Oprah Winfrey Show e.d.

YouTube video's, de links en vertaling van de gesproken tekst.
Gesloten
Bericht
Auteur
Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#46 Bericht door Anna » wo apr 25, 2012 5:08 pm

Deze tekst is geplaatst op 11 augustus 2011.

Ik zag net bij Oprah een interessant stukje van een interview van Piers Morgan met Oprah. Piers Morgan (bekend als jurylid van American Idol) is de opvolger van Larry King bij CNN. Oprah was zijn eerste gast. Piers vroeg in zijn interview naar haar liefdesleven.

Piers Morgan: How many times have you been properly in love? (hoe vaak heb je echte liefde gekend?)
Oprah: Mmmmm... (Oprah denkt na) wat ben jij goed!
P: Dank je.
O: En dat zeg ik niet om je te vleien.
P: Daar is niks mis mee.
O: Weet je waarom het zo'n goede vraag is? 'Proparly'.
P: Ja, proparly in love.
O: En met 'proparly', bedoel je dan: was het echte liefde?
P: Ja, waar het je hart pijn deed.
O: Oké, drie keer.
P: Wie waren het? Stedman natuurlijk. (dat is haar partner, al heel lang)
O: Nee, Stedman heeft me nooit pijn gedaan in mijn hart. Dat is juist wat ik heb geleerd, liefde doet geen pijn.

Dat vond ik wel een interessant stukje. Ik heb haar dit vaker horen zeggen. Liefde doet geen pijn.
Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#47 Bericht door Anna » wo apr 25, 2012 5:14 pm

Deze tekst is geplaatst op 6 september 2011.

Gisteren waren er bij Oprah stukjes uit eerdere shows die haar leven hebben veranderd. Zo was er ook een stukje met Harville Hendrix.

(De vertaling staat verder naar onderen)
"Oprah vertelt: When relationship expert Dr. Harville Hendrix came on, that was in the early ninety's, I had a huge aha moment for myself. That was big big big big big!

Stukje uit de show van destijds:
Oprah: Guiding us through this hour is a man who has done really some incredible groundbraking work with couples. By helping to teach us to examen the paterns that we set up in our childhood.

Harville Hendrix: Early childhood experience, whether there is a wound, has to be repaired, and it always has to be repaired in a relationship in adulthood, but somebody similar to your parents.
Oprah: Can't you get over that though, because, see, I believe that all of my relationships in my twenties and early thirties were, I continued the abusive patern that I'd set up in my childhood. Stedman is not an abusive person. So I think I've gotten over that.
HH: Yes and that's the clue. When you're saying that in the twenties and thirties you began to work on some things in yourself. That means: yes you can get over it. But only if you work on it.
O: Yes because interesting enough Harville, when I first started dating Stedman he was so kind to me, I thought something is wrong with you. (publiek lacht) Einde van het stukje uit de eerdere show.

O (grappend): What's his problem? He likes me. And he's so kind.
Stedman and I would not still be together had I not had Harville Hendrix on the show. I stopped, you know, trying to get him to be anything other than who he was. Because I realised we both were bringing things from our childhood into the relationship to be healed. And over the years that's been really really key to all relationship building."

Vertaling:
"Oprah vertelt: Toen relatie-expert Dr. Harville Hendrix in de show kwam, dat was begin negentiger jaren (dat was toen ik, Anna, net met het Norwood-programma begon), had ik een enorm aha-moment. Dat was big big big big big!

Stukje uit de show van destijds:
Oprah: In dit uur zal een man die werkelijk ongelooflijk baanbrekend werk heeft gedaan met stellen ons helpen en ons leren de patronen te onderzoeken die we in onze jeugd hebben ontwikkeld.

Harville Hendrix: Onze vroege kindertijd ervaringen, als er een wond is, dan moet die geheeld worden, en die moet altijd geheeld worden in een relatie in ons volwassen leven. En met iemand die lijkt op onze ouders.
Oprah: Kun je daar ook overheen komen? Want, zie je, ik geloof dat al mijn relaties tussen mijn 20e en begin 30 disfunctionele relaties waren waarin ik mishandeld werd. Ik zette de mishandelende patronen uit mijn jeugd voort in deze relaties. Maar Stedman is niet iemand die mishandelt. Dus ik denk dat ik er overheen ben gekomen.
HH: Ja, dat is de clue. Tussen je 20e en 30e begon je aan wat dingen in jezelf te werken. Dat betekent dat je er overheen kunt komen. Maar alleen als je aan jezelf werkt.
O: Ja, want wat interessant is Harville, toen ik met Stedman begon te daten was hij aldoor zo aardig tegen me dat ik dacht: wat is er mis met jou? (publiek lacht)
Einde van het stukje uit de eerdere show.

Oprah's commentaar nu (grappend): Wat is zijn probleem? Hij vindt me leuk. En hij is zo aardig.
Stedman en ik zouden niet meer samen zijn als Harville Hendrix niet bij mij in de show was geweest. Ik stopte ermee te proberen iets anders van hem te maken dan hij was. Omdat ik me realiseerde dat we allebei dingen uit onze jeugd mee in de relatie namen om geheeld te worden. En door de jaren heen is dat echt cruciaal geweest, voor ons om überhaupt een relatie op te kunnen bouwen."

Wat hier wordt gezegd is dus: je kunt er overheen komen mishandelende mannen aan te trekken door aan jezelf te werken, maar je moet daarna ook in je relatie met een niet-mishandelende man er verder samen aan werken om die wonden te helen.

Ik weet dat Oprah en Stedman ook samen die '10 stappen naar een bewuste relatie' hebben gedaan die achterin het boek 'Getting the Love You Want' staan. Je kunt ze vinden op mijn website www.norwoodgroep.nl bij 'Relevante zelf-therapie methoden' in de samenvatting van 'Getting the Love You Want'. Oprah en Stedman hebben de video's daarvan bekeken (ik geloof 6 uur).
Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#48 Bericht door Anna » wo apr 25, 2012 5:17 pm

Deze tekst is geplaatst op 16 november 2011.

Ik kijk de laatste tijd vaak naar interviews bij conscious.tv. Dat zijn voor mij heel inspirerende gesprekken. Een paar dagen geleden zag ik er een met Mantak Chia, een man uit Thailand die als 6 jarige jongen al begon met het leren van meditatietechnieken in een klooster bij hem in de buurt (hij zag wat ze daar deden en dat trok hem aan). Hij vertelt in dit interview heel interessante dingen. Ik heb er aantekeningen van gemaakt. Ik zal die hier delen, voor wie het interessant vindt. Ik hoop dat ze voor een ander ook te lezen (begrijpen) zijn. Ik wil zelf wat gaan doen met die oefeningen, die meditaties.

Interview van Iain McNay met Mantak Chia.

Tai Chi, de langzame bewegingen (die Iain in China Town in New York zag).
Mantak legt uit: elektromagnetische kracht en bio-elektromagnetische kracht is dezelfde energie. Het verschil is ‘bio’ = een levend iets dat weet hoe die energie te gebruiken --> chi.

We ademen energie in, we nemen de energie in en produceren chi.
Als we leren hoe we die energie naar binnen kunnen halen kunnen we meer energie produceren dan we normaal alleen uit voedsel halen. En dan heb je chi kung.

Iain: bij acupunctuur gaat het om de interne stroom van energie, en de blokkades.
Mantak: Energie meditatie. Je mediteert dan op één niveau, je voelt dan de energie en als je die energie verplaatst voel je dat het blokkades begint op te ruimen. Dit is hoe de Chinese meesters alle kanalen van de acupunctuur hebben ontdekt. Door te mediteren en ze voelen de energie door de kanalen stromen. En zo konden ze een ‘landkaart’ maken van alle acupunctuurpunten en orgaanmeridianen. Bijv. als je mediteert op het hart en je houdt je vinger zo (steekt zijn wijsvingers naar voren van zijn handen die op zijn knieën liggen) en je voelt de energie in de meridiaan stromen naar de vingers.

De blokkades in die meridianen ontstaan door emoties. Niet alleen door negatieve emoties maar ook door positieve emoties. Te sterke emoties, ook blijheid, die uit balans zijn.
De Tao beoefening is: niet te veel en niet te weinig (balans). Extreme boosheid is niet goed. Extreme blijheid geeft ook problemen. Als je overspoeld wordt door liefde word je gek, dat is niet goed. Het gaat erom alles in balans te houden. Dus niet in extremen terecht te komen. Boosheid is niet verkeerd. Je moet onderscheiden waar de boosheid vandaan komt. Ieder orgaan heeft positieve en negatieve energie. Het hart heeft positieve energie: liefde, vreugde en blijheid (love, joy and happiness); en negatieve energie: haat, ongeduld, (hessiness?).

Je moet balans vinden. Er is niets mis met haat. Je gaat naar binnen, ik haat je, ok, dan ga ik de balans zoeken in liefde, en dan voel ik me weer goed. Je moet leren hoe je die balans kunt vinden. Eerst moet je de haat eruit halen.
Meditatie: de lever stalt boosheid, jaloezie, frustratie, stress. Deze emoties komen van de lever. Vriendelijkheid en edelmoedigheid/vrijgevigheid (generosity) komen ook van de lever.

Je moet glimlachen naar de lever. Hoe doe je dat? Je moet eerst in de materie gaan: 1) Je lokaliseert de plek, het orgaan, in dit geval de lever. 2) Je moet weten hoe je lever eruitziet en waar die zit in je lichaam (kun je op internet vinden). Dit is de origine van alle religies, het focussen op een beeld, een materieel iets (bijv. Mariabeeld).
Als je de locatie weet heb je de landencode en de stadscode (je moet het zien als opbellen, contact maken), het orgaan is het telefoonnummer. Je draait als het ware het nummer van het orgaan en dan krijg je contact.

Zo doe je het: je glimlacht, je weet de locatie, en je stelt je het beeld voor hoe de lever eruitziet en zo heb je contact. We noemen dit geen visualisatie maar actualisatie. Omdat je die lever echt hebt, die bestaat echt, en je weet de locatie, het IS er (visualisatie doe je voor iets wat er nog niet is). Je maakt contact met iets in je lichaam dat er echt is. Het is een werkelijke connectie, net als wanneer je iemand opbelt, in Alaska, of de Himalaya, het maakt niet uit waar, je krijgt contact. Verder moet je begrijpen/weten dat de lever bevat: boosheid, jaloezie, afgunst, frustratie, stress. En positief: vriendelijkheid, edelmoedigheid/vrijgevigheid (generosity).

Dus je gaat ernaartoe in gedachten, je glimlacht, en je gaat dieper en je voelt: hé, die man maakt me kwaad. Soms voel je die man in je naar boven komen en je voelt de boosheid. Wij zeggen dan: er is een simpele manier, je delete het. Het is een herinnering, niet een echt iets. In de computer hebben we een delete-toets en een copy-toets, maar we weten de delete-toets niet te vinden. We zoeken het, we gaan naar de biecht, vragen om vergeving, van alles gaat er in ons om, maar we raken het niet kwijt. Omdat we niet echt weten waar de boosheid vandaan komt en hoe we ermee om moeten gaan.

De Tao zegt: eerst glimlach je, je hebt de persoon voor je en je maakt hem los van je boosheid. Als je dat niet doet vermenigvuldigt de boosheid zich, tot je explodeert. Daarom maken we zoveel wapens, om andere mensen aan stukken te schieten. De boze energie manifesteert zich op een materieel niveau.

