Oprah Winfrey Show e.d.

YouTube video's, de links en vertaling van de gesproken tekst.
Gesloten
Bericht
Auteur
Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#31 Bericht door Anna » ma apr 23, 2012 12:29 pm

Deze tekst is geplaatst op 20 oktober 2008.

Ik heb gekeken naar een gesprek van Oprah online met Daniel Pink. Hij heeft het boek 'The Whole New Mind - why right brainers will rule the future' geschreven (waarom rechterhersenhelft mensen een leidende rol in de toekomst zullen hebben).

Ik wil hiervan wat stukjes met jullie delen.

Op een gegeven moment gaat het gesprek over 'meaning', betekenis in je leven. Wat Oprah daar zegt is me bijgebleven en daar wil ik iets over zeggen.

Meaning. Oprah: Isn't that what every body is seeking/wants? The common denominator: everybody wants to be validated = human. Even you at the end of this session, you will assess for yourself: did I do okay? Did what I say matter? Did you hear me? and I think that's what everybody is looking for, in every aspect in their lives. To have some meaning, to know that what I said meant something to you, that you first of all heard me, and that what I said mattered. Yes. = human.

Vertaling. Meaning, betekenis. Oprah: Is dat niet wat iedereen zoekt en wil? Iedereen wil erkenning hebben (= menselijk). Zelfs jij (tegen hem) kijkt aan het eind van dit gesprek: heb ik het goed gedaan? deden de dingen die ik zei ertoe? heb je me echt gehoord? En ik denk dat dat is wat iedereen wil, waar iedereen naar op zoek is, in ieder aspect van hun leven. Om betekenis te hebben in het leven, te weten dat wat ik heb gezegd iets betekent voor jou, in de eerste plaats dat je me gehoord hebt, en dat dat ertoe doet voor jou.

Ik heb dit stukje hier geplaatst om te laten zien dat dit niet alleen iets van ons is, die behoefte aan erkenning, maar een algemeen menselijke behoefte. Althans dat is wat ZIJ zeggen.

Daniel Pink zegt dan: Het is niet altijd mogelijk dat te hebben, maar mensen kunnen er nu over praten, samenzijn aan de keukentafel en erover praten.

Daniel Pink beschreef wat empathie is, dat vond ik ook wel mooi: empathy is standing in someone's shoes, feeling with their heart, seeing with their eyes. A fundamental human ability, it makes the world a better place (…).
Empathie is in de schoenen van de ander staan, voelen met hun hart (hun gevoel), zien door hun ogen. Een fundamenteel menselijk vermogen, iets wat de wereld een fijnere plek maakt.
Anna

Hier kun je (nog steeds) die interviews zien van Oprah's 'Soul Series' webcast (online uitzendingen):

Soul Series:
Season 2 guests:
http://www.oprah.com/article/spirit/ins ... _oss_guest

Season 3 guests:
http://www.oprah.com/article/spirit/ins ... _oss_guest

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#32 Bericht door Anna » ma apr 23, 2012 12:46 pm

Deze tekst is geplaatst op 24 oktober 2008.

Ik heb naar een gesprek van Oprah online met Jenny Phillips gekeken en dat heeft iets bij me geraakt. Jenny Phillips is een cultureel antropologe en psychotherapeut die meditatie projecten doet in de gevangenis met gevangenen die levenslang (of de doodstraf) hebben. Ze doen dan o.a. Vipassana meditatie, gedurende 10 dagen, 10 uur per dag mediteren. Tijdens dit gesprek van Oprah met Jenny Phillips hebben ze ook een telefonisch gesprek met twee van de gevangenen die aan dit project hebben meegedaan.

Een van de twee gevangenen heet Grady. Hij zit al meer dan 20 jaar in de gevangenis. De eerste 8 jaar 'on death row' (wachtend op voltrekking van de doodstraf), daarna is zijn straf omgezet naar levenslang.
Oprah vraagt: Heb je ooit het gevoel dat je straf onredelijk is? (hij zit voor moord en diefstal, hij was er bij, heeft zelf niet de moord gepleegd).
Grady: Nee.
O: Vond je de doodstraf te hard, omdat je een bystander was (een bystander is iemand die er bij was maar het niet zelf heeft gedaan)?
G: Ik was niet alleen een bystander, ik bedoel ik deed wel mee, ik heb de tv van die man die vermoord is naar de auto gebracht. Ik heb de mannen die hem vermoord hebben niet gestopt. En zoals de aanklager zei: ik heb twee zwarte banden in karate, ik had hen moeten stoppen. Het enige excuus dat ik had was: ik was dronken, maar dat is geen excuus, ik had het evengoed moeten stoppen.

Er is een boek over deze projecten van Jenny Phillips dat heet 'Lettres from The Dhamma Brothers' en er is een documentaire (op DVD), 'The Dhamma Brothers - East Meets the West in the Deep South'.

