ik heb het net ontdekt

[peetje1982]

Ik ben na aanleiding van advies mijn therapeut het boek gaan lezen.
En ben zo hard geschrokken van wat daarin stond. Ik heb wel altijd een warm gezin gehad thuis. Maar heel mijn leven altijd heel erge heimwee gehad. Als we op vakantie gingen dan was ik altijd bang dat als we gingen slapen mijn ouders me alleen daar achter zouden laten. Dat ze stiekem zouden vertrekken.
Ik kon nooit bij iemand gaan slapen. Was altijd bang dat er iets met hun zou gebeuren.

Tot ik via internet een jongen leerde kennen. Hij kwam uit een probleemgezin en was opgegroeid in tehuizen. Ik wilde hem helpen en deed alles voor hem. Hoe kleinerend hij ook kon zijn. Het maakte mij nie uit. Als hij het uitmaakte deed ik er alles aan dat ie mij niet liet vallen. Ik wilde niet dat ie mij in de steek liet, want voor mijn gevoel had ik dan niemand meer..was ik helemaal alleen.

Nu heb ik onlangs weer een relatie gehad. Een jongen waarvan zijn vader net 2 jaar geleden is overleden. Ook hem wilde ik helpen, omdat hij geen prater is.
En ik zit nog steeds aan hem vast, want mijn gevoel zegt da ik echt van hem houdt. Maar hij is merkte ik een obsessie voor mij.
Ik doe er alles aan om aandacht van hem te krijgen.
En kan hij niet, dan ga ik meteen flippen. Ik wil dit zo graag afleren.
Want ik wil mezelf gelukkig gaan voelen. En het liefste straks met hem normaal kunnen omgaan, zodat hij geen obsessie meer voor me is.

Ik kan pas vanaf volgende week naar een zelfhulpgroep. En vind het zo verschrikkelijk nu ik het alleen moet doen. Probeer hem los te laten en aan mezelf te werken. Maar het lukt gewoon niet altijd.
Ik wil gewoon gezelligheid om me heen en lol hebben.

Wie kan me advies geven hoe ik het aan moet pakken?

hopeloos gevalletje