Einstein zei: E=mc2 Energie kan niet vernietigd worden, alleen getransformeerd. Tao zegt: moeder aarde transformeert organisch afval in compost en maakt er vruchtbare grond van. Op dezelfde manier als energie kan transformeren. Van materieel verandert het in immaterieel, en nu van immaterieel naar andere energie. Als ik de boosheid voel, stuur ik liefde en blijheid van het hart. Je opent je hart en je vraagt meer liefde, vreugde en blijheid (love, joy and happiness) van het universum. Wij noemen het onvoorwaardelijke liefde, universele liefde en gratie van het universum, in de Tao zeggen we: supreme creator, dus van de schepper, of de bron, de Tao. Als je erom vraagt kan het hart het vermenigvuldigen. Neem het in, vermenigvuldig het. Nu heb je veel. Nu heb je deze energie, goede, vriendelijke energie. Dus als je veel boosheid hebt, stuur je liefde, vreugde, geluk, naar je lever. Wikkel het om je lever, en verander je boosheid in liefde, vriendelijkheid, vrijgevigheid (generosity). Dus vraag liefde, vermenigvuldig het, stuur het naar de lever en als compost wordt de negatieve energie omgezet in positieve energie.

Als we ziek zijn in het lichaam is het meestal emoties gestagneerd in het lichaam. Emoties stagneren de energie in het lichaam en veroorzaken ziekte.

Als we simpel denken werkt het simpel. We kunnen boosheid, negatieve energie transformeren naar positieve energie. En de Tao houdt er ook van contact te maken met de aarde. Dus als je veel boosheid hebt kun je het omlaag sturen naar de moeder aarde, en moeder aarde zet het om in energie en geeft het terug aan ons in de vorm van voedende energie. Tao zegt: stuur het niet in de ruimte, want de ruimte accumuleert het (stapelt het op), de aarde transformeert het. Zit, relax, laat het los, vergeef, laat moeder aarde het nemen, laat moeder aarde het transformeren. Als mensen dit zouden begrijpen zouden ze dit niet in de ruimte sturen. God vergeeft onze zonden niet, WIJ moeten dat doen. We moeten daarvoor naar moeder aarde gaan. In de Tao zeggen we: de hemel of de vader geeft ons de zegen, maar de moeder aarde geeft ons gezondheid, heling, rijkdom, hoge ouderdom. We moeten naar het juiste kanaal gaan om het te krijgen. Negativiteit kan in de aarde transformeren.

De chi is de link tussen het fysieke en de ziel. Je kunt een baby geen biefstuk geven. Een dood iemand die geestelijk niet volwassen is geworden blijft dwalen.

Je kunt contact maken met de kennis in het universum. Je moet voldoende in de chi komen om de ziel en de geest te voeden en om contact te kunnen maken met de kennis in het universum en die te downloaden.

Iain: Hoe kan ik mijn chi nu voeden?
Mantak: Iedereen heeft chi, maar we gaan nooit naar binnen om erop te focussen. Van buiten voel je de zon, maar als je de zonnestralen door een vergrootglas op een punt laat schijnen kun je die energie verdichten zodat er vuur ontstaat en je iets kunt verbranden. Dat is hetzelfde als chi, die is overal, je hebt meer chi of minder chi, afhankelijk van hoe je je leven leeft. Iedereen heeft chi. Je focust, met je mind (je gewone actieve geest), je oog, je hart. Je gaat van je actieve geest naar beneden, je oog wendt zich naar binnen naar je hart, en kijkt in je hart. Je weet de locatie. 2) Je moet de actieve geest stoppen door te voelen. Dus voel je hart, voel, liefde, vreugde, dus als je het voelt voelt je mind zich goed. Dat noemen we de ‘loving chi’, ‘happy chi’, ‘joy chi’. Een positief gevoel van binnen. Met je geest (mind power) creëer je een bal, je drukt hem samen. Je laat de chi erin gaan maar er niet weer uitgaan (anders laat je de chi erin gaan en raak je hem weer kwijt). Je verzamelt de chi in je hart, je drukt het samen (al je gelukgevoel en vreugde). Door het samen te drukken wordt het als vuur = chi. Je ervaart de energie dan intenser. Daarna breng je die compassie-vuur-energie omlaag naar het gebied achter je navel (iets eronder). Daar is je oorspronkelijke opslag van energie als je geboren wordt. Daar focus je en je creëert er nog een chi-bal. Je commandeert: chi ga erin, en ga er niet uit (blijf erin). Je ademt in, inhaleert de energie, en laat het er niet uit. Je vraagt de chi: blijf hier bij me. Je praat tegen de chi, en je drukt hem samen. Nu draai je de energie rond (van boven van je af, naar onderen naar je toe). Bij dit ronddraaien begin je iets te voelen, warmte, en ook je handen worden warm, en ook je hoofd, en je voeten. Omdat je chi verzamelt en samendrukt, en zo heb je meer chi. En zo wordt de chi de link tussen je ziel en je geest. En dezelfde chi zal opstijgen naar boven en zich verbinden met de bron, de schepper, de krachtbron. We hebben in ons hart een drukknopje waarmee we direct contact maken met de schepper, veel mensen weten dat niet. Vroeger moesten we naar priesters gaan om voor ons te bidden, maar toen Jezus kwam zei hij: dat hoeft niet meer. Als jij mijn naam zegt kun je direct contact krijgen met de krachtbron, hemelse vader.

Voor mij is het nu net als het internet, wireless, als ik ga zitten komt de informatie tot me, te veel, ik moet kiezen, ik weet precies wat ik wil, dit niet, dit wel. Het is net als Google, het internet, alleen is het daar veel meer (in het universum en bij de bron). Het enige wat je moet doen is eerst verbinding maken. Dus het gevoel creëren dat je verbinding hebt.

Er zijn holtes in je lichaam, je buikholte, je bekkenholte, die je kunt vullen met chi. Zoals een bal in bad, als je onder water gaat wordt het samen geperst. Normaal is het 1 bar, en onder water 2 of 3 bar. Je ademt 21% zuurstof in, 39% stikstof. Zuurstof en CO2 moeten er weer uit, maar stikstof kan in het lichaam blijven (= chi). Je ademt in en je geestkracht zegt: ik pak de chi samen in de holtes in mijn lichaam, doe dit meerdere keren, laat het er niet uit, en hiermee ontstaat een beschermende laag om de organen. We weten nu dat stikstof organen kan beschermen. Om bloed goed te houden wordt er stikstof in gestopt. Op deze manier kun je makkelijk 120 worden.

Hier kun je het interview zelf zien: http://conscious.tv/consciousness.html

Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#49 Bericht door Anna » zo apr 29, 2012 1:24 pm

Deze tekst is geplaatst op 23 november 2011.

Ik heb op conscious.tv gekeken naar een interview van Iain McNay met Vidyamala Burch. Ik zal mijn aantekeningen hier delen.

Vidyamala Burch is een Australische vrouw die door twee afzonderlijke ongelukken rugbeschadiging kreeg en in een rolstoel zit met chronische pijnklachten. Ze vertelt over haar eigen proces op de weg om de kwaliteit van haar leven te verbeteren.

Mindfulness, een proces in 5 stappen:
1) Kies voor gewaarzijn, bewustzijn. Stel je open voor de mogelijkheid dat je gewaar kunt zijn.

2) Ga op zoek naar het onplezierige. Richt je naar het onplezierige. Stop ermee weg te rennen voor dat wat je niet wilt. Heb de moed om het te ontmoeten. Ga door je bewustzijn en denk: waar ervaar ik weerstand? Wat in mijn lichaam hou ik terug, of mentaal? Wat is er waar ik op reageer met een reactie van afkeer. Dus ga daarnaar op zoek in jezelf en adem ernaartoe, en verzacht met tedere vriendelijke adem dat gebied.

Dus dat zou ik nu doen met mijn rugpijn. Laat het er gewoon zijn. Hallo rugpijn. Ik vind je niet leuk. Het is niet zo dat ik het leuk vind. Maar: het is er. Dit is hoe het nu is. Je geeft de pijn de ruimte. Dan heeft de pijn minder impact. Pijn is onplezierig. Pijn + spanning eromheen is heel heel onplezierig. En je hebt al die spanning niet nodig. Je hebt een keus.

Maar hier moet je niet blijven. Dat zou vreselijk zijn. Dus er is ook een 3e stap.

3) Zoek het plezierige. Wees de ontdekkingsreiziger naar verborgen schatten in jezelf. Ga erop letten wat prettig is op dit moment. Als je erop gaat letten voel je allerlei dingen, lichamelijke en emotionele gewaarwordingen die prettig zijn, die je normaal niet zouden opvallen.
Dus die beide dingen zijn belangrijk (2 + 3).

4) We verbreden ons bewustzijn naar een groter gebied van gewaarzijn. Dit is een heel belangrijke stap.
Je hebt de pijn aan de ene kant, die ik er laat zijn (in plaats van ertegen te vechten), en de bewuste beleving van wat er prettig aanvoelt op het moment (in plaats van: ik wil meer van dat!). Het zijn in het nu met wat er ook maar binnenkomt.
Je laat je emotioneel niet door alles heen en weer slingeren (op en neer), maar je blijft in je eigen evenwicht van beleven wat komt en gaat. Zoals een schip dat stabiel door de golven gaat. En met een hoge mast die een groot overzicht heeft. Je laat komen wat komt.

5. Keus. Je kunt onzekere gedachten hebben, maar je hoeft die gedachten niet te geloven. Je hebt een keus. Je hoeft er niets mee te doen. Gedachten zijn geen feiten. Gedachten zijn gewoon activiteiten van je denken, producten van de manier waarop je geconditioneerd bent, je eerdere ervaringen.
Denken is wel heel belangrijk, maar we identificeren ons vaak te veel met onze gedachten, wat we denken, onze ideeën, die vaak helemaal niet waar zijn. Je kunt jezelf bevrijden van het gedicteerd worden door je gedachten.

Er waren 3 stadia in haar leven waar ze doorheen ging. De eerste 2 namen haar 10 jaar.
Ze lijken erg op de fasen in een rouwproces (de rouwproces stadia van Elisabeth Kübler – Ross).
Haar proces van leren hoe ze goed kon leven verliep als volgt: 1) ontkenning (10 jaar), 2) mijn geestelijke ontdekkingsreis, meditatie, waar gaat dit in het heden allemaal over? yoga, Boeddhisme centrum, heb van alles geprobeerd, healers enz. En 3) Marchanderen. Ik deed alle goede dingen, maar ik had een agenda: als ik yoga doe zal mijn rugpijn weggaan; als ik mediteer zal mijn rugpijn weggaan. En het riskante van marchanderen – en ik denk dat velen van ons dit doen – is dat je altijd het gevoel hebt dat je faalt. Dat is verschrikkelijk. Omdat je zo je best doet om de juiste dingen te doen, maar het is omdat je agenda niet juist is. Je motief is niet zuiver. Als je al die dingen doet om je rugpijn kwijt te raken en het gebeurt niet, wat doe ik dan fout? Misschien moet ik nog harder mijn best doen.
Het misleidende van marchanderen is dat je dingen aan het doen bent die op zich goed voor je zijn.

De fase die daarna kwam was/is acceptatie. Ik doe/deed dezelfde dingen, maar nu was mijn agenda anders, ik had een ander motief.

4) Acceptatie. Acceptatie betekent niet: het opgeven. Het betekent niet passieve berusting. Het is meer: hoe accepteer ik dat wat ik niet veranderen kan? En hoe kan ik veranderen wat ik wel veranderen kan? Het lijkt heel veel op de ‘Serenity Prayer’ die de Alcoholics Anonymous gebruiken.

GEBED OM INNERLIJKE RUST

Hogere Macht, schenk mij de innerlijke rust
om de dingen te aanvaarden die ik niet kan veranderen;
schenk mij de moed om de dingen te veranderen die ik wél kan veranderen;
en de wijsheid om het verschil te kennen.


Er zijn veel dingen die je niet kunt veranderen en daar moet je niet aldoor tegen blijven vechten. En er zijn ook veel dingen die je wel kunt veranderen en die je ook moét veranderen. Het is belangrijk om het verschil tussen die twee te zien, tussen wat je wel en wat je niet kunt veranderen.