Tijdens het telefoongesprek met Grady leest Oprah een stukje voor uit het boek, een stukje dat gaat over Grady:
Oprah zegt: Toen je 5 jaar was kleedde je moeder jou en je 3 jarige broertje Danny aan met jullie mooiste kleren, reed jullie de stad uit naar een verlaten huis aan het eind van een lange oprit waar ze jullie achterliet op de porch (veranda). (Leest verder uit het boek) Ze instrueerde hen om op de porch te blijven en dat Grady voor zijn broertje Danny moest zorgen en dat ze terug zou komen om hen op te halen. En nadat ze daar de hele nacht gestaan hadden klom Grady van de porch en vond een wieldop gevuld met regenwater. Hij vond ook een dode vogel. Dit waren de rantsoenen die de jongens in leven hield. Hun moeder kwam nooit terug. In de dagen vanaf dat ze daar waren achtergelaten probeerde Grady voor Danny die een zwak hart had te zorgen. Maar het duurde een tijdje voordat ze gevonden werden, en toen Danny niet lang daarna stierf was Grady vervuld van schuldgevoel over zijn dood. Hij gaf eerder zichzelf de schuld hiervan dan zijn moeder, die hij pas weer zag toen hij in de gevangenis zat in afwachting van de doodstraf.
Oprah zegt tegen Grady: En kwam je tijdens dat proces van meditatie in het reine met al deze ervaringen?
Grady: Ja, ik bedoel, het werd daardoor in elk geval wel allemaal naar boven gebracht. Als je daar zit en je de eerste hindernis van spot hebt overwonnen, om het zo maar te noemen, en de gedachten in je hoofd aan het racen zijn en die gedachten uiteindelijk tot stilstand komen in je hoofd, dan beginnen de stormen op te steken, op de vierde dag van innerlijke gevoelens, sommige prettig, de meesten heel erg, dus ja, ik ben daarmee door die stormen heen gegaan ja. Het raakte me daarna niet meer zo als daarvoor. Ik loop nu niet meer met die schuldgevoelens voor de dood van Danny zoals ik daarvoor deed.
O: Ik vind het zo interessant dat jij als 5 jarige jezelf de schuld gaf en dat je niet je moeder die jullie in de steek had gelaten de schuld gaf.
G: Nou ja, ik was de oudste, ik was verantwoordelijk voor de zorg.

O: Je hebt geen mogelijkheid om uit de gevangenis te komen, hoe vind je dan hoop achter de tralies? en heeft de Vipassana meditatie je geholpen om een gevoel van hoop voor jezelf te vinden?
G: Ik denk niet dat Vipassana mij geholpen heeft hoop te vinden, ik ben de gevangenis gaan zien als mijn thuis. Maar toen ik hier al heel lang was en er dingen waren die ik helemaal niet fijn vond aan deze omgeving, wilde ik daar iets aan doen, maar voordat ik iets kan veranderen aan mijn omgeving moet ik eerst mijzelf veranderen. En Vipassana hielp mij daarbij.
O: Het hielp jou jezelf te veranderen.
G: Ja. Ik hoorde je eerder in de show iets zeggen over dat je niet zo lang zou kunnen zitten niets doen vanwege de pijnlijke stuf die dan naar boven komt, maar dat is juist wat mij het meest geholpen heeft, omdat wat ze zeggen dat niets heftig genoeg is om je te kunnen veranderen, dat waren maar woorden voor mij, maar bij die Vipassana meditatie zorgen ze ervoor dat je zo lang blijft zitten tot je dat werkelijk ervaart. En dat je je realiseert dat ook dit voorbij gaat ('this too shall pass') als je maar rustig blijft, het er laat zijn, het erkent en dan verder gaat. Daar heb ik veel van geleerd, het maakt alles veel makkelijker, en ik hoef niet meer dat gekkenhuis in mijn hoofd te hebben, al die gedachten die als een achtbaan door je hoofd racen iedere avond als je gaat liggen om te slapen, voordat je eindelijk kunt slapen.
(…) Door de chaos om je heen 24 uur per dag.
O: Dus de dingen in je omgeving waren niet veranderd, duidelijk, wat is er veranderd aan de manier waarop je het ziet?
G: Het heeft me meer accepterend en toleranter gemaakt. En ook: ik hoef niet meer op alles te reageren. Dat was altijd mijn probleem, ik reageerde op alles. En dat doe ik niet meer. Ik zeg nu meer: het is oké, over een minuut voel ik me wel weer beter.
Oprah moet lachen: Over een minuut voel ik me wel weer beter! (…) In de gevangenis is aldoor wel iets gaande wat een reactie bij je kan uitlokken, ga je dan meteen in een of andere vorm van meditatie? en de gedachte: ook dit gaat wel weer voorbij ('this too shall pass')?
G: Die gedachte van 'ook dit gaat voorbij' is een onderdeel ervan, maar de eerste drie dagen wordt er gesproken over de adem over je lippen voelen gaan, dat wordt Anapana genoemd, en dat gebruik ik af en toe. Als iets mij triggert en opfokt, doe ik een paar seconden Anapana, en dat kan ik doen lopend met mijn ogen open waar ik ook maar ben, richt mijn aandacht op mijn adem over mijn lippen en dan kom ik weer terug bij mezelf, en alles is weer oké, geef het een minuutje.

Oprah vraagt of ze door die meditatie een soort broers geworden zijn in de gevangenis met de groep die aan dat project heeft meegedaan.
Grady zegt: Er is geen man in dit hele complex die ik niet herken, en dan bedoel ik niet aan zijn naam, maar aan de manier waarop hij zich gedraagt.
O: Wat zie je dan aan de manier waarop hij zich gedraagt?
G: Hij heeft rust en vrede in zichzelf (he's at peace).
O: Zelfs temidden van al die chaos en geweld?
G: Absoluut.
O: Ik hoorde dat tijdens het maken van de documentaire je dochter vermoord werd, hoe ben je daarmee omgegaan?
G: Zoals de meeste mensen dat doen, ik heb gerouwd. Ik heb begrepen dat dat onderdeel is van het helingsproces. En toen heb ik mijn advocaat gebeld en gevraagd of hij de man die de doodstraf heeft gekregen voor de moord op mijn dochter wil helpen. Het is zoals dat verhaal in de bijbel waar die man bij de koning binnen rent en zegt: snel kom naar buiten, je zoon is vermoord, en de koning vraagt: wie heeft hem vermoord? breng hem naar me toe dan kan hij mijn zoon zijn. Nou ben ik zelf nog niet zo ver, maar ik ben wel tegen de doodstraf dus ik wil dat de man die mijn dochter vermoord heeft ook hulp krijgt.
O: Je wilt dat hij hulp krijgt.
G: Ja.

