ik heb het boek gekregen van een norwoodvrouw (vriendin) die het niet op kon brengen het te lezen.
Ik heb het in een razend tempo gelezen; herkenning alom.
Viel van de ene verbazing in de andere met alle emoties die daarbij gepaard gaan..
Ineens was ik niet meer zo 'vreemd' en vooral niet alleen.
Rare gewaarwording.
Nu dan het forum.
Wederom herkenning alom.
Maar merkte dat ik stiekum ook nog steeds hevig probeer te ontkennen, dat ik een norwoodvrouw ben, tweestrijd dus.
Voorzichtig zet ik mijn eerste stapjes in het verantwoording nemen voor mijn eigen geluk, maakt me zenuwachtig.
Ik voel me zo ontredderd dat ik wel eens het gevoel heb dat ik door draai. (angst voor loslaten?)
Alles wat ik dacht te weten staat ineens op 'losse schroeven'.
Gevoelsmatig wist ik al dat het niet zit in het acuut beeindigen van de relatie.
Ik riep steeds naar iedereen; als ik hier niet leer, leer ik het nergens, ik neem mezelf mee..
Maar hoe en wat dan wel?
Mijn affirmatie is momenteel: Kalmte zal mij redden.
Ik doe erg mijn best om mijn gevoel te ontwikkelen: wat is gezond?
Ik besef me namelijk dat ik dat nog moet leren.
Voor het eerst in mijn leven ben ik echt alleen en dat maakt dat ik ook echt zelf mag beslissen (en verantwoording neem).
Ik beschouwde mezelf als een zorgzaam type maar realiseer me nu dat ik daar nogal in doorgeschoten ben.
Niet alleen; als hij maar gelukkig is, maar ook als iedereen maar gelukkig is..
Tot slot wil ik iedereen die hier mee te maken heeft kracht en wijsheid toewensen.
allereerste bezoek aan forum
Hallo Joke,
Welkom. Heel goed dat je deze stap gedaan hebt. Ik bedoel het besluit om aan jezelf te gaan werken, het Norwood-programma te gaan volgen. Dat is het mooiste cadeau dat je jezelf kunt geven (volgens mij).
Ik weet niet of je ook mijn website al gezien hebt: www.norwoodgroep.nl Daar staan allerlei teksten waar je wat aan kunt hebben bij 'Relevante zelf-therapie methoden'. En er staat een Landelijke lijst Norwoodgroepen, voor deelname aan een zelfhulpgroep, wat een belangrijk onderdeel is van het herstelplan van Robin Norwood (hoofdstuk 10 in het boek 'Als hij maar gelukkig is'). Niet alle groepen die daar op de lijst staan zijn zelfhulpgroepen, of het soort zelfhulpgroep dat Robin Norwood adviseert (anonieme zelfhulpgroepen naar voorbeeld van de Anonieme Alcoholisten, op basis van de Twaalf Stappen en de Twaalf Tradities), maar je kunt er in elk geval herkenning en steun ervaren van lotgenoten.
Ik wens je veel sterkte en succes bij het proces dat je nu aangaat. Ik raad je aan er alle tijd voor te nemen, en het als belangrijkste in je leven te zien.
Groeten, Anna
Welkom. Heel goed dat je deze stap gedaan hebt. Ik bedoel het besluit om aan jezelf te gaan werken, het Norwood-programma te gaan volgen. Dat is het mooiste cadeau dat je jezelf kunt geven (volgens mij).
Ik weet niet of je ook mijn website al gezien hebt: www.norwoodgroep.nl Daar staan allerlei teksten waar je wat aan kunt hebben bij 'Relevante zelf-therapie methoden'. En er staat een Landelijke lijst Norwoodgroepen, voor deelname aan een zelfhulpgroep, wat een belangrijk onderdeel is van het herstelplan van Robin Norwood (hoofdstuk 10 in het boek 'Als hij maar gelukkig is'). Niet alle groepen die daar op de lijst staan zijn zelfhulpgroepen, of het soort zelfhulpgroep dat Robin Norwood adviseert (anonieme zelfhulpgroepen naar voorbeeld van de Anonieme Alcoholisten, op basis van de Twaalf Stappen en de Twaalf Tradities), maar je kunt er in elk geval herkenning en steun ervaren van lotgenoten.
Dit heet codependentie, dat je het bezig zijn met anderen, voor anderen zorgen, anderen helpen nodig hebt om een goed gevoel over jezelf te kunnen hebben. Dit patroon komt voort uit emotionele mishandeling in de jeugd, en is heel goed beschreven in het boek van Pia Mellody over codependentie: 'Facing Codependence'. Ik heb zelf heel veel uit dat boek geleerd, vooral over grenzen, wat dat zijn en wat gezonde en ongezonde grenzen zijn, en hoe die opgebouwd worden. Een heel belangrijk iets voor Norwood-vrouwen.joke schreef:Ik beschouwde mezelf als een zorgzaam type maar realiseer me nu dat ik daar nogal in doorgeschoten ben.
Niet alleen; als hij maar gelukkig is, maar ook als iedereen maar gelukkig is..
Ik wens je veel sterkte en succes bij het proces dat je nu aangaat. Ik raad je aan er alle tijd voor te nemen, en het als belangrijkste in je leven te zien.
Groeten, Anna