Dus in mijn situatie is acceptatie = accepteren wat ik niet kan veranderen, en dat is mijn handicap, mijn rug. Dat zal niet wegggaan. Dat accepteer ik nu. En dat is oké voor mij nu.
Iain: Omdat je nog steeds een goed leven kunt hebben, toch?
Vidyamala: Nou, mijn leven is een stuk beter geworden – dat is de paradox – als ik mijn rug accepteer, mijn handicap, de pijn, en mijn leven vanuit dat idee organiseer, dat heeft een enorme hoeveelheid energie vrijgegeven om mijn potentiële vermogens te vervullen op andere manieren (zoals het ademwerk dat ik doe enz.). Dus ik heb een goede kwaliteit van leven.

Iain: Wat voor advies heb je voor andere mensen?
Vidyamala: Begin met mediteren. De 'body scan meditatie'. Dat is een manier om in je lichaam te komen op een heel directe manier. En natuurlijk is dat het probleem. Als je chronische rugpijn hebt wil je niet in je lichaam zijn. Niemand wil in een lichaam zijn dat pijn doet. Omdat je daar niet wilt zijn, heb je al die secondaire klachten van spanning die zich opbouwt in je lichaam. Ik heb de body scan oefening iedere dag gedaan. En ik heb er enorm veel baat bij. Je kunt het het beste doen met een CD of zo waarbij je door een ander geleid wordt. Je gaat dan door alle delen van je lichaam. En je probeert niets te doen. Je probeert niet te ontspannen of zo, je probeert alleen in contact te komen met je lichaam. Je lichaam te ontmoeten van binnenuit. Dus niet van buitenaf ernaar kijken. Je leert je lichaam weer te bewonen. En dat op zich kan al een heel krachtige ervaring zijn.

Dus dat is wat ik doe. En dan doe ik 'breath awareness' meditatie (adem-bewustzijn-meditatie). Want, nogmaals, dat is het lichaam. Ademen is niet een abstract iets. We kennen het ademgevoel in ons lichaam.

En een andere meditatie die we geven is: de 'kindly awareness' oefening (de vriendelijke-bewustzijn-oefening). Waarbij het gaat om een bewuste vriendelijkheid naar jezelf toe, en daarna ook om te denken aan andere mensen. Omdat we niet een op onszelf staand iets zijn. Niet los van anderen. Ik weet tot op zekere hoogte hoe het is om jou te zijn, omdat ik weet hoe het is om mij te zijn. Dus hoe meer ik mijzelf leer kennen, hoe meer ik leer over de mensheid. Wat het is om mens te zijn.
Iain: De onderlinge verbondenheid.
Vidyamala: Ja. Mensen die met pijn en ziekte leven raken naar binnen gekeerd, afgesloten van de wereld en andere mensen, begrijpelijk. Dus de 'kindly awareness' oefening kan daarbij helpen om je te openen naar de interessesfeer met andere mensen.

Na afloop van dit interview volgt een door Vidyamala geleide meditatie van 5 minuten, de ‘compassion meditation’ (compassie meditatie).
Hier kun je die zien:

http://conscious.tv/consciousness.html (klik op Vidyamala Burch)

Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#50 Bericht door Anna » zo apr 29, 2012 1:34 pm

Deze tekst is geplaatst op 12 december 2011.

Ik heb gisteren op conscious.tv gekeken naar een interview van Iain McNay met Meir Schneider, en man die bijna blind geboren werd (grauwe staar) met ouders die beiden doof waren, en die in zijn leven via een wonderlijk bijzonder heeft leren zien, door dagelijks 13 uur oefeningen te doen. Hij was als kind en puber heel vastberaden, had maar één doel voor ogen: kunnen zien. Op een gegeven moment vertelt hij iets wat ik opmerkelijk vind en hier wil plaatsen.

Iain McNay, de interviewer vraagt naar die extreme vastberadenheid en inspanningen om net als andere kinderen te kunnen zijn en te kunnen zien. Meir Schneider vertelt:

Die enorme vastberadenheid begon al voordat ik mijn zicht wilde krijgen. Ik was de snelste braille-lezer in Israel in de 6e klas, in de competitie met studenten van de universiteit die braille lazen. Ik legde het brailleboek onder mijn bed. En mijn moeder zei dan: lichten uit en slapen. Maar ze was doof dus ze hoorde niet dat ik het boek weer onder mijn bed vandaan haalde als het licht uit ging. Want dat kon ik nog wel zien, of het licht aan of uit was. En dan las ik. Soms betrapte mijn moeder me slapend met mijn vingers op het boek, maar meestal niet. En zelfs kantoorbedienden wisten dat er boeken naar mij toe kwamen. De mensen in de bibliotheek zeiden dat ze voor mij werkten als voor vijf of zes mensen, omdat ik de hele tijd boeken kwam omruilen en die las. Maar tegelijk waren er niet genoeg boeken beschikbaar over de lessen die we voor school moesten doen. En sommige leerlingen wilden me wel helpen maar anderen niet, tegen wie werd gezegd dat ze na school moesten blijven om mij te helpen met het lezen van de lessen die nog niet in braille beschikbaar waren. Kinderen sloten me buiten, liepen van me weg, verstopten zich voor me. Ik voelde heel sterk dat ik wilde kunnen wat de andere kinderen (en iedereen) konden. Ik leed heel erg onder de situatie dat ik blind was en mijn ouders doof.

Iain: Maar waar kwam die spirit vandaan? Had je altijd het gevoel dat die er was?
Meir: Levensspirit. De spirit van het leven als je echt leeft. Het is net als de manier waarop jij me interviewt. Je bent echt geïnteresseerd. Je zit me hier niet alleen maar een paar vragen te stellen die je me laat beantwoorden. Je bent echt geïnteresseerd in wat ik allemaal vertel. Het is als in het moment zijn (being in the moment, being present), aanwezig zijn. (…) Ik leefde mijn leven vol spirit. Als een blind iemand. Ik leefde vol spirit als iemand die zijn blindheid wil overwinnen. En zo had ik die vastberadenheid om door te gaan en volwassen te worden. Ik reed op een fiets en reed de sloot in, ik speelde in een gebouw in aanbouw en viel van de eerste verdieping naar beneden. De leraren probeerden me ervan te overtuigen dat ik mijn beperkingen moest accepteren, maar dat wilde ik niet. Als je toegeeft aan je omstandigheden doe je een gevaarlijk iets. En dat is dat je niet kijkt wat voor potentiële mogelijkheden je hebt om eruit te komen.

Ik heb het gevoel dat wat mij hiertoe bracht was de liefde van mijn grootmoeder. Ze stuurde me naar de bibliotheek om boeken om te ruilen. Ze zat bij me en praatte met me. Ze vertelde me als er dingen waren waar ze het moeilijk mee had. Zij en ik, we waren heel goede vrienden. En eh, ze voedde me net zoveel op als mijn moeder op allerlei gebieden. Ik hield heel veel van haar. En ik voelde dat onze liefde eh, ik bedoel, grootmoeders houden altijd van hun kleinkinderen, neem ik aan. En ik heb veel grootmoeders gezien die op een heel mooie manier van hun kleinkinderen hielden. Maar ik denk dat mijn grootmoeder uniek was. Ze was heel heel bijzonder. En als je me vraagt wat me uiteindelijk de kracht gaf om aan mijn ogen te werken en dat al die uren te doen die nodig waren om mijn zicht te verbeteren van 1% naar 55% van het normale zicht, en dat kostte me 13 uur per dag oefeningen doen, dan denk ik dat het daar begon, bij de liefde van mijn grootmoeder. Niet zozeer de techniek. De techniek hielp me er te komen. Maar het was de liefde die ervoor zorgde dat ik het gevoel had die moeite waard te zijn. Het is de liefde die me een goed gevoel van eigenwaarde, van hoge achting van mijzelf, gaf. En die hoge achting van jezelf is de enige manier om ermee door te kunnen gaan. Niet het ego. Het ego vergelijkt jezelf met anderen. Eigenwaarde is dat je voelt dat je de moeite voor jezelf waard bent. Veel mensen die grote ego’s hebben, hebben geen tijd voor zichzelf. Dit was heel wat anders. Ik moest een enorme hoeveelheid tijd besteden aan het werken aan mijzelf en dat kon ik doen door dat soort liefde.

Er kwam een vrouw bij hem die bijna blind was en die een groot deel van haar zicht terugkreeg. Ze moest heel veel oefeningen daarvoor doen, maar ze was heel gemotiveerd en toegewijd. Ze was tandarts en haar man ook. En die man van haar, die met haar meekwam, gaf haar heel veel liefde. En die liefde van haar man, die heel toegewijd was aan haar, ondanks zijn drukke praktijk, hielp haar om aan haarzelf te werken.
Meir: De liefde van mijn grootmoeder is de basis van alles voor mij. Daarom begin ik mijn boek daar ook mee, de eerste twee bladzijden. Over die onvoorstelbare liefde die ik nog steeds in me draag. En wat mij het gevoel geeft dat mensen heel veel aan zichzelf kunnen werken. Maar mensen kunnen dit werk alleen volhouden als er een sterke, ik zou zeggen, universele liefde in hun leven is.

Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#51 Bericht door Anna » zo apr 29, 2012 1:37 pm

Deze tekst is geplaatst op 17 maart 2012.

Ik heb net op uitzendiggemist naar een mooie aflevering gekeken van 'De Wandeling'. Deze keer met Els Basten, een vrouw die als kind ME kreeg (chronisch vermoeidheidssyndroom) en voelde dat ze een hond nodig had. Ze kreeg een hond en die hond praatte met haar en hielp haar genezen. Zij heeft geleerd dat ze met alle dieren kan praten en hen genezen. Heel mooi en de moeite waard om te bekijken.
http://player.omroep.nl/?aflid=13916447

Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#52 Bericht door Anna » zo apr 29, 2012 3:33 pm

Interview van Barbara Walters met Oprah in 2010, voordat ze stopte met de Oprah Winfrey Show. Over het opzetten van OWN, haar television network, en over haar hele leven, haar relaties, met haar partner Stedman, vriendin Gayle, haar ouders en over haar jeugd en hoe haar carriere begon enz.

Barbara Walters interview met Oprah part 1:
http://www.youtube.com/watch?v=A_MsmbERGmg

Barbara Walters interview met Oprah part 2:
http://www.youtube.com/watch?v=geIWGJ12vQ4

Barbara Walters interview met Oprah part 3:
http://www.youtube.com/watch?v=axSN0cyu8Dg

Barbara Walters interview met Oprah part 4:
http://www.youtube.com/watch?v=WMgZ5fFae1s

Barbara Walters interview met Oprah part 5:
http://www.youtube.com/watch?v=7Un1LKbpCAg

Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#53 Bericht door Anna » ma jul 30, 2012 4:02 pm

Ik heb een heel interessante afdeling op Oprah's website ontdekt, met allemaal interessante interviews van 'Super Soul Sunday' en 'Oprah's Life Class':
http://www.oprah.com/own/episodes.html

Ik vond die afdeling omdat ik in de nieuwsbrief van vorige week artikelen las van Gary Zukav over schuldgevoel (interessant voor ons), en over jezelf vergeven en je innerlijke stem en meer van dit soort onderwerpen:
http://www.oprah.com/spirit/How-to-Deal ... from-Guilt

Ik zet een gedeelte daarvan hieronder, mijn vertaling ervan.

Gary Zukav: 5 dingen die je van schuldgevoel kunt leren.
De schrijver en oprichter van het Seat of the Soul Institute laat ons zien hoe je door een van de moeilijkste emoties heen kunt werken.
Door Gary Zukav

Veel mensen denken dat schuldgevoel een natuurlijk gevoel is. Het is een bekend gevoel, maar het is niet gezond of productief. Hier volgen vijf dingen waar je aan kunt denken de volgende keer dat je schuldgevoel ervaart.

Schuldgevoel komt van een angstig deel van je persoonlijkheid.
De daden waar je spijt van hebt zijn ook voortgekomen uit een angstig deel van je persoonlijkheid. Op angst reageren met angst doet je in een richting gaan die het tegenovergestelde is van je spirituele ontwikkeling, want dat is in de richting van liefde.