Oprah: We zijn blij dat wij niet achter de tralies hoeven te leven om dit te moeten leren, maar de les dat het oké is wat er ook gebeurt, in staat zijn je aandacht naar je adem te verplaatsen en erkennen dat welke realiteit er ook is 'dit moment ook voorbij zal gaan' is een les die we allemaal kunnen meenemen van je vandaag. Bedankt voor dit gesprek.

Als je deze gesprekken van Oprah met Jenny Phillips (en de gevangenen) wilt zien, ga dan naar:

http://www.oprah.com/article/spirit/ins ... _jphillips

Als je de documentaire wilt zien, ga dan naar: www.dhammabrothers.com

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#33 Bericht door Anna » ma apr 23, 2012 1:03 pm

Deze tekst is geplaatst op 6 februari 2009.

Er was afgelopen maandag een aflevering bij Oprah over kinderen met bijzondere prestaties ondanks een bepaalde ziekte of afwijking. Ze lieten toen ook een filmpje zien over een baby, Eliot, die 99 dagen oud werd, een videodagboek dat zijn vader voor hem en over hem had gemaakt. Iedereen in tranen van ontroering. Het is voor mijn gevoel puur liefde wat je ziet en hoort en voelt als je ernaar kijkt.

Kijk zelf maar: http://www.youtube.com/watch?v=th6Njr-qkq0

Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#34 Bericht door Anna » ma apr 23, 2012 1:12 pm

Deze tekst is geplaatst op 15 april 2009.

Ik hoor de laatste tijd vaak geluiden over de overgang. Ik zal hier mijn aantekeningen zetten van de aflevering over de menopauze bij Oprah onlangs.

Oprah over menopauze met Robin McGraw en Christiane Northrup

Robin (vrouw van Dr. Phil) vindt dat je al in je twintiger jaren moet monitoren, je hormonen, dan krijg je een idee van je lichaam hoe het werkt. Haar menopauze begon 10 jaar geleden toen ze 45 was. Opvliegers, versnelde hartslag, dan wist ze dat er een kwam. Het steeg via haar hals omhoog. Ze ging anders eten, meer bewegen en nam bio-identical hormone replacement (biologische hormonenvervanging).

Haar boek: "What AGE Got To Do With It? 55" Hoofdstuk 5

Christiane Northrup "The Wisdom of Menopause", ook hoofdstuk 5, hormone replacement.

Menopause: permanent cessation of mestrual periods
Menopause is de laatste menstruatie

Perimenopause: transitional phase lasting about 5 - 8 years, leading to menopause.
Typically begins around age 46.
Begint met onregelmatige menstruatie.

De werking van de eierstokken en de hormoonspiegel veranderen. Je kunt dan ineens allerlei symptomen krijgen.

Het gaat vooral om: progesteron, oestrogeen en testosteron. De hoeveelheden veranderen.

Oestrogeen (normaal is 250): ripens the egg for ovulation and prepares the body for pregnancy (doet de eicel rijpen voor ovulatie en bereid het lichaam voor op zwangerschap). Het produceert cervixslijm dat sperma doorlaat om zwanger te worden.
Te hoog oestrogeen gehalte: opzwellen, vocht vasthouden, hoofdpijn, zwaarder worden en gevoelige borsten.
Laag oestrogeen: vaginale droogheid, opvliegers.

Testosteron (je hebt meer testosteron tijdens de ovulatie): contributes to libido and healthy sexual function (gezonde libido en sexueel functioneren). Door die testosteron piek tijdens de ovulatie heb je meer zin in sex.
Bij lage testosteron: minder zin in sex, emotionele stemmingswisselingen, kwetsbaar.
Te hoog testosteron: haargroei op ongewenste plekken, abnormaal veel zin in sex, agressiviteit.

Progesteron: helps decrease cancer (vermindert de kans op kanker), calming hormone (kalmeert). Prepares the body for pregnancy that creates the 'nest' inside the uterus (bereid het lichaam voor op zwangerschap, creëert het 'nestje' in de baarmoeder). Het bevruchte eitje nestelt zich daar als je zwanger wordt.
Te lage progesteron: PMS, prikkelbaarheid.
Te hoog progesteron: kan leiden tot depressie, lusteloosheid, slaperigheid.

Geschiedenis in de medische wereld.
1960 Robert Wilson "Feminine Forever". Oestrogeen is het wondermiddel, iedereen moet het gebruiken.
1970 Oestrogeen wordt gezien als oorzaak van kanker. Het wordt niet meer voorgeschreven.
Eind 70-tiger jaren: oestrogeen zou goed zijn in combinatie met progestativum.
1980 Oestrogeen wordt weer voorgeschreven.
1990 Het voorkomt hartkwalen, het zal je leven redden, denkt men tot 2002.
2002 De WHI (Women's Health Initiative) concludeerde dat conventionele hormoonkuren (hormone replacement) de kans op kanker en hartaanvallen en beroertes vergroot.
Vanaf 2002 tot nu wordt alles opnieuw bekeken.

Bio-identical hormones gemaakt van soja en yam, zijn precies als lichaamseigen hormonen.
De synthetische hormonen worden gemaakt uit paardenurine. Worden toegevoegd aan synthetische progestine en lijken helemaal niet op menselijke progesteron. En de uitwerking is anders.
Het meest onderzoek is gedaan naar synthetische hormonen, daarom worden die het meest voorgeschreven.
De bio-identieke waar een combinatie in zit van oestrogeen, progesteron en testosteron worden gemaakt door speciale apotheken (in USA, ik weet niet hoe het hier is). Maar voordat je zoiets neemt moet je naar de dokter gaan en je hormoonlevels laten meten. De dokter zegt dan vaak: je hormoonlevels are fine (zijn goed), maar wat de dokter bedoelt is: in orde voor iemand van jouw leeftijd!

