (relatiecounselling) en in mijn eigen leven merk ik steeds meer dat dat goede verstand tegenwerk aan het leren 'voelen' en die gevoelens (die ozo nuttig zijn) te gebruiken ('voor eigen gebruik').
Ik druk het wat plastisch uit, maar het is zo moeilijk uit te leggen.

Iemand zei 's: What's the use of knowlegde when there is no understanding.

Een loodgieter (mijn eerdere buurman) en zijn vrouw moesten trouwen.
Ik: Ik wilde niet eerder kinderen dan dat ik het allemaal begreep en kon.
Hij: Ik ben blij dat wij alles niet vooraf wisten anders waren er nooit kinderen gekomen.
(Daar moest ik ineens aan denken)..

Sterkte en hold on!

Daantje

[aggie]

Je bedoelt dat zodra gevoelens sterk opspelen, alles wat je weet ineens vervaagd? Zo is het hier bij mij nog vaak.
Grtjes,
A.