Schuldgevoel belemmert je vermogen om van je ervaringen te leren.
Als je iets ziet wat je anders had kunnen doen, of wat je anders had willen doen, kijk dan hoe je vanuit liefde had kunnen spreken in plaats van vanuit angst. Dit helpt je toe te passen wat je hebt geleerd en het zorgt ervoor dat je niet nog meer schuldgevoel krijgt. Je ervaringen zijn ontworpen om je te informeren, te steunen en je te helpen, en niet om ervoor te zorgen dat je je terugtrekt in angst en spijt.

Schuldgevoel weerhoudt je ervan eerlijk te zijn met anderen en jezelf.
Het belemmert je in het zien dat je bij anderen geen persoonlijke pijn kunt veroorzaken. Je kunt emotionele pijn bij anderen triggeren, maar die pijn komt van bij hen van binnen, niet van jou. Hun pijn is een gelegenheid voor hen iets over henzelf te leren. Jouw pijn is een gelegenheid voor jou om iets over jezelf te leren. Schuldgevoel leidt je af van die cruciale les.

Het verband tussen schuldgevoel en vergeving zal je verbazen.
Schuldgevoel is eigenlijk een verdraaide of manipulatieve manier om vergeving te zoeken. Het is het geloof dat als je jezelf doet lijden voor je keuzes, een ander jou daarvoor zal vergeven. Dit geloof houdt je in pijn, omdat alleen jijzelf jou kan vergeven.

Je kunt de geschenken die jouw ziel wil geven (aan de wereld) niet geven als je je schuldig voelt.
Je geschenken kunnen zijn: een gezin stichten en kinderen opvoeden, een nieuw bedrijf opzetten, een boek schrijven, of dansen. Als je ervoor kiest jezelf niet te vergeven, kies je ervoor niet die gechenken te geven die jouw ziel wil geven. Je kunt anders kiezen. Jij – net als ieder ander – hebt geschenken (gaven) en je bent geboren om die te geven.

Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#54 Bericht door Anna » di jul 31, 2012 6:48 pm

Ik heb vanmiddag naar een aflevering van 'Oprah's Life Class' gekeken, het was een aflevering samen met Iyanla Vanzant. Over 'stopping the pain'. Over 'pijn'. FEEL - DEAL - HEAL (voelen, ermee dealen, en hem helen). Dit was heftig. Indringend. En ik moet er nog eens goed over na denken, de dingen die hier allemaal gezegd zijn.

http://www.oprah.com/oprahs-lifeclass/F ... la-Vanzant

Groet, Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#55 Bericht door Anna » di apr 02, 2013 12:27 pm

Ik kijk nu vaak naar de afleveringen van SuperSoulSunday op de OWN website van Oprah. Ik heb ontdekt dat de gesprekken er na een paar weken weer vanaf gehaald worden, en daarna zijn er alleen stukjes van de uitzending te zien. Dus als je de 'full episodes' wilt zien moet je niet te lang wachten.

Er zijn de laatste tijd interessante gesprekken geweest. Ik zal hieronder mijn aantekeningen plaatsen van de twee gesprekken van Oprah met Brené Brown.

Hier vind je SuperSoulSunday (onderaan):
http://www.oprah.com/own/videos.html

En hier de 'full episodes' van SuperSoulSunday:
http://www.oprah.com/own/episodes.html

Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#56 Bericht door Anna » di apr 02, 2013 12:46 pm

Het eerste SuperSoulSunday gesprek van Oprah met Brené Brown.
Uitgezonden op 14 maart 1013

http://www.oprah.com/own-super-soul-sun ... atly-Video

Ze is professor aan de universiteit van Houston. Haar onderzoek betreft kwetsbaarheid, moed, schaamte. Wat we denken dat onze grootste zwakheid is zou wel eens onze grootste kracht kunnen zijn.
Tijdens haar onderzoek naar 'leven vanuit je hele hart' ontdekte ze dingen over haarzelf die haar in een crisis deden belanden en haar deden besluiten in therapie te gaan. En daar ontdekte ze dingen die ze haar spirituele ontwaken noemt. En dat is waar ze over sprak in haar TEDX praatje in Houston. Ze sprak daar over kwetsbaarheid en wilde daarbij ook zelf haar kwetsbaarheid laten zien (over haar persoonlijke ervaringen vertellen), 8 miljoen mensen keken ernaar op YouTube. Daarna had ze wat ze noemt haar ergste kwetsbaarheid kater.

Bestseller 'Daring Greatly'.

De titel van het boek komt van een quote afkomstig van een speech van Theodore Roosevelt:
"It's not the critic who counts; it's not the man who points out how the strong man stumbles, or where the doer of deeds could have done them better. The credit goes with to the man who is actually in the arena, whose face is marred by dust and sweat and blood; who strives valiantly; and who errs and fails, and is sometimes victorious. But when he fails at least he does so daring greatly."

Vertaling:
"Het is niet de criticus die telt, het is niet de man die erop wijst hoe de sterke man struikelt, of waar de doener van daden ze beter had kunnen doen. De eer gaat naar de man die werkelijk in de arena is, wiens gezicht ontsierd wordt door stof en zweet en bloed; die moedig naar iets streeft, en die dwaalt en faalt, en soms een overwinnaar is. Maar als hij faalt doet hij dat tenminste als iemand die werkelijk iets durft en kwetsbaar durft te zijn."

Oprah: Wat betekent dat 'to dear greatly'?
Brené Brown: Voor mij betekent het de moed om kwetsbaar te kunnen zijn. Het betekent je te laten zien. Te vragen om wat je nodig hebt. Te vertellen hoe je je voelt. De moeilijke gesprekken hebben. Ik ben opgevoed met het idee dat kwetsbaarheid een zwakheid is.
O: De meeste mensen denken dat kwetsbaarheid een zwakte is. En weet je, ik leef in de ruimte van kwetsbaarheid en dat heeft me juist zo succesvol gemaakt. Dat ik mijn kwetsbaarheid laat zien tegenover mijn publiek. En ik denk dat kwetsbaarheid een soort hoeksteen is voor vertrouwen.
Tenzij je jezelf kunt toestaan het risico te nemen open te zijn en een 'wholehearted person' (met je hele hart), dan kun je herkennen dat je net als ieder ander mens bent, en dat geeft je het vertrouwen jezelf te kunnen zijn, wat alles is wat je nodig hebt in het leven, om meer jezelf te zijn.

B: Kwetsbaar zijn is bijv. iemand bellen die net een belangrijke dierbare heeft verloren (het niet uitstellen tot je het uiteindelijk niet meer doet en dan kom je die persoon tegen in de supermarkt). Zeggen: 'ik kan het niet fiksen, maar ik ga met je door de pijn'. Bellen is in lijn zijn met mijn waarden (values). En moed is een van mijn waarden. En je kunt niet bij moed komen zonder door kwetsbaarheid te gaan. Punt.

B: Het is de sleutel tot betekenisvolle menselijke ervaringen. Als ik met mijn man op het punt sta ruzie te maken, zeg ik: 'laten we praten, want ik ben bezig een verhaal te maken in mijn hoofd over wat er nu aan de hand is, dat je vindt dat ik er niet leuk uit zie, of dat je teleurgesteld bent', en hij zegt dan: 'waar heb je het over?' En ik zeg dan: 'ik hou van je en ik voel angst en ik voel me gevaarlijk'. En hij zegt dan: 'ik voel ook angst nu en ik voel dat ik de neiging heb me af te sluiten'. Dat zijn die momenten. Vergeleken met wat ik normaal zou doen, hem in boosheid en verwijten benaderen.
O: En is kwetsbaarheid niet de deur naar meer intimiteit?
B: Ik denk dat het de enige deur is.
O: Ja, dat denk ik ook. Er is geen intimiteit als er geen kwetsbaarheid is.

B: Op hetzelfde moment kan ik moedig en bang zijn.

Het enige wat je nodig hebt om de arena in te stappen als je bang bent is: helderheid van waarden en geloof (clarity of values and faith). Je kunt over me denken wat je wilt, maar ik sta hier in mijn waarden (values) en ik sta in mijn faith (waar ik in geloof), en je kunt me niet omver krijgen.

Oprah over iets wat Dr. Phil zei: na een relatie waarin de ander vreemd ging, en je bent bang om dat weer mee te maken in een nieuwe relatie. Stel jezelf de vraag: kan ik mezelf vertrouwen dat ik genoeg van mezelf hou om dan de juiste beslissing te nemen? (als dat weer gebeurt) Vertrouw ik meZELF. Daar gaat het om.

B: Je verhaal erkennen als van jou terwijl dat verhaal zich voltrekt is het moedigste wat je kunt doen.

B: Het belangrijkste verlies door een schaarste cultuur is: de kwetsbaarheid. We sluiten onszelf af. 'Ik laat jou niet weten wat er in mij omgaat, want ik heb allerlei gebreken'. En dan denken mensen: 'oké dan verliezen we wat kwetsbaarheid, wat maakt dat nou uit?' Maar kwetsbaarheid is niet alleen angst en verdriet en teleurstelling, maar het is de geboorteplaats van alles waar we naar verlangen: vreugde, creativiteit, vertrouwen, geloof, verbinding, liefde, innovatie. En er is geen innovatie en creativiteit zonder falen. Punt.
O: Dus moeten we ons openstellen voor het risico te falen.

Een 'wholehearted person' zijn. Iemand die er met zijn/haar hele hart bij is.
O: Mijn definitie van spiritualiteit is leven met een open hart. Dus met een 'open hart' en je hele hart.

In het boek is een lijst van 12 kenmerken van een 'wholehearted person'.
1) Het cultiveren van authenticiteit; loslaten van wat mensen over je denken
2) Het cultiveren van zelf-compassie; loslaten van perfectionisme
3) Het cultiveren van een veerkrachtige geest; loslaten van verdoving en het idee machteloos te zijn
4) Het cultiveren van dankbaarheid en vreugde; loslaten van het idee van schaarste en angst voor de donkerte
5) Het cultiveren van intuïtie en vertrouwend geloof; loslaten van de behoefte aan zekerheid

1) Het cultiveren van authenticiteit; loslaten van wat mensen over je denken.
B: Authenticiteit is iets wat je moet oefenen en iedere dag opnieuw in praktijk proberen te brengen. Het is iedere keer de keus maken om authentiek te zijn, vele keren op een dag. Bijv. je vinger opsteken en zeggen 'ik heb geen idee waar u het over heeft', dat is een keus. Je moet het 'net doen alsof' loslaten.
O: Ik zie mezelf als een authentiek iemand, maar ik ervaar mezelf als niet-authentiek als ik mezelf heb toegestaan om te gaan met mensen die het niet zijn, en dat ik dan net moet doen alsof om met hen te kunnen omgaan.
B: O ja, dat is besmettelijk, vergiftigend.
O: Zij doen het, en je weet dat je zelf doet alsof, je lacht om grappen die je niet grappig vindt. Je doet alsof je op je gemak bent terwijl je dat niet bent. En je verliest je eigen authenticiteit.

2) Het cultiveren van zelf-compassie; loslaten van perfectionisme.
B: Perfectionisme is niet streven naar uitmuntendheid, het is een cognitief gedragsmatig proces, een manier van denken en voelen die zegt: als ik er perfect uitzie, het perfect doe, perfect werk en perfect leef, kan ik het vermijden of minimaliseren schaamte te ervaren, verwijten te krijgen en veroordeeld te worden.

O: Ik heb weer een aha-moment! Perfectionisme is de ultieme angst, de mensen die rondlopen als perfectionist zijn extreem bang dat de wereld uiteindelijk zal zien wie zij werkelijk zijn, en dat ze niet goed genoeg bevonden worden.
Het is iets heel anders dan uitmuntend willen zijn, en hard werken en goed resultaat willen leveren, je best doen enz.
B: Ik noem het een schild, je wilt dat het je beschermt tegen gekwetst worden, maar het beschermt je tegen gezien worden (het zorg ervoor dat je niet gezien kan worden).