Veel van de klachten komen door al die schommelingen. Maar als dat weer stabiel wordt is er niets meer aan de hand.
Christiane Northrup: Remember, if your adrenal is shot, from no sleep, by the time you get to perimenopause, they're not going to be able to make the hormones. It's the adrenal, the ovaries, de schildklier, alles bij elkaar.

Robin: Je kunt niet alleen een bloedtest doen, maar ook een 24 uur urine test. Zo kom je veel meer te weten over je bijnieren en adrenaline. Ook speekseltest en hair folikel (haarzakjes test).

Wat zijn de risico's?

Progesteron: het kalmeert en doet kankercellen afnemen. Cellen die niet meer nodig zijn sterven af.
Normaal is: 10 tot 15 nanogram per milliliter bloed.
Oestrogeen: normaal is 250
Testosteron: is goed voor je hersenen, je spieren, het vergroot je libido, normaal is 50 - 80

4e hormoon waar je je op moet laten testen is: FSH. Folikel stimulerend hormoon, regelt de warmte in je lichaam. FSH zet de oestrogeen aan maar de eierstokken werken niet meer. De verwarming is kapot maar je blijft wel gewoon FSH aanmaken, meer en meer en meer om te proberen oestrogeen te maken.
Normaal is: 2 - 5
Dr. schrijft voor 2 mg oestrogeen 2x pd en progesteron 150 mg 2x pd 2 weken en testosteron 2,5 mg 1x pd.

Bio-identieke hormonen. In Zweden is een onderzoek gedaan, 28.000 vrouwen werden 15 jaar gevolgd. Ze ontdekten dat de kans op overlijden bij vrouwen in iedere cathegorie doodsoorzaak enorm daalde bij bio-identieke hormonen. Slechts bij een kleine groep werken ze niet.

Schildklier, hypo en hyper, hoog en laag.
Laag: gewichtstoename + je krijgt het koud.
Hoog: gewichtsafname.
Je schildklier is je thermostaat.

Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#35 Bericht door Anna » ma apr 23, 2012 4:59 pm

Deze tekst is geplaatst op 13 mei 2009.

Gisteren was Steve Harvey bij Oprah. Hij was al eerder in de show vanwege zijn nummer 1 bestseller 'Act like a lady, think like a man - What Men Really Think About Love, Relationships, Intimacy, and Commitment ' (Gedraag je als een lady, en denk als een man - Wat mannen werkelijk denken over liefde, relaties, intimiteit en commitment).

In die eerdere show beantwoordde hij wat vragen van vrouwen en toen besloten ze een hele show met hem te doen en alleen maar vrouwen in het publiek, die vragen aan hem konden stellen. Steve Harvey is geloof ik een comedian, en hij behandelt de vragen op een nogal humoristische manier, maar ik vond veel van de dingen die hij zei heel interessant en raak. Ik vond deze show wel de moeite waard om naar te kijken.
(...)
Anna

Deze tekst heb ik eraan toegevoegd op 16 mei 2009.

Ik heb nog een keer naar die aflevering met Steve Harvey gekeken en aantekeningen gemaakt. Die zal ik hier met jullie delen.

Steve Harvey, 'Act like a lady, think like a man - What Men Really Think About Love, Relationships, Intimacy, and Commitment'.

Volgens Steve Harvey begrijpen vrouwen mannen gewoon niet. Daarom is hij in de show om wat dingen uit te leggen.

In deze show zie je stukjes van de vorige show waar Steve Harvey te gast was bij Oprah. Hij zei toen o.a.: 'If a man loves you, he'll give you a title. You're gonna be his lady, his woman, his fiancé, his wife, his baby mama, something.'
Als een man van je houdt, geeft hij je een titel. Hij zal je zijn lady, zijn dame, zijn verloofde, zijn vrouw, zijn baby mama, noemen, in elk geval 'iets''.
Een vrouw in het filmpje zegt dat ze haar relatie heeft uitgemaakt naar aanleiding daarvan, omdat haar vriend haar nooit zijn vriendin noemde of iets.

Een ander stukje. Steve zegt: 'Mannen zijn vissers. Je hebt mannen die de vis vangen om te houden, en je hebt mannen die vissen om de vis van de haak halen en weer terug te gooien. You've got to quit lowering your standard. That's stupid! Vrouwen, jullie moeten stoppen met de lat steeds lager te leggen (je standaard te verlagen). Dat is stom!'
Een vrouw zegt dat ze het nu snapt, ze was altijd de vis die werd teruggegooid, en nu wil ze dat niet meer.

Steve: Waarom geven vrouwen die de meest waardevolle eigenschappen bezitten hun 'koekje' (sex) aan een man, terwijl je niet eens weet of die man dat wel waard is! Doe rustig aan lady's!!

Je moet je standaard niet omlaag schroeven. De man die bij je past bestaat. Heus waar.

Vraag van een vrouw via Skype: 'Waar vind je goede mannen?'
Steve: Waar? Wij weten ook niet waar je goede vrouwen kunt vinden. Er is geen specifieke plek. Je kunt niet naar een bepaalde club gaan, of naar een kerk of zo. Je ontmoet hem toevallig. Soms, en ik bedoel echt soms, en ik zeg dit om eens over na te denken, soms hebben vrouwen een goede man, maar herkennen hem niet als een goede man, omdat je niet weet waar een goede man uit bestaat. Je kent het DNA van een goede man niet. Een man uit zijn liefde heel anders dan een vrouw. Ik noem ze in mijn boek de 3 p's of love: we profess, we provide and we protect. Een man betuigt de liefde, onderhoudt zijn geliefde en beschermt haar.
Als jij heel succesvol bent (in je werk) straal dat dan uit, stop daar alsjeblieft niet mee, maar je moet begrijpen dat een man wil weten op welke manier hij daarin past, wat betreft de providing en protecting role. Als jij alles al hebt, alles al weet, alles zelf kunt, je hebt je eigen auto en je kunt jezelf beschermen met je hond en je eigen pistool, dan denkt de man: where do I fit in? Wat is mijn rol dan? Je moet voor die man de ruimte creëren om hem te kunnen laten doen wat mannen doen.

