even voorstellen

Voor reacties en suggesties e.d.
Plaats reactie
Bericht
Auteur
claudja
Berichten: 1
Lid geworden op: wo sep 04, 2013 8:50 pm

even voorstellen

#1 Bericht door claudja » wo sep 04, 2013 9:07 pm

Goede avond

Ik heb me zopas ingeschreven en wil me graag voorstellen.
Claudja is de naam en ben nog niet zo heel lang op de hoogte dat m'n ex vriend een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft.
Onze relatie is heel passioneel, zo begon ze ook, al gauw voelde ik diepe genegenheid, we voelden elkaar goed aan, ik voelde me goed bij hem, hij droeg me op handen, gaf me honderduit complimenten....ik voelde me in de 7de hemel, nog nooit had ik zo'n intense relatie gehad.
Maar ook al gauw kwamen er kleine woorden. Ruzies waarvan ik eerst niet wist waar ze vandaan kwam, ik had niks verkeerd gezegd of gedaan, zijn slecht humeur was er zo maar opeens. Maar omdat ik niet van ruzie hou en ik hem zo graag zie/zag, legde ik al gauw alles bij.
Ik merkte ook na een tijd dat hij jaloers was, beetje bezitterig, maar ik dacht dat is omdat hij me graag ziet.
Zijn stemmingswisselingen waren vervelend en maakte me onzeker, maar omdat hij dan weer in ene keer heel lief en attent kon zijn, vergat ik dat altijd gauw. Helaas kwam het vaker voor, soms in éen avond van de ene stemming naar de andere en altijd wist hij het zo uit te leggen dat ik daar de oorzaak van was. Nu ben ik iemand die niet op haar mondje gevallen is en zich niet zo gauw laat doen, maar toch gaf ik vaker toe dan me lief was. Ik dacht dat ik het makkelijker kon om het weer goed te maken dan hij, dat hij koppiger is en ik daar minder last mee heb, dus waarom zou ik dan niet degene zijn die altijd als eerste het weer goed maakt.
Ik wist echter nog niet dat ik daardoor meer en meer in zijn emotionele machtban geraakte.

De tittel "als hij maar gelukkig is" die is zooooooooooo perfect gekozen. Hij was degene die groot verdriet had als het uit was tussen ons, hij was degene die leed onder onze ruzies, hij was een wrak en er ging geen dag voorbij of hij dacht niet aan mij als het niet goed ging tusssen ons, maar nooit vroeg hij eens hoe ik me voelde.

Ik kan hier nog uuuuuuuren schrijven, maar het is nog niet zo lang uit tussen ons, mijn verdriet zit nog te hoog, dus ga ik dit schrijven voor vandaag stoppen, het wordt me te emotioneel, maar ik zal zeker actief meewerken aan dit forum.

Dank voor het lezen
Claudja

Annemarie
Berichten: 8
Lid geworden op: do sep 04, 2014 6:13 pm
Locatie: Bergeijk

Re: even voorstellen

#2 Bericht door Annemarie » do okt 02, 2014 7:39 pm

claudja schreef:Goede avond

Ik heb me zopas ingeschreven en wil me graag voorstellen.
Claudja is de naam en ben nog niet zo heel lang op de hoogte dat m'n ex vriend een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft.
Onze relatie is heel passioneel, zo begon ze ook, al gauw voelde ik diepe genegenheid, we voelden elkaar goed aan, ik voelde me goed bij hem, hij droeg me op handen, gaf me honderduit complimenten....ik voelde me in de 7de hemel, nog nooit had ik zo'n intense relatie gehad.
Maar ook al gauw kwamen er kleine woorden. Ruzies waarvan ik eerst niet wist waar ze vandaan kwam, ik had niks verkeerd gezegd of gedaan, zijn slecht humeur was er zo maar opeens. Maar omdat ik niet van ruzie hou en ik hem zo graag zie/zag, legde ik al gauw alles bij.
Ik merkte ook na een tijd dat hij jaloers was, beetje bezitterig, maar ik dacht dat is omdat hij me graag ziet.
Zijn stemmingswisselingen waren vervelend en maakte me onzeker, maar omdat hij dan weer in ene keer heel lief en attent kon zijn, vergat ik dat altijd gauw. Helaas kwam het vaker voor, soms in éen avond van de ene stemming naar de andere en altijd wist hij het zo uit te leggen dat ik daar de oorzaak van was. Nu ben ik iemand die niet op haar mondje gevallen is en zich niet zo gauw laat doen, maar toch gaf ik vaker toe dan me lief was. Ik dacht dat ik het makkelijker kon om het weer goed te maken dan hij, dat hij koppiger is en ik daar minder last mee heb, dus waarom zou ik dan niet degene zijn die altijd als eerste het weer goed maakt.
Ik wist echter nog niet dat ik daardoor meer en meer in zijn emotionele machtban geraakte.

De tittel "als hij maar gelukkig is" die is zooooooooooo perfect gekozen. Hij was degene die groot verdriet had als het uit was tussen ons, hij was degene die leed onder onze ruzies, hij was een wrak en er ging geen dag voorbij of hij dacht niet aan mij als het niet goed ging tusssen ons, maar nooit vroeg hij eens hoe ik me voelde.

Ik kan hier nog uuuuuuuren schrijven, maar het is nog niet zo lang uit tussen ons, mijn verdriet zit nog te hoog, dus ga ik dit schrijven voor vandaag stoppen, het wordt me te emotioneel, maar ik zal zeker actief meewerken aan dit forum.

Dank voor het lezen
Claudja
Hallo Claudja,
Fijn dat jij je bewust werd. Bij mij heeft dat veel langer geduurd, ondanks dat ik soms sterke aanwijzingen en adviezen kreeg.
3 kaarsjes brand ik nu en die zijn ook voor jou,
groet Annemarie
Ben ik werkelijk ontspannen en neem ik voldoende rust en luister ik naar het eigene?
Annemarie.

Plaats reactie