3) Het cultiveren van een veerkrachtige geest; loslaten van verdoving en het idee machteloos te zijn.
B: Ik ben een 'verdover' (iemand die de neiging heeft gevoelens uit te schakelen, te verdoven).
O: Ik ook, ik doe dat met eten.
B: Ik heb veel geleerd van de 12 stappen gemeenschap, en ik drink niet en rook niet en ik doe het niet met eten, maar ik denk dat we allemaal op een bepaalde manier verdoven. En die mensen die het chronisch en dwangmatig doen, die zijn verslaafd.
Voor mij is God de goddelijke reminder van onze waardigheid (onze waarde als mens). Mensen die succesvol zijn opereren in de wereld met een gevoel van waardigheid (waarde hebben).

4) Het cultiveren van dankbaarheid en vreugde; loslaten van het idee van schaarste en angst voor de donkerte.
O: Jij begrijpt dat het cultiveren van dankbaarheid en vreugde de weg naar 'huis' is. En het is iets waar je aan moet werken.
B: Ik heb mezelf de belofte gedaan nooit over vreugde te praten zonder ook over dankbaarheid te praten. Want in al die 12 jaren research heb ik nooit iemand gesproken die sprak over het ervaren van vreugde die niet ook actief dankbaarheid praktiseerde.
O: Ik heb jouw research niet gedaan, behalve dan al die gesprekken met al die mensen in mijn show, maar ik weet dat dat waar is. Er is geen vreugde zonder dankbaarheid.
B: En als iemand die schaamte en schaarste en angst bestudeert, zeg ik je dat de meest beangstigende emotie om te ervaren vreugde is.
O: Jij zegt dat het meest beangstigende is vreugde? Waarom?

B: Ken je de ervaring dat je 's avonds over je slapende kind gebogen staat en voelt dat je nooit meer van iets gehouden hebt, en het volgende moment voel je de angst: als het maar niets overkomt. Als dingen ons vreugde geven worden we bang.

Als we geen kwetsbaarheid meer willen ervaren, is de prijs die we daarvoor betalen verlies van vreugde. 'Ik ga je niet voelen, ik ga niet verzachten in dit moment van vreugde, want ik ben bang dat het me dan wordt afgepakt.'
Wat we op die momenten van vreugde doen is kwetsbaarheid de grond in boren.

Ik heb een man geïnterviewd die me vertelde dat hij zijn hele leven nooit echt blij of enthousiast was geworden over iets. Hij bleef emotioneel altijd middelmatig, met het idee: als dingen niet goed uitpakken dan is het niet zo erg, en als het wel goed uitpakt, dan is het een prettige verrassing. En toen hij 60+ was had hij een auto-ongeluk en zijn vrouw van 40 werd daarbij gedood. Hij zei: 'op het moment dat ik besefte dat ze dood was realiseerde ik me dat ik die momenten van vreugde intenser had moeten beleven. Want wat ik toen deed beschermde me niet voor wat ik nu voel'.
Het is net of we altijd een generale repetitie voor tragedie doen, in de hoop daarmee kwetsbaarheid uit te kunnen schakelen.
En mensen die werkelijk vreugde kunnen ervaren, die voelen ook die angst wel, maar die gaan niet die generale repetitie voor tragedie doen, maar die zeggen tegen zichzelf: ik ga dankbaarheid uitoefenen. Dankbaarheid is geen houding, het is een activiteit.
O: Ik weet het, dankbaarheid is beoefening, praktiseren; en wat ik heb uitgevonden is, als je echt actief dankbaarheid beoefent, niet alleen je erop concentreren, maar ook dingen opschrijven waar je dankbaar voor bent, dan ben je er gedurende de dag veel meer bewust van, dan kijk je naar die dingen uit gedurende je dag.
B: En het gaat dan meestal om kleine waardevolle dierbare dingen. Kleine dierbare dingen.

5) Het cultiveren van intuïtie en vertrouwend geloof; loslaten van de behoefte aan zekerheid.
B: Ik ervaarde kwetsbaarheid als: onzekerheid, risico en emotionele blootstelling. Mens(elijk) zijn is in kwetsbaarheid en onzekerheid zijn.
In mijn therapie zei ik dat ik niet het idee had dat ik zo hing aan zekerheid. En toen gaf de therapeut me de opdracht: ga naar huis en vraag aan je man wat hij denkt dat je doet als je je onzeker voelt. Dus ik ging naar huis en vroeg het aan Steve, en Steve zei: 'je maakt foute beslissingen voor jezelf, je vergeet waar je in gelooft, je kiest een andere weg als je onzeker bent, ten koste van jezelf'. We kunnen die onzekerheid niet uitstaan. En daarom zijn we gevaarlijk. En dat is hetzelfde met geloof/vertrouwen.
O: Dat is waar je het over hebt in je TEDX praatje: mensen willen zeker weten dat dit is wat God gezegd heeft.
B: Ja geloof, dit is mijn vergelijking: geloof minus kwetsbaarheid en mysterie is extremisme. Of erger: politiek. Noem het geen geloof als er geen onzekerheid en kwetsbaarheid is. Als je alle antwoorden hebt noem het dan geen geloof.

Hier kun je het TEDX praatje van Brené Brown zien (met Nederlandse ondertiteling):
http://www.ted.com/talks/lang/nl/brene_ ... ility.html

En hier kun je het gesprek bij SuperSoulSunday van Oprah met Brené Brown zien:
http://www.oprah.com/own-super-soul-sun ... atly-Video

En hier kun je wat lezen over de Nederlandse vertaling van haar bestseller 'Daring Greatly':
'De kracht van kwetsbaarheid':
http://www.bol.com/nl/s/boeken/zoekresu ... tid=290782

Beschrijving bij bol.com: Brené Brown beschrijft in haar boek wat het betekent om je kwetsbaar op te stellen in een wereld die gericht is op perfectionisme en het nemen van risico's zonder dat succes gegarandeerd is. Of het nu om werk, relaties of opvoeding gaat: het is eng en moeilijk om je kwetsbaar op te stellen, maar het is nog veel moeilijker om het niet te doen en jezelf af te blijven vragen: wat als ik het wel had geprobeerd?

We verwachten van onszelf en van anderen dat we elke dag de schijn ophouden om anderen te laten zien hoe goed we alles voor elkaar hebben. Kwetsbaarheid is een emotie waar bijna niemand zich prettig bij voelt. We associëren het met onzekerheid en risico s. Toch zegt Brené Brown dat juist kwetsbaarheid de basis is van alle mooie dingen in het leven als liefde, vertrouwen en vreugde.

Ze moedigt de lezer in 'De kracht van kwetsbaarheid' aan om perfectionisme te laten varen, kwetsbaarheid te omarmen en uitdagingen aan te gaan.

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#57 Bericht door Anna » za apr 06, 2013 6:58 pm

Hier komt het eerste stuk van mijn vertaling van het 2e SuperSoulSunday gesprek van Oprah met Brené Brown.

http://www.oprah.com/own-super-soul-sun ... rt-2-Video

Oprah: Ik zag al jullie Facebook reacties; dit moest een vervolg hebben. Ze onthulde de geheimen van gelukkige mensen. En ze werpt licht op een taboe onderwerp waar zelden over gesproken wordt: SCHAAMTE. Brené Brown zegt dat het in de kern van onze grootste worstelingen zit.

Brené Brown zei: "Je kunt niet bij moed komen zonder door kwetsbaarheid te gaan. Punt."
Oprah: In 2010 deed Brené dat zelf. Ze gebruikte haar persoonlijke spirituele ontwaken als de inspiratie voor een TED lezing waar 8 miljoen mensen naar keken. In haar boek 'Daring Greatly' heeft Brené een lijst met kenmerken gezet van een 'wholehearted person'. Iemand die gelooft in zijn/haar waardigheid (een waardevol mens te zijn), en die veerkrachtig is tegenover schaamte (met schaamte om kan gaan). De vorige keer dat Brené en ik praatten spraken we over vijf van die kenmerken.

Dit waren de eerste vijf kenmerken:
1) Het cultiveren van authenticiteit; loslaten van wat mensen over je denken
2) Het cultiveren van zelf-compassie; loslaten van perfectionisme
3) Het cultiveren van een veerkrachtige geest; loslaten van verdoving en het idee machteloos te zijn
4) Het cultiveren van dankbaarheid en vreugde; loslaten van het idee van schaarste en angst voor de donkerte
5) Het cultiveren van intuïtie en vertrouwend geloof; loslaten van de behoefte aan zekerheid

Oprah: Dit is waarom we een tweede show hierover moesten doen. Ten eerste kon het niet allemaal in één show. Maar ook: we moeten over schaamte praten en hoe dat ons leven regeert. En we moeten praten over schaamte en angst. En hoe die twee samenwerken. En ik wil vandaag ook die andere vijf kenmerken van 'wholeheartedness' bespreken (leven vanuit je hart):

6) Het cultiveren van creativiteit; loslaten van het je vergelijken met anderen.
7) Het cultiveren van spelen en rusten; loslaten van jezelf uitputten als een statussymbool van productiviteit als eigenwaarde.
8) Het cultiveren van rust en stilte; loslaten van angst als een lifestyle.
9) Het cultiveren van zinvol werk; loslaten van twijfel aan jezelf en 'ik zou moeten'.
10) Het cultiveren van lachen, zingen en dansen; loslaten van het 'cool' zijn en 'altijd alles onder controle hebben'.

Oprah: "Het cultiveren van creativiteit; loslaten van het je vergelijken met anderen." Zo heb ik er nooit naar gekeken. Creativiteit moet gecultiveerd worden.
B: Ja. En voor mijn crisis en spirituele ontwaken, als iemand toen had gezegd: hé, wil je naar een schildercursus? dan zou ik gelachen hebben, 'ja dat is schattig ja'. 'Ik heb belangrijker dingen te doen'. En wat ik later in mijn onderzoek ontdekte was dat al deze 'wholehearted' mensen hun creativiteit cultiveren, ontwikkelen. Schilderen, fotografie, motoren reviseren, koken, ze deden iets creatiefs. En in mijn onderzoek was er iets wat mij heel duidelijk werd: creativiteit waar niets mee gedaan wordt is geen onschuldig iets, dat wordt een uitgezaaide kanker. Dat wordt verdriet, woede, veroordeling, pijn, schaamte....
O: Wauw!
B: Maar wij zijn goddelijke wezens en onze natuur is te creëren, creatief te zijn. Het gaat gaandeweg verloren, en het wordt uit ons weg 'geschaamd'. Als creativiteit niet wordt gebruikt, wordt het gevaarlijk. Het is net als met dankbaarheid en vreugde, het moet gecultiveerd worden.

7) Het cultiveren van spelen en rusten.
O: O dat doe ik niet.
B: Ik ook niet. Ik wist niet eens wat het was toen ik het zag. Dus ik googelde 'adult play', wat geen goed idee was want dan krijg je allemaal porno te zien.
O: Hahahaha.
B: Maar ik ontdekte ook dat er allerlei research is over 'spel' door Stuart Brown, over het belang van spel, spelen. En weet je wat de definitie is van 'spel'? Tijdbesteding zonder doel (time spent without purpose).
B: Voor mij is dat iets om de zenuwen van te krijgen.
O: Voor mij ook. Ik was laatst thuis met de griep. En ik zei tegen mezelf: oké, je kunt jezelf deze dag geven, maar ik moet wel lezen, en ik moet ook dat doen en dat doen, dus ik omgaf mezelf met mijn spullen en boeken in bed. Dit is iets wat ik echt moet leren, hoe je dat doet.
B: Ik ben het aan het leren. Maar het is super moeilijk.
O: Het is echt super moeilijk.
B: Het schaamtemonster praat in mijn hoofd.
O: Ja, die zegt, je hebt de hele dag niets gedaan! Wat heb je gedaan?! Het is al vier uur! Wat heb je gepresteerd?!
B: Wat mijn schaamtemonster in mijn hoofd zegt is: als ik minder dik was zou ik wel mogen spelen, maar ik moet wel altijd blijven bewijzen dat ik een harde werker ben.
O: Ik zei laatst tegen iemand: ik hou van regenachtige dagen. Die ander zei: ja, ik ook. Ik zei: ja, want op zonnige dagen voel ik te veel verwachtingen.
B: Hahahahahahaha!
O: Zonnige dagen zijn gewoon te veeleisend! Dan moet ik naar buiten, en moet ik dan picknicken? of moet ik gaan fietsen? Ik hou zo van regenachtige dagen. Het haalt de druk weg.