Oprah zegt: ik zeg altijd tegen Gayle, jij bent intimiderend voor een man. Als een man jou ziet met al je dure schoenen en tassen, dan denkt hij: hoe kan ik dat betalen?
Vrouw: mogen we dan niet genieten van al die mooie dingen?!

Steve: Daar gaat het niet om. Wij houden er juist heel erg van als jullie je mooi maken en er mooi uitzien. We vallen op hoe je eruitziet, niet op hoe je denkt, of je dreams and hopes, we zien wat voor ons staat, yeah! en daar gaan we voor!
Wat je moet doen, en dat is een dunne lijn, je moet je onafhankelijkheid en je vermogen om voor jezelf te zorgen niet zo'n dominante factor laten worden van wie je bent. Ik heb geen man nodig, dat hoor ik zo vaak zeggen. Je zegt het en je straalt het uit. Wat heeft een man dan bij jou te zoeken? Het is prima dat je alles al hebt, maar loop er niet zo mee te koop, doe er gewoon over. Je vind het ook niet leuk als een man zo loopt te brallen.

Vrouw: Maar dat doen we helemaal niet. Misschien doen we het onbewust of indirect.
Steve: Word je er dan bewust van. Als een man je kwetst onbedoeld, dan blijft het feit dat hij je pijn doet, ook al bedoelt hij het niet zo. Hij moet zijn excuses aanbieden, ook al bedoelde hij het niet zo. Dus: ook al bedoel je het niet zo, je moet jezelf toch corrigeren. Wij moeten ons ook de hele tijd corrigeren, dus waarom jullie niet?

Vrouw: Wij zijn behoud-vissen. Wij hebben verwachtingen en eisen. Kunnen we bij de eerste ontmoeting over deze dingen praten? Schrikken we mannen dan niet af?

Steve: Nee, echte mannen zijn niet bang voor verwachtingen (standards) en eisen. Dat schrikt ons niet af. Players (mannen die een spelletje spelen) en sportvissers hebben geen tijd voor die lijst met eisen van jullie. Maar echte mannen zijn daar niet bang voor. Die schrik je niet af. Daar jaag je ons niet mee weg. Je kunt ons niet intimideren. Ik ben een man! Wie ben jij? Hou je standards, je eisen overeind. Je komt hem heus wel tegen. God creëert geen soulmate om hem jou nooit te laten ontmoeten.

Andere vrouw: Ik had een man ontmoet, we hadden 3 dates, hij woonde ver weg. Op onze laatste date liepen we langs het strand, hij ging de zee in (ik hou daar niet van) en verloor zijn sleutels. Ik stuurde hem een sleutelring, als bedankje en om de relatie gaande te houden. Ik hoorde niets meer van hem. Wat heb ik verkeerd gedaan?

Steve: Hij was er klaar mee. He's just not that into you. (dit is ook een titel van een boek) Hij voelt gewoon niet dat voor je. En dat is oké. Je moet je hart niet laten breken. Jullie hadden 3 dates, hij woonde ver weg, en misschien heb je iets gezegd wat hij niet leuk vond, en misschien heeft hij wel op zijn lijst staan dat als hij in zee duikt dat zij dat ook doet. Je bent de zee niet ingedoken. Meer is het misschien niet. Jouw probleem is dat je 'closure' wilt. Dat het netjes moet worden afgesloten. Veel vrouwen kunnen niet verder met hun leven omdat ze 'closure' willen. Lady's, je zult van een man geen 'closure' krijgen. Wij doen daar niet aan. En weet je wat? wij weten niet eens dat jullie een issue hebben. Wij zijn dom. We weten niet eens dat jullie een issue hebben.

Oprah tegen Steve: Dus hij denkt niet eens aan haar.
Oprah aan de vrouw: Hoe vaak heb je hier aan gedacht sinds dit is gebeurd?
Steve antwoord voor haar: Iedere dag.
De vrouw: Ik ben er wel een tijdje mee bezig geweest, en toen heb ik hem afgeschreven. Maar ik snap het niet, ik was zo aardig en zorgvuldig, maar niets werkte.

Oprah tegen Steve: Waarom zelfs geen belletje? Gewoon beleefdheid?
Steve: We zijn niet beleefd. Goede communicatie zit niet in ons DNA. Luister: hij dook in de zee, zij dook niet in de zee met hem, zij was zo aardig om hem die sleutelhanger te sturen, maar dat kan hij wel verkeerd hebben opgevat: o ik ben dom, ze vindt dat ik een sleutelhanger nodig heb. Je weet nooit hoe een man denkt. Hij besluit na 3 dates: ik stop ermee. Vrouwen willen dat goed afsluiten. Als je dat wilt zorg daar dan voor. Sluit het af en ga door met je leven. Je hebt niets verloren met deze man.

Oprah: Steve gaf een heel nieuwe betekenis aan het woord 'koekje'.
Steve: 'Koekje' betekent sex. En ik heb dat woord gekozen omdat iedereen van koekjes houdt. Wat voor koekje het ook is, wij vinden het sowieso wel lekker. Sex is belangrijk in een relatie. Het is essentieel. Het is een van de 3 dingen die een man moet hebben. Love (the love in loyalty), support, and the cookie. Liefde (loyaliteit), steun en het koekje (sex). Als een van die drie in de relatie ontbreekt gaat hij het ergens anders halen. Als jij je man niet steunt gaat hij naar de vrouw die dat wel doet.

