Hallo allemaal,
Ik heb niet zo'n zin om een heel verhaal op te schrijven. Om het kort maar krachtig te zeggen heb ik veel te lang mijn energie en liefde in een man gestoken die het totaal niet verdiende. Nu heb ik eindelijk de keuze gemaakt om voor mezelf te kiezen. Weg van die valse beloftes, en t gevoel alsof je in een vacuüm leeft. Ik wil nu echte liefde leren kennen en ben me er van bewust dat ik eerst aan mezelf moet werken , want voor je t weet sla je weer een man aan de haak en zet je de patronen weer door alleen met een ander.
Dat wil ik dus niet!
Mijn probleem is nu dat ik nog continu met hem bezig ben, ik check zn facebook , ik volg zn twitter en stuur m nog regelmatig smsjes met daarin dat hij me zoveel pijn heeft gedaan en telkens hem opnieuw confronteren met de dingen die hij me geflikt heeft. Hoe kan ik dat in godsnaam stoppen. En herkent iemand zich hierin? Ik wil m niet terug en ik wens mezelf iets mooiers en beters toe. En toch heb ik zo'n moeite met het loslaten. Ook al weet ik dat ik mezelf zo pijn doe. En hem ook nog een stuk macht geef. verdiend hij niet.
groetjes
Hoe ga ik verder ?....
Hallo Louk. Ik raad je aan mijn tekst 'Mijn methode' te lezen (bovenaan in het Gastenboek). Daarin staat onder andere wat je met dwangmatigheid kunt doen, de 'oefening voor dwangmatigheid'.
En heb je het boek 'Als hij maar gelukkig is' al gelezen? Daarin staat een goed stappenplan voor als je je herkent in de problematiek die in dat boek beschreven staat. Een belangrijk onderdeel is deelname aan een zelfhulpgroep met lotgenoten.
Informatie over Norwoodgroepen kun je vinden op mijn website www.norwoodgroep.nl bij 'Landelijke lijst Norwoodgroepen'. Ook informatie over Al Anon (voor partners en familieleden van alcoholisten), ACoA (voor volwassen kinderen van alcoholisten), CoDA groepen (voor codependents) en SLAA (Sex and Love Addiction Anonymous, groepen voor mannen en vrouwen) kun je vinden via mijn website in ditzelfde gedeelte.
Ook op het Norwoodgroep Forum prikbord kun je informatie vinden over Norwoodgroepen: http://www.norwoodgroep.nl/forum/viewforum.php?f=1
Op mijn website bij 'Relevante zelf-therapie methoden' kun je allerlei teksten vinden die je kunt gebruiken bij het werken aan jezelf: http://www.norwoodgroep.nl/#_RELEVANTE_ZELF_-THERAPIE
Groeten, Anna
En heb je het boek 'Als hij maar gelukkig is' al gelezen? Daarin staat een goed stappenplan voor als je je herkent in de problematiek die in dat boek beschreven staat. Een belangrijk onderdeel is deelname aan een zelfhulpgroep met lotgenoten.
Informatie over Norwoodgroepen kun je vinden op mijn website www.norwoodgroep.nl bij 'Landelijke lijst Norwoodgroepen'. Ook informatie over Al Anon (voor partners en familieleden van alcoholisten), ACoA (voor volwassen kinderen van alcoholisten), CoDA groepen (voor codependents) en SLAA (Sex and Love Addiction Anonymous, groepen voor mannen en vrouwen) kun je vinden via mijn website in ditzelfde gedeelte.
Ook op het Norwoodgroep Forum prikbord kun je informatie vinden over Norwoodgroepen: http://www.norwoodgroep.nl/forum/viewforum.php?f=1
Op mijn website bij 'Relevante zelf-therapie methoden' kun je allerlei teksten vinden die je kunt gebruiken bij het werken aan jezelf: http://www.norwoodgroep.nl/#_RELEVANTE_ZELF_-THERAPIE
Groeten, Anna
Hallo Louk,
ik zit in precies dezelfde situatie. alleen heb ik geen behoefde meer om hem iets te verwijten. wel de eerste paar weken, maar hij is altijd open geweest en ik neem zelf verantwoordelijkheid voor dat ik met open ogen met hem in zee ben gegaan.
Ik zit wel iedere dag, nu bijna 6 weken te hopen dat er een berichtje van hem komt. dat hij toch voor mij kies. dat wij samen hier doorheen kunnen komen, terwijl ik weet hoe moeilijk dat zou zijn, met 2 beschadigde individuen. ik denk niet eens dat ik met hem gelukkig zou kunnen worden, en toch kan ik maar niet loslaten. ik heb fysieke pijn... maak mezelf helemaal gek. weet dat de tijd mijn vriend is maar ook dat ik heel erg moet uitkijken dat ik me niet meteen in de armen van weer een nieuwe 'foute man' stort. zoals je zegt wil ik ook aan mezelf werken... maar kan het niet laten om niet nu al rond te kijken naar een nieuw slachtoffer!
groetjes,
Lis
ik zit in precies dezelfde situatie. alleen heb ik geen behoefde meer om hem iets te verwijten. wel de eerste paar weken, maar hij is altijd open geweest en ik neem zelf verantwoordelijkheid voor dat ik met open ogen met hem in zee ben gegaan.
Ik zit wel iedere dag, nu bijna 6 weken te hopen dat er een berichtje van hem komt. dat hij toch voor mij kies. dat wij samen hier doorheen kunnen komen, terwijl ik weet hoe moeilijk dat zou zijn, met 2 beschadigde individuen. ik denk niet eens dat ik met hem gelukkig zou kunnen worden, en toch kan ik maar niet loslaten. ik heb fysieke pijn... maak mezelf helemaal gek. weet dat de tijd mijn vriend is maar ook dat ik heel erg moet uitkijken dat ik me niet meteen in de armen van weer een nieuwe 'foute man' stort. zoals je zegt wil ik ook aan mezelf werken... maar kan het niet laten om niet nu al rond te kijken naar een nieuw slachtoffer!
groetjes,
Lis