8) Het cultiveren van rust en stilte; het loslaten van angst als een lifestyle.
O: Betekent dat: iedere dag rustige tijd nemen voor jezelf?
B: Nee. Het betekent echt: leren hoe je kalm kunt zijn. Als beoefening. Ik ben 'nouveau-kalm'. Ik heb geleerd hoe ik kalm moet zijn. Weet je wat kalme mensen doen? Ze hebben iets met elkaar gemeen: het zijn ademers. Als iemand zegt: 'hé, heb je dit of dat op het nieuws gezien?!' dan doen kalme mensen dit: ze halen adem en laten het op zich inwerken, en zeggen dan: 'nee, vertel'. En: 'wat bedoel je met "ze", wie zijn "ze"?' Ze stellen vragen, ze ademen. En de grote vraag voor hen is: heb ik genoeg gegevens (redenen) om opgewonden te worden? En is het zinvol om me zo op te winden? Het is oefening. Al die goede dingen die we willen dat makkelijk gaan vereisen oefening.

9) Het cultiveren van zinvol werk; loslaten van twijfel aan jezelf en 'ik zou moeten'.
B: Je moet iets doen waar je van houdt, wat je heel graag doet (something that you love). En als je het geluk hebt dat je iets doet wat je graag doet en waar je van kunt leven, dat is geweldig, maar er zijn een heleboel mensen die wholeheartedness hebben gevonden die zeggen: oké overdag heb ik een gewoon kantoorbaantje, maar 's avonds doe ik iets wat mij vreugde geeft, en ik verkoop het op Etsy. Ik maak kaarsen, of ik schrijf poëzie. We moeten iets vinden wat betekenisvol voor ons is in wat we produceren. Anders is het heel moeilijk om doel in je leven te ervaren.

10) Het cultiveren van lachen, zingen en dansen; loslaten van het 'cool' zijn en 'altijd alles onder controle hebben'.
O: Ik hou van deze.
B: Ik haatte die.
O: Haha. Ik hou van deze.
B: Weet je, toen ik mijn doctoraalstudie inleverde, had ik deze eruit weggelaten. En de studenten zeiden: waar is lachen, zingen en dansen gebleven? Ik zei: luister, ik ben de grenzen al zo aan het verleggen voor een academisch iemand, als ik dan ook nog joehoehoe ga doen...
O lacht.
B: Ze zeiden: 'dat zijn de onderzoeksgegevens, je hebt geen keus'. Dus, wat we los moeten laten om meer te kunnen lachen, en hardop te kunnen lachen, en ...
O: Is controle!
B: Ja, en 'cool' zijn. 'Cool' is de emotionele dwangbuis.
O: Wauw.
B: Ja, en ik wil niet dom of raar of on-cool zijn, dus wat de meesten van ons dan doen is, we doen nooit iets waar we niet echt goed in zijn, en we zorgen dat we niet te hard lachen, en dat we niet raar dansen. En dat is juist zo belangrijk.

O: We gaan diep mensen, om onszelf te helpen, we duiken zo in het diepe, we gaan tot de bodem van onze schaamte.

O: Brené Brown is schrijfster van drie boeken:
1) I thought it was just me (but it isn't)
2) The gifts of imperfection
3) Daring greatly
Het eerste boek verkent het onderwerp waar zelden over gesproken wordt: schaamte.

O: Oké, laten we eerst over schaamte praten. Jij hebt er onderzoek in gedaan. Niet veel mensen hebben dit onderwerp bestudeerd.
B: Ik weet het, ik zei dat ik het wilde onderzoeken en toen zeiden mensen: nee, dat moet je niet doen. En toen kreeg ik zo'n rebelse reactie en wilde het juist gaan doen. En toen ging ik naar de bibliotheek, en het eerste artikel dat ik vond begon met: het besluit om schaamte te gaan bestuderen betekende in de meeste gevallen de dood van de academische carrière van deze onderzoekers.
O: O, mijn god!
B: En weet je waarom? Niemand wil erover praten. We hebben een diepgevoelde reactie op het woord schaamte. Zoveel mensen draaiden hun hoofd weg als ik zei dat ik schaamte bestudeerde. Het 'een-twee-drietje' over schaamte is: iedereen heeft het, en het is de meest primitieve emotie die we hebben..
O: Hoe definieer je schaamte?
B: Het intense pijnlijke gevoel dat we het niet waard zijn liefde te krijgen en erbij te horen (verbonden te zijn).
O: En gebeurt dat na een bepaalde gebeurtenis? of na vele gebeurtenissen in je leven?
B: Allebei. Het kan ineens gebeuren. Er zijn allerlei herinneringen die naar boven kunnen komen die het gevoel van schaamte teweegbrengen. Maar er zijn ook allerlei verraderlijke boodschappen die we gedurende ons leven opslaan.
O: Dit is wat ik altijd heb geweten en heb geprobeerd over te brengen aan mensen, en ik geloof niet dat ik daar in slaagde eigenlijk, in de 25 jaar van de Oprah Show. Het gaat over misbruik, en vooral sexueel misbruik. De meeste mensen denken dat het om de sex gaat, maar het gaat in werkelijkheid om de schaamte, die optreedt ná de sex, en we houden het geheim - en we zijn slechts zo bevrijd als onze geheimen - en de geheimen creëren de schaamte, en uiteindelijk ga je je een slecht mens voelen. En het is de schaamte die je leven verwoest, niet de eigenlijke sex daad, daar kunnen mensen wel overheen komen. Het is de schaamte die je met je mee draagt die zoveel schade doet.
B: Dat is helemaal waar. En ik denk dat schaamte dodelijk is. En ik denk dat we er allemaal diep in zwemmen.
O: Maar herkennen mensen het wel? Ik heb het idee dat mensen het zich niet bewust zijn.
B: Er zijn twee soorten reacties. Als ik over schaamte praat zeggen mensen: ik weet niet waar je het over hebt, dat gaat niet over mij. En: ik weet precies waar je het over hebt, en daar ga ik niet over praten. En de bottom line is: hoe minder je erover praat, hoe meer je het hebt. Schaamte heeft drie dingen nodig om exponentieel te kunnen groeien in ons leven: geheimhouding, stilzwijgen en oordeel. En het bepaalt alles in je leven.
O: Het bepaalt hoe je denkt, hoe je denkt over jezelf, hoe je denkt over andere mensen, hoe je met mensen omgaat, wat je doet, de keuzes die je maakt, met wie je trouwt, alles.
B: Als je dezelfde hoeveelheid schaamte verbindt met empathie, dan creëer je een omgeving die vijandig is tegenover schaamte, waar schaamte niet in kan bestaan. Schaamte kan niet overleven waar er over gepraat wordt. Waar empathie is (inleving en medeleven).
Als er iets is gebeurd waar ik heel veel schaamte over voel, en ik bel jou en ik zeg: o god, je wilt niet geloven wat er is gebeurd en ik voel zo'n diepe schaamte. En jij zegt: wat is er gebeurd? En ik vertel je wat er is gebeurd, en jij reageert met empathie (inleving en medeleven), kan de schaamte dat niet overleven (de schaamte verdwijnt). Schaamte kan alleen blijven bestaan bij de gratie van mijn geloof dat ik alleen ben. Een goede vriend van mij die therapeut is zegt altijd: je moet de schaduw hier voor je houden, want het kan je alleen te pakken krijgen van achteren af.
O: Wow, die is goed.
B: Ja.

O: De schaduw is het deel van ons dat we proberen te verbergen. Maar die schaduwen kruipen in ons leven en blijven ons op allerlei manieren achtervolgen. Tot dat we ze op een directe manier aanpakken.
Debbie Ford: Het gaat er niet om die dingen te doen verdwijnen, die schaduwkanten, de pijn, de dingen die met ons zijn gebeurd, maar om er licht op te werpen, die schaduw licht te maken, in plaats van dat die van ons gebruik kan maken.

B: Weet je nog die uitzending met die 200 mannen die sexueel misbruikt waren? (Je ziet een stukje van die Oprah Show; alle mannen staan en houden een foto van hen voor zich waar zij op staan in de leeftijd waarop ze sexueel misbruikt werden.)
O: Ja.
B: Ik als iemand die schaamte bestudeerde, tijdens die uitzending moest ik zo huilen, ik kon niet meer ophouden. Ik kan er gewoon niet aan denken zonder …
O: Wat het voor die mannen moet zijn geweest om dat te kunnen doen.
B: Ja. Dat kent geen ras, geen geslacht, geen socio-economische status.
O: Ja.
B: Dus we moeten praten over schaamte. En weet je, dit is iets waar ik nog nooit publiekelijk over gesproken heb, en ik denk dat dit de perfecte plaats daarvoor is. Een van de gevaarlijkste dingen is wat ik noem 'vergelijkend lijden' (vergelijking in lijden). Dat idee kwam tot me toen ik les aan het geven was. Het was een les over schaamte. Iemand stak haar vinger op en zei: 'ik kan hier niet over mijn schaamte praten, want ik lig in een scheiding, maar ik weet dat Susan net een kind verloren heeft'. En Susan zei: 'ik praat hier niet over mijn schaamte, want ik weet dat John sexueel misbruikt is'. En John zei: 'ik praat niet over mijn schaamte...' We maken een rangorde in lijden.
O: Wow.
B: Dat is 'vergelijkend lijden'. En het punt is: compassie (medeleven) is geen pizza. Het is niet zo dat er acht parten in compassie zitten, en als jij meer krijgt dat ik dan minder krijg. Compassie, (medeleven) en empathie (invoelen) zijn oneindig. Het kan exponentieel groeien. Het maakt niet uit of jij het ergste verschrikkelijkste verhaal hebt. Als jij schaamte ervaart omdat je baas je belachelijk maakte en kleineerde in het bijzijn van je collega's, dat moet net zo goed geheeld worden.

Wordt vervolgd.

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#58 Bericht door Anna » zo apr 07, 2013 3:32 pm

Hier volgt het tweede stuk van mijn vertaling van het 2e SuperSoulSunday gesprek van Oprah met Brené Brown.

O: Dit vind ik zo goed, dit staat in 'The gifts of imperfection'. Ik denk dat je dit boek het eerst moet lezen.
B: Eerst 'The gifts of imperfection' en dan 'Daring greatly', dat is een goede volgorde. Dan denk je: 'oe, ik wil deze dingen in mij omarmen', en dan daarna lees je dat je wat kwetsbaarheid nodig hebt.

O: In haar 2e boek, 'The gifts of imperfection' zegt Brené: je moet eerst kijken voordat je de kwetsbaarheid-sprong maakt, en zorgvuldig uitkiezen bij wie we zo open willen zijn.