Weer een andere vrouw via Skype vertelt dat ze ontdekte dat haar vriend met wie ze 4 jaar lang een relatie had heel veel andere vriendinnen had met wie hij vreemdging.
Haar vraag is: als een man vreemdgaat of dat van plan is, waarom wil hij dan een commitment?

Steve: Wat ik ook zeg, het zal geen bevredigend antwoord zijn. Mannen gaan om allerlei verschillende redenen vreemd. Als de drie dingen die hem overeind houden niet goed zitten: van wie hij is en wat hij doet en hoeveel hij verdient. Dat kan het zijn. Het kan met van alles te maken hebben, en dat heeft niets te maken met jou. Als hij jou had willen hebben had dat gekund, je bent erg aantrekkelijk enz. Maar kijk es met wie hij vreemdgaat. Van die vrouwen van 'ik-hou-niet-eens-van-hem' soort. Weet je waarom er zoveel mannen vreemdgaan? Omdat er zoveel vrouwen zijn die met hem willen vreemdgaan.

Oprah: Ja, en je hebt het in je boek over een plan, mannen hebben een plan, maar zo'n vrouw vindt het helemaal niet erg als een man geen plan heeft. Een man wil wel zo'n vrouw hebben die geen plan verwacht.

Steve: Ja, dat is makkelijk. En tegen de vrouw: er is niets mis met jou. Laat die man gaan. Zoek geen 'closure', ga verder met je leven.
Oprah tegen haar: Ben je niet blij dat je het hebt ontdekt en dat je niet met hem naar het altaar bent gegaan?

Weer een andere vrouw via Skype: Ik ging onlangs uit met een man die me op een paar drankjes trakteerde. En toen we naar de auto liepen besprong hij me zowat. Mijn vraag is: hoe voel je je niet verplicht om met hem te slapen nadat hij geld aan je heeft uitgegeven?
Steve: Vanuit een mans standpunt is dit heel simpel. Een secretaresse is een secretaresse. Een nagelstyliste is een nagelstyliste. En een hoer is een hoer. Jij bepaalt wat jij bent en wat je waard bent. Waarom stel je romantiek gelijk aan iemand die iets voor je koopt? Romantiek krijg je door de manier waarop de man je behandelt, niet door wat hij voor je koopt, of hoeveel geld hij aan je uitgeeft!

Vrouw: Soms laten ze je voelen: ik heb geld aan je uitgegeven dus…
Steve: Nee, nee! Niemand laat jou iets voelen. Dat gevoel heb jij zelf!
Wat wij mannen doen is dit: als wij gaan vissen gooien we een heleboel aas in het water. Als je hapt dan is dat wat maakt dat je aan de haak zit.

Vrouw: Maar ik denk dat als je een wat oudere vrouw bent dat mannen denken dat het makkelijker is, als je een man zoekt en een leuke tijd wilt hebben.
Oprah: Ik zal je een exemplaar van dit boek sturen! Weet je waarom? Omdat je helemaal geen standaard stelt. Je hebt je hele standaard overboord gezet. Hoe oud ben je?
Vrouw: 53.
Oprah: Je zegt tegen jezelf dat je omdat je 53 bent genoegen moet nemen met tweede keus. Dat moet je niet doen!

Steve: Je moet nooit je standaard omlaag stellen. Zodra je dat doet zijn er mannen die daar misbruik van maken. Wat er bij veel vrouwen gebeurt is: jullie ongeduld om een man te vinden manifesteert zich als wanhoop. Als je wanhopig bent ben je zwak. En dan laat je allerlei dingen gebeuren die je niet wilt.

Vrouw in het publiek vertelt dat haar man een moederskindje is. Ze vertelt dat ze op familiebezoek waren, en hij lag bij haar in bed toen zijn moeder vroeg of hij haar kwam instoppen en toen ging hij. Hij had in 13 dagen 39 telefoontjes en sms berichten naar zijn moeder. Zo vaak spreekt ze hem zelf niet eens. Ze wil weten: is er nog hoop?

Steve: Je bent met hem getrouwd, je wist dat hij een moederskindje was voordat je met hem trouwde. Je doet wat alle vrouwen doen, je denkt dat je hem kunt veranderen. Je denkt: als ik hem genoeg koekjes geef dan trekt hij wel bij. Dat zal niet gebeuren met een moederskindje. Zijn moeder had bepaalde eisen (standards) waar hij aan moest voldoen als jongen. Dat heeft hij zijn hele leven gedaan. Jij hebt geen eisen gesteld waar hij aan moet voldoen als jouw man. Je moet tegen hem zeggen: je moet mij respecteren. Je moet je zoon laten zien hoe een man een vrouw behandelt. Je moet je dochter laten zien hoe een toekomstige man haar moet behandelen. Dat kun je niet doen als je mij op de tweede plaats zet.
Je hebt toegestaan dat z'n moeder de eisen stelt. Zij manipuleert je.

In het boek 'Act like a lady, think like a man' staan 5 vragen die een vrouw moet stellen voor ze een relatie aangaat (en er te diep in terecht komt).

Steve: Deze vragen moet je stellen bij de eerste ontmoeting.
Iedere man heeft een plan, en het is belangrijk om te kijken of je in zijn plan past (niet met de bedoeling om je daaraan aan te passen, maar om in te schatten of het iets kan worden, of dat je hem moet loslaten).

Vijf vragen om erachter te komen of je in zijn plannen past:
1. What are your short term goals? (wat zijn je korte termijn doelen?)
2. What are your long term goals? (wat zijn je lange termijn doelen?)
3 What are your views on different relationships? (hoe kijk je naar relaties?)
4 What do you think about me? (wat vind je van mij?)
5 What do you feel about me? (wat voel je voor mij?)