O: Ik hou van 'The gifts of imperfection', waar je zegt (Oprah leest voor uit het boek): "Als we ons schaamte-verhaal delen met de verkeerde persoon kan het makkelijk een rondvliegend stuk puin worden in een al zo gevaarlijke storm." Zo mooi gezegd. "We willen solide verbinding voelen in zo'n situatie, iets dat voelt als een veilige boom die stevig geworteld staat in de grond. We willen in elk geval de volgende situatie vermijden: iemand die jouw verhaal aanhoort en ook werkelijk de schaamte mee voelt met jou, en naar adem hapt en zegt dat je inderdaad ontzet moet zijn, en dan valt er een ongemakkelijke stilte."
B: O ja.
O: Dan moet je háár zich beter laten voelen.
B: Ja. Heb je dat wel eens gehad?
O: O jee ja!
B: Ik voel me nog steeds in die schaamte, en ik ben een vriendin kwijt.
O: "De vriend(in) die reageert met medelijden, 'ik heb zo met je te doen', in plaats van empathie, 'ik snap het, ik ken dat, ik heb dat ook gehad'. Je kunt een schaamte-storm voelen, als er nog zoiets aan wordt toegevoegd als: 'ach gos'. Of de ongelooflijke passief-agressieve vorm van medeleven in het Zuiden (van de US): 'bless your heart'."
B: Daar krijg ik de rillingen van als iemand dat zegt. 'Ik fiks je om je naar beneden te halen en God is aan mijn kant'. Dat is het ergste.
O: Die hebben we allemaal wel eens meegemaakt. "De vriend(in) die jou nodig heeft als de pilaar van waardigheid en authenticiteit, ze kan het niet helpen omdat ze zo teleurgesteld is in jouw imperfecties.." want daarmee heb je háár in de steek gelaten...
B: Ja. Pijnlijk.
O: "De vriend(in) die zo ongemakkelijk is met kwetsbaarheid en uitroept: 'hoe heb je dat kunnen laten gebeuren?!'"
B: Knikt.
O: "De vriend(in) die het allemaal beter wil laten lijken vanwege haar eigen ongemakkelijkheid en die niet wil erkennen dat je wel eens krankzinnige en verkeerde keuzes kunt maken en die zegt: 'je overdrijft, zo erg was het toch niet'."
B: Ja.
O: "De vriend(in) die contact verwart met de gelegenheid om jou te overtreffen, en zegt: 'dat is niks, luister maar eens naar wat ík heb meegemaakt!'"

O: Dus wanneer je jezelf openstelt en je kwetsbaar opstelt om iets te delen dat jou beschaamd heeft, waar ben je dan werkelijk naar op zoek?
B: Ik ben dan op zoek naar de persoon die van mij houdt, niet ondanks mijn kwetsbaarheid en imperfectie, maar juist vanwege dat. Ik ben op zoek naar die mensen die zichzelf laten zien en met me mee gaan in mijn diepte te kijken. En ik denk dat het een mythe is te geloven dat je meer dan één van zulke mensen moet hebben. Weet je, van die tv reclames die laten zien: vijftien vriendinnen die dit met elkaar doen en lachen. Niks daarvan. Als je één zo iemand in je leven hebt die je kunt bellen en vertellen over een situatie die heel moeilijk en pijnlijk is en waar je veel schaamte bij voelt en die zegt: 'oké, laten we hier samen naar kijken, ik heb ook wel eens zoiets meegemaakt, ik ben bij je, laten we de situatie samen doorpraten', dan ben je gezegend.
O: En als je er twee of drie hebt, dat is helemaal geweldig. Maar meer? vergeet het. Dat is de loterij winnen.
B: En wat wij allemaal doen, ik ook, we kijken over die mensen heen, om ons uit te sloven en aandacht en erkenning te krijgen van mensen die er nooit op die manier voor ons zullen zijn. Zo van: je bent dan wel mijn beste vriend(in) en je bent er altijd voor me, maar die personen die ik daar en daar tegenkom, daar maak ik me zorgen om (daar ben ik onzeker voor).
O: Ja, proberen hen te pleasen en jezelf te bewijzen tegenover hen.
B: Ja.
O: En je zegt ook dat we allemaal in staat zijn om dat soort vrienden te zijn, maar, vooral als iemand ons iets vertelt dat onze eigen schaamte raakt, dat is wanneer er iets getriggerd wordt, toch? We zijn menselijk, imperfect en kwetsbaar. Leest voor: "Het is moeilijk om compassie te praktiseren als we zelf aan het worstelen zijn met onze authenticiteit, of als ons eigen gevoel van eigenwaarde uit z'n evenwicht is."
B: En weet je wat het meest voor mij betekent? Wat het meest voor mij betekent is als ik met mijn schaamte-verhaal naar iemand toe ga... En mijn mantra is: je deelt je verhaal met die mensen die het recht verdiend hebben om je verhaal te horen.
O: Damn! die is goed!
B: Toch?
O: Die is goed!
B: Je moet het recht om mijn verhaal te horen verdienen. Het is een eer om mijn verhaal te horen, en deze ruimte te delen, als ik in schaamte verkeer.
O: Kunnen we hier even pauzeren? Omdat dit is waarom mensen zo gekwetst en beschaamd worden... het is zoals in de Bijbel staat: je parels voor de zwijnen gooien (Mattheus 7.6). Je offert jezelf aan mensen die het aangeboden offer niet verdienen.
B: Precies. En je moet er goed en uitgebreid over nadenken: wie heeft het recht verdiend om dit verhaal te horen, en met wie heb ik een relatie die de zwaarte van dit verhaal kan dragen?
O: Wauw, dat zijn krachtige woorden.
B: En als ik naar iemand toe ga en ik deel mijn verhaal, en die ander komt dan met zo'n niet-empathische reactie die mij niet helpt, en die belt mij een week later op (of een dag of uur later) en zegt: 'ik kon niet goed reageren, ik kon er niet voor je zijn, want het triggerde zoveel bij mij wat je vertelde', dat betekent zelfs nog meer voor mee. We kunnen empathie niet perfect doen.
O: Uhuh, uhuh.
B: We kunnen niet iedere keer met de juiste reactie komen. Kun je daar iets mee?
O: Ja, daar kan ik heel veel mee. Het zijn zulke overweldigend betekenisvolle woorden voor mij, ik moet even een pauze nemen.

Wordt vervolgd.

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#59 Bericht door Anna » wo apr 10, 2013 3:28 pm

Hier volgt het derde stuk van mijn vertaling van het 2e SuperSoulSunday gesprek van Oprah met Brené Brown.

O: Na ons vorige gesprek praatten Brené en ik over hoe je moet omgaan met, en in contact komen met je gevoelens van schaamte, want ze kunnen heel diep begraven zitten in ons.

O: Ik weet dat bewustzijn heel belangrijk is maar wat doe je, als je niet eens weet dat je die schaamte in je meedraagt... Er zullen enorme reacties komen op dit gesprek, want de mensen die dit horen zullen weten dat je het tegen hen hebt, en over hen. Hoe kun je het ontdekken?
B: Hoe je het kunt ontdekken is door eerst het onderscheid te zien tussen schaamte en schuldgevoel. En het verschil tussen schaamte en schuldgevoel is: ik ben slecht en ik heb iets slechts gedaan. Ik zal je een voorbeeld geven. Ik heb teveel gedronken op donderdagavond, en ik heb zo'n kater op vrijdag dat ik naar mijn werk ga en een vergadering misloop, en de dialoog in mijn hoofd is: 'God wat ben ik een stommeling, een waardeloos iemand'. Dat is schaamte. Zelfde voorbeeld en ik ga naar mijn werk maar mijn innerlijke dialoog is: 'dat was niet zo slim van me om dat te doen, ik heb niet goed nagedacht'. Het verschil is dus de focus op het zelf versus de focus op je gedrag (wie je bent en wat je doet). Dit is niet iets van woorden, dit is serieus. We meten schaamte en schuldgevoel in mensen door te kijken naar hoe ze tegen zichzelf praten; wat zijn de boodschappen die ze tegen zichzelf zeggen. Schaamte... moet je dit horen, schaamte is direct verbonden met verslaving, depressie, eetstoornissen, geweld, pesten en agressie. Schuldgevoelens omgekeerd verband houdend met dezelfde dingen, mensen die werkelijk in staat zijn die innerlijke dialoog te veranderen en daarin te geloven hebben veel betere uitkomsten op al deze punten. Nog iets. Als jij mij gekwetst had zou jij dan bereid zijn tegen mij te zeggen 'sorry, ik heb een fout gemaakt'.
O: Ja, het spijt me heel erg.
B: Ik heb een fout gemaakt.
O: Ik heb een fout gemaakt.
B: Dat is schuldgevoel: ik heb een fout gemaakt. Schaamte is: ik ben een fout.
O: Ik doe dat altijd, ik ben zo'n stommeling, hoe kan ik zo stom zijn..
B: Ik ben een slechte moeder, ik ben lelijk, dat is schaamte. We moeten dat helder hebben. Als er iets met mij gebeurt dat schaamte teweegbrengt, wat ik dan probeer te doen is iets wat het tegenovergestelde is van mijn natuurlijke neiging, want dit is wat ik heb geleerd, - mannen en vrouwen met veel veerkracht tegenover schaamte hebben veel gemeenschappelijk - het eerste wat ik probeer te doen en wat heel moeilijk is is tegen mezelf gaan praten zoals ik tegen mijn kinderen (van wie ik hou) zou praten. Dus het eerste wat ik doe is tegen mezelf zeggen: 'je hebt een fout gemaakt, je bent menselijk, je bent oké, ik hou van je, we komen hier wel doorheen'. Maar je wat je ook moet doen, en dit is heel moeilijk, is contact maken met iemand en je verhaal vertellen. Je moet je schaamte uitspreken.
O: Jaaaa. O, ik wilde je net gaan vragen: wat is het verschil tussen 'being embarrased' en 'being ashamed' (ik zou dit denk ik in het Nederlands vertalen met: het verschil tussen 'je schamen' en 'beschaamd worden'). 25:35
B: Dat is enorm. We hebben: schaamte, schuldgevoel, vernedering en beschaming. Schaamte: ik ben fout. Schuldgevoel: ik heb iets fout gedaan. Er is alleen één variabele die het verschil tussen beschaming en vernedering bepaalt en dat is het idee 'dat je het verdient'. Bijvoorbeeld..
O: O, dit is belangrijk.
B: Ja, dit is heel belangrijk. En om eerlijk te zijn, op basisscholen en middelbare scholen door het hele land, rijk of arm, is beschaming het belangrijkste management-tool (gereedschap) in de klas.
O: Echt waar?
B: Ja. Ik zie dit heel vaak op scholen, en ik ga er kapot aan. Ik doe de leraar na, ik deel de repetities uit, heb er een over zonder naam erop en zeg tegen de klas: 'ik heb hier nog een repetitie, wie heeft zijn repetitie nog niet terug gekregen?' Zegt tegen Oprah: ik wil jou niet gebruiken als persoon in het rollenspel, want ik weet dat het zo'n enorme trigger is voor veel mensen. Ik zal deze stoel gebruiken zoals in Gestalt: 'Suzie, heb jij je repetitie nog niet terug? Wie van jullie is verbaasd dat het Suzie is die haar repetitie nog niet terug heeft? Ik zal je helpen, volgende keer als er weer geen naam op je repetitie staat zal ik je naam erop zetten (ze spelt de naam): s t u p i d.'
O: Gebeurt dit echt in de klas?
B: O ja, het maakt niet uit wat voor school, beschaming is een management-tool die heel veel gebruikt wordt in de klas. Maar laten we kijken naar het voorbeeld met Suzie. Suzie zal waarschijnlijk schaamte of vernedering ervaren. Dit is het verschil: als de dialoog in Suzies hoofd is: 'wat een verschrikkelijke nare rot-lerares, dat heb ik niet verdiend'. Dan ervaart ze vernedering. Ze kruipt ook in elkaar, maar het is vernedering. En waarom is dat minder gevaarlijk dan schaamte? Omdat de kans dat ze later thuis hierover aan haar moeder vertelt zeer groot is. En omdat vernedering en het idee het niet te verdienen gepaard gaat met een beetje eigengereide boosheid, een beetje pissig zijn, die heel goed en gezond is en heel erg op z'n plaats is.
B: Kun je je hierin vinden?
O: O jee ja. Ik volg je helemaal.
B: Oké. Als echter de dialoog in Suzies hoofd is: 'O wat ben ik stom, wat ben ik stom, waarom ben ik zo stom geweest mijn naam er niet op te zetten'. Dat is schaamte. En de kans dat ze hier iets over aan haar moeder (of vader of verzorger) vertelt is nihil. Omdat er niets nieuws is, er is niets te vertellen.
O: Er is niets te vertellen omdat... 'ik altijd zo ben'.
B: Ik ben stom (stupid) genoemd en ik ben stom, dus er is niets nieuws.
O: Aha.
B: Ik zeg altijd tegen ouders: 'jij bent niet de enige die je kinderen opvoedt'. In ons gezin worden geen scheldwoorden gebruikt (stom, stupid). Zulke woorden worden bij ons niet gebruikt, niet tegen jezelf, niet tegen elkaar, jullie horen je vader en mij zulke woorden niet tegen elkaar zeggen. Dat gebeurt niet bij ons.
O: Dus stom is een woord dat in jullie gezin niet wordt gebruikt.
B: Nee, echt niet.
28:03
O: Gayle had dat ook als regel in huis bij het opgroeien van haar kinderen. Zulke woorden worden hier in huis niet gebruikt.
B: Ook als mijn kinderen bezig zijn met hun huiswerk en tegen zichzelf zeggen: 'god, wat ben ik stom, dat ik dat niet zag!' Dan zeg ik: 'je kunt zeggen dit is moeilijk, je kunt zeggen dat je het niet begrijpt, je kunt hulp vragen, maar je gebruikt geen scheldwoorden'. En dan zeggen ze: 'ik scheld niemand uit mam'. Dan zeg ik: 'dat maakt niet uit, je gebruikt die woorden voor jezelf, dat is net zo erg'.
O: Wauw. Dat is zo goed.
B: Wil je een mooi verhaal horen?
O: Ja.
B: Toen Ellen klein was werd ik gebeld door de juf van de kleuterklas. Ze zei: 'ik weet precies wat voor werk jij doet'. Ik dacht: o god. En zei: 'hoezo?' Ze zei: 'Ellen was in de knutselhoek bezig en ik zei tegen haar 'wat ben jij rommelig!' En toen ging zij rechtop zitten en zei: 'ik maak misschien rommel, maar ik ben niet rommelig'.
O: Wauw.
B: Ja, en ik dacht: o, nou wordt ik gezien als die moeder!
O: Dat is geweldig.
B: Hier komt Brené de schaamte-onderzoeker.
O: Dat is geweldig.
Gelach
28:52