1 en 2 moeten verschillen anders is het iemand die geen plan heeft.
3. Hoe is z'n relatie met z'n moeder? Dat is essentieel. Als die niet bestaat, dat is een waarschuwing. Als die band slecht of verbroken is, kan hij dat met jullie band ook doen. Als hij niet van zijn moeder houdt, is hij niet in staat van jou te houden.
Vraag naar zijn relatie met God. Als je een spirituele vrouw bent, je kunt hem niet veranderen.
4. Hij zal misschien zeggen: ik vind je een geweldige vrouw, ik denk dat je een heel goede moeder zal zijn, dat je een geweldige huisvrouw bent, dat je heel onafhankelijk bent en heel waardevol enz. Dat soort dingen. Meteen daarna moet je vragen: wat voel je voor me? (vraag 5). Een man die serieus over je denkt heeft daar een antwoord op, anders dan wat hij van je vindt. Hij kan dan bijvoorbeeld zeggen: als je er niet bent, red ik het niet, of: jij bent de enige voor me, ik heb het gevoel dat ik eindelijk iemand gevonden heb die mijn hopes en dreams kan delen (mijn hoop en dromen). Misschien zegt hij zelfs: I'm in love with you. Waar jullie allemaal naar op zoek zijn.
Wees niet bang om die vragen te stellen. Je schrikt ons (mannen) er niet mee af.

Ik, Anna, denk als ik dit hoor zeggen: Norwood-vrouwen willen die vragen niet stellen, durven die vragen niet te stellen, uit angst voor het antwoord. Angst om een antwoord te horen waardoor ze moeten concluderen dat dit niet de juiste man is en dat ze hem los moeten laten. Angst om die pijn van vroeger weer te voelen (de 1000 volt).

Steve: Ik hoorde een vrouw zeggen: 'hoffelijkheid is dood'. Nee, hoffelijkheid is niet dood, het is alleen niet meer vereist. Je moet zelf je standaard stellen, zodat hoffelijkheid naar je toe komt, je ten deel valt.
Vrouwen stellen hun standaard niet (meer), die geven ze op, dat moet je niet doen!

Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#36 Bericht door Anna » ma apr 23, 2012 5:11 pm

Deze tekst is geplaatst op 5 maart 2010.

Ik heb net naar een aflevering van Oprah gekeken over vrouwen die getrouwd zijn (geweest) met een man die een dubbelleven leidde, met vreemdgaan en soms ook criminele praktijken, en dat konden ontkennen voor zichzelf.

Oprah zei weer de bekende zin (van Maya Angelou): "Remember, when somobody shows you who they are, believe them the first time" [Als iemand je laat zien wat voor iemand hij is, geloof hem dan de eerste keer.]

En ze zei: "For so many women, and men too, who find it hard to let go: what you're really letting go is not what you had, cause what you had was a mess. What you're letting go is the dream of what you wanted to have. So it's letting go of the dream of what you hoped it could be".
[Voor zoveel vrouwen, en ook mannen, die het moeilijk vinden om los te laten: wat je werkelijk loslaat is niet wat je had, want wat je had was een puinzooi. Wat je werkelijk loslaat is de droom van wat je wilde hebben. Dus het is loslaten van de droom van wat je hoopte te krijgen.]

En die vrouw antwoordt: "Yes and that's the hardest thing to let go of. And when I did let go of it, there was such clarity, there was such liberty. I felt free to be myself and to move foreward. And until I got to that point, he was still holding me back".
[Ja, en dat is het allermoeilijkste om los te laten. En toen ik dat losliet was er zo'n helderheid, er was zo'n vrijheid. Ik voelde me vrij om mijzelf te zijn en door te gaan met mijn leven. Maar totdat ik zover was kon hij me tegenhouden.]

Ik plaats deze woorden hier om die vrouwen die proberen een destructieve relatie los te laten te steunen.
Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#37 Bericht door Anna » ma apr 23, 2012 5:20 pm

Deze tekst is geplaatst op 12 maart 2010.

Ik heb net naar een heel goede aflevering van Oprah gekeken. Over verslaving (alcohol, drugs, shoppen, eten, sex, pillen, gokken, woede) en interventie.
Over het gevoel niet goed genoeg te zijn zoals je bent, en je pogingen die pijnlijke gevoelens weg te krijgen, en het gevecht om te stoppen met die verslaving en eerlijk te worden wie je echt bent.

Interventie is waar dat boek van Jeff en Debra Jay over gaat, waar dat stuk over 'enabelen' uit is (te vinden op mijn website www.norwoodgroep.nl bij 'Relevante zelf-therapie methoden')

Dit is wat ik eerder schreef over interventie:
Dit boek van Debra en Jeff Jay, 'Love First', gaat over 'intervention'. Het is een complete handleiding voor hoe je een interventie het beste kunt aanpakken, waar je allemaal aan moet denken enz. Een interventie is wanneer familie en vrienden en collega's van een verslaafde achter de rug van de verslaafde om een bijeenkomst organiseren, waar de verslaafde dan voor wordt uitgenodigd en waar ze de verslaafde confronteren met de situatie. Ze hebben dan ook een plek voor de verslaafde in een afkickkliniek geregeld, inclusief zijn/haar koffers gepakt, verlof geregeld op zijn/haar werk enz. De verslaafde wordt uitgenodigd naar de plek te komen, meestal een vertrouwde plek van ouders of vriend (er wordt niet bij gezegd waarvoor) en iedereen leest dan een persoonlijke 'liefdesbrief' voor aan de verslaafde waarin hij/zij vertelt hoeveel hij/zij van de verslaafde houdt, hoe belangrijk de verslaafde voor hem/haar is (met bijzondere details), en hoe verdrietig hij/zij is om wat de verslaving met hun relatie heeft gedaan (noemt alles op), en dat hij/zij hoopt dat de verslaafde vandaag hun hulp (van deze groep dierbaren) zal aannemen. Aan het eind, dus wanneer alle aanwezigen hun liefdesbrief hebben voorgelezen wordt er aan de verslaafde gevraagd wat zijn/haar antwoord is, of hij/zij deze hulp wil aanvaarden of niet. De verslaafde heeft dan de keus direct naar de afkickkliniek te gaan, of het hele aanbod af te wijzen. In het geval de verslaafde het aanbod afwijst heeft dit bepaalde consequenties, die iedereen van tevoren heeft moeten bedenken, en nu voorlezen, en dit gaat vaak om het niet meer lenen van geld, geen onderdak meer verschaffen enz. (om zichzelf te beschermen, duidelijke grenzen). En het is heel belangrijk dat de dierbaren zich daar dan ook echt aan gaan houden.