Wordt vervolgd.

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#60 Bericht door Anna » vr apr 12, 2013 12:43 pm

Hier volgt het vierde en laatste stuk van mijn vertaling van het 2e SuperSoulSunday gesprek van Oprah met Brené Brown.

O: Dr. Maya Angelou heeft jarenlang tegen mij gezegd hoe woorden bijna tastbaar zijn, ze hechten zich, niet alleen aan ons, maar ook aan de meubels in huis, de dingen in de kamer. En dat woorden zo'n krachtige betekenis in zich dragen die blijvend is, dus als je zulke labels voor jezelf gebruikt, als je jezelf het label 'stom' geeft, of 'rommelig', dan wordt die tape steeds weer opnieuw afgespeeld in je hoofd.
B: O jee ja, en ik zal je vertellen wat ik geleerd heb van mijn onderzoek, wat ik zo helder zie, en wat ik geloof tot in mijn diepste wezen: liefde en het gevoel erbij te horen (verbonden zijn) zijn onontbeerlijke behoeften van mannen vrouwen en kinderen. Waar liefde en het gevoel erbij te horen afwezig zijn zal altijd lijden zijn. Punt.
O: Waar liefde en het gevoel erbij te horen afwezig zijn zal altijd lijden zijn.
B: Altijd.
O: Mensen zeggen de hele tijd: waarom laat God dit gebeuren? Waarom laat God dat gebeuren met die kinderen? Waarom laat God mensen verhongeren? Ik zeg altijd: God is altijd beschikbaar voor ons, is hier onophoudelijk en altijd, en altijd in afwachting van jou, en mensen lijden niet door God, maar mensen lijden door henzelf. Door onze afwezigheid, onze onbereikbaarheid om God toe te laten door ons heen te laten stromen.
B: Preek!
O en B doen high five.
O: Hallo! Denk je niet?
B: Ja. Zeker. Ik denk als die dingen gebeuren huilt God naast ons met ons mee.
O: Omdat wat jij net zei, wij allemaal verlangen naar contact (connection).
B: Het is niet onderhandelbaar. We zijn neurobiologisch gemaakt voor contact, liefde en verbondenheid. Het zit in ons DNA.
O: En jij hebt een heel mooie definitie van contact (connection). Deze vind ik zo mooi.
Oprah leest voor uit het boek: "Contact is de energie die gecreëerd wordt tussen mensen wanneer zij zich gezien, gehoord en gewaardeerd voelen. Wanneer ze kunnen geven en ontvangen zonder oordeel." ("Connection is the energy that is created between people when they feel seen, heard and valued. When they can give and receive without judgement.")
O: Hier moest ik van huilen. En ik moest erom huilen omdat ik al die jaren in mijn show zo'n diepe verbondenheid met mensen voelde die ik niet eens kende. En ik dacht: jee, ik heb dat woord constant gebruikt, maar ik dacht er nooit echt aan wat het precies betekende. Het is 'die energie die gecreëerd wordt wanneer mensen zich gezien en gehoord voelen'. En weet je dat ik jarenlang al die jaren, in de Oprah Show en ook daarna, steeds heb gezegd: wat ik al heel vroeg heb geleerd is dat waar wij mensen allemaal naar op zoek zijn is het gevoel gezien en gehoord te worden. Ze willen weten: doe ik ertoe? en betekent wat ik zeg iets voor jou?
B zucht (tranen in haar ogen).
O: Dat is waarom wij soulmates zijn.
B lacht. Het is waar.
O: Want jij begrijpt mij.
Ze lachen.
B: Ja, dat doe ik, meteen toen ik je zag al. En ik denk dat schaamte contact ontrafelt.
O: Ja, dat doet het. Want je denkt: ik ben de enige die dit ooit gevoeld heeft, en ik voel dit en niemand anders kent dit gevoel.
B: Ja. En mensen zeggen aldoor tegen mij: waarom denk je dat er zoveel mensen naar je TED praatje hebben gekeken? Waarom denk je dat je werk zoveel mensen aanspreekt? Ik denk dat mensen precies dat nodig hebben wat je net zei. Ze willen gezien, gehoord en gewaardeerd worden. En wat ik doe, wat ik zie als mijn gave is dat ik goed ben in het onder woorden brengen van gevoelens en ervaringen die we allemaal hebben.
O: Dus dat is wat jij doet. Je geeft ons een taal om beter en ook dieper te begrijpen wat we op een bepaalde manier al wisten.
B: Dat is mijn doel nu. Je er een taal voor geven, en je laten weten dat je niet alleen bent.
O: Jij bent een aha-gevoel-bezorger.
B: Hahahaha! Ik heb een sweatshirt nodig.
O: Hahahaha, ja, dat ben je, een aha-gevoel-bezorger.
33:40

O: Hierna, of je ouders bent of dat ooit zult zijn, je zult aantekeningen willen maken bij wat er nu komt, Brené's ouderschapsmanifest. Ik wou dat iedereen deze woorden kon leven.
B: Ik ook.
O: Dat is hoe je de wereld verandert.
B: Daar geloof ik ook in.

In the absence of love and belonging, there will always be suffering.
- Brené Brown -


In de afwezigheid van liefde en verbondenheid zal altijd lijden zijn.

O: Gezinsdynamiek is een belangrijk onderdeel van Brené Browns werk. Toen Brené en haar man Steve allebei 21 waren trouwden ze en gingen in Houston wonen, en kregen twee kinderen, Ellen en Charley.

O: Een van de dingen die veel mensen het meest zal raken, en ik wil dat iedereen weet dat we het op Oprah.com zetten, is het wholehearted ouderschapsmanifest (the wholehearted parenting manifesto). Ik bedoel, wat zo ontzettend goed is aan al deze informatie, het is al zo goed om dit voor jezelf te kunnen gebruiken, maar ik denk ook: hoe geweldig zou het zijn als je je kinderen zo zou kunnen opvoeden. Zou je het ouderschapsmanifest willen voorlezen?
B: Ja. Ik weet niet of ik het kan doen zonder te huilen... want ik ben nu ver weg van mijn kinderen.... Oké...
O: En dit is.…. Ieder huisgezin zou zijn eigen manifest moeten hebben. Als je dat niet hebt, dan draait je gezinsleven op verwarring en chaos en zo. En misschien heb je een manifest dat niet uitgesproken is, maar ik zou het heel mooi vinden als mensen dit manifest zouden kunnen gebruiken en het aanpassen aan hun eigen situatie en wensen.

Brené leest voor: "Boven alles wil ik dat je weet dat er van je gehouden wordt en dat je het waard bent om van te houden."
O: Je zegt dit tegen je kinderen.
B: Ja.
O: Oké.
B leest verder: "Je zult dit kunnen opmaken uit mijn woorden, en mijn daden, en de lessen in liefde, en hoe ik jou behandel, en hoe ik mijzelf behandel. Ik wil dat je de wereld tegemoet treedt vanuit een gevoel van 'ik ben waardevol'. Je zult leren dat je het waard bent liefde, het gevoel erbij te horen, en vreugde te ervaren, iedere keer als je mij zelf-compassie ziet praktiseren....,"
O: Yes!
B: "in mijn eigen imperfectie (als ik fouten maak). We zullen moed oefenen in ons gezin door er te zijn, onszelf met de anderen te delen, en kwetsbaarheid te eren. We zullen onze verhalen met elkaar delen over ons geworstel en onze kracht. Er zal altijd ruimte voor beide zijn. We zullen je leren wat compassie is, door je eerst te leren wat compassie met jezelf is. Daarna met elkaar. Ik wil dat je vreugde kent, dus we zullen gezamenlijk dankbaarheid praktiseren. Ik wil dat je vreugde kunt voelen, daarom zullen we samen leren hoe je kwetsbaar kunt zijn. We zullen samen huilen en angst en verlies onder ogen zien. Ik zal je pijn niet wegnemen, maar in plaats daarvan zal ik bij je zijn en je leren hoe je het kunt voelen."
O: O! Ik wil nu huilen. Ik wil zo'n moeder! En zo'n vader. Steve, hallo!
B: "We zullen lachen en zingen en dansen en creëren. Je zult altijd jezelf mogen zijn met elkaar, wat er ook gebeurt, je zult altijd bij ons mogen horen....." Ze moet even stoppen vanwege de emoties.
B: Oké. "Als je je reis begint naar het zijn van een wholehearted iemand, het grootste geschenk dat ik je dan kan geven is te leven en lief te hebben met mijn hele hart en je mijn kwetsbaarheid te laten zien. Ik zal je niet leren perfect te zijn, of van jou verwachten perfect te zijn. Je zult ook geen perfectie van mijn kant zien, maar je zult mij zien, en ik zal altijd het kostbare geschenk van jou te mogen zien eren, het heilige geschenk van jou waarachtig diepgaand te mogen zien."

O: Zucht. Ik zou willen dat iedere ouder naar Oprah.com gaat, dat boek koopt en dat manifest ophangt ergens in hun huis. Ik zou willen dat iedereen volgens deze woorden zou kunnen leven.
B: Ik ook.
O: Dat is hoe je de wereld verandert.
B: Daar geloof ik in.
O: Dat is waar we allemaal naar op zoek zijn. De erkenning en waardering en te weten dat we gezien worden. En dat we gehoord worden.
Het is een eer om deze ruimte met jou te hebben mogen delen.
B: O god, ik voel hetzelfde. Ik heb het gevoel dat ik je al mijn hele leven ken.
O: Ik voel dat er nog vele keren komen.
Ze geven elkaar de hand.
O: Oké. Dankjewel.

Oprah zucht: 'Cry me a river'.

Gesloten