De verslaafde krijgt de keus aangeboden de hulp te aanvaarden, of NIET, en moet dan zelf de consequenties dragen. Dit is ook een vorm van respect voor de keus van de verslaafde. De hulp en keus wordt hem aangeboden en hij is vrij om die te nemen of af te slaan. Dit is het principe van de interventie zoals die beschreven wordt in het boek 'Love First'. En dit spreekt mij erg aan. Dit boek heeft veel indruk op mij gemaakt, en ik heb er veel van geleerd. Er wordt in dit boek diep ingegaan op ieder detail (veel dingen die wij ook tegenkomen in ons leven). Het is erg de moeite waard om te lezen als je met dit soort 'materie' te maken krijgt.
Anna

Dit is wat ik er nog aan toevoegde de volgende dag, 13 maart 2010.

Ik was nog vergeten te vertellen dat je bij zo'n interventie iemand kunt vragen om de interventie te leiden en te begeleiden, dat kun je zien bij dit soort interventies die op tv komen (in Amerika is het een serie). Die mensen zijn speciaal opgeleid om interventies te leiden en te begeleiden. Dat zijn ook die mensen die dat boek 'Love First' hebben geschreven over interventie (waar ik dat stuk over enabelen uit heb gehaald). En vaak mensen die zelf ex-verlaafde zijn.
Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#38 Bericht door Anna » di apr 24, 2012 4:50 pm

Deze tekst is geplaatst op 29 juli 2010.

Ik kijk de laatste tijd vaak naar Cesar Millan, de Dog Whisperer op National Geografic. Ik vind het zo’n bijzondere en fijne man om naar te kijken. Ik heb ook een boek van hem gekocht, ‘Be the Pack Leader’, dat ik nu aan het lezen ben. In het dankwoord kwam ik bijzondere woorden van hem tegen, die ik graag met jullie wil delen.

Iets anders wat ik opmerkelijk vond is dat hij dit boek heeft geschreven samen met Melissa Jo Peltier. Melissa Jo Peltier is een goede vriendin van zijn vrouw Illusion (aparte naam hè?) en de vrouw van John Gray, de man van de cursus ‘Personal Success’ *) waar ik zoveel van geleerd heb over het omgaan met emoties en de oorsprong ervan vinden in je jeugd. Ook zo’n bijzondere en fijne man om naar te kijken. Zo bijzonder allemaal.

Hier volgt het stukje dat ik wilde delen (met daaronder mijn vertaling):

(…) For Be the Pack Leader, however, I want to acknowledge all women, and the special power that all woman hold – even though they may not realize it yet. I worry about the fact that my kids are growing up in a very unstable world; a world that is going to require some incredible pack leaders if it is going to be made right again. I believe that women hold the key to helping put our world back into balance. But they can’t do that until men truly acknowledge and honor the unique wisdom and the leadership women have to offer – and until women can embrace the pack leaders within themselves.

Vertaling. (…) Voor het boek ‘Be the Pack Leader’ (vertaling: wees de leider van de roedel) wil ik alle vrouwen erkennen, en de bijzondere kracht die alle vrouwen hebben – zelfs al zijn zij zich dit nog niet bewust. Ik maak me zorgen om het feit dat mijn kinderen opgroeien in een erg onstabiele wereld; een wereld die een paar ongelooflijk goede roedelleiders nodig heeft als het in goede banen moet worden geleid. Ik geloof dat vrouwen de sleutel in handen hebben om onze wereld weer terug in balans te krijgen. Maar zij kunnen dat niet doen zolang mannen de unieke wijsheid en het soort leiderschap dat vrouwen te bieden hebben niet erkennen en eren – en zolang vrouwen de roedelleider in zichzelf niet kunnen omarmen.

Hij vertelt vaak dat hij veel van zijn vrouw heeft geleerd, dat hij veel aan zijn vrouw te danken heeft wat zijn werk betreft (en zijn leven).

Verder in dit stuk schrijft hij:
(…)More than most men, many women seem to instinctively know that leadership doesn’t mean negative energy. It doesn’t mean pitting one person against another, one country against another, one religion against another. I also believe that women are more likely than men to act for the good of the pack. And like dogs, we humans need to remember that without the pack we are nothing. I have seen more compassion from women in my life than I have seen from men. Women have taught me true calm-assertive leadership, and because of them I have become a better, more balanced leader in all areas of my life, not just with dogs.

Vertaling. (...) Meer dan de meeste mannen, weten vrouwen intuïtief dat leiderschap geen negatieve energie hoeft te betekenen. Het betekent niet de ene persoon tegenover de andere zetten, het ene land tegenover het andere, de ene religie tegenover de andere. Ik geloof ook dat vrouwen eerder handelen in het belang van de roedel. En wij mensen moeten niet vergeten dat we net als honden niets zijn zonder de roedel. Ik heb meer compassie bij vrouwen gezien dan bij mannen. Vrouwen hebben me geleerd wat het is een waarachtige kalme-assertieve leider te zijn, en door hen ben ik een betere, en meer evenwichtige leider geworden in alle gebieden van mijn leven. Niet alleen met honden.

‘Calme and assertive’, kalme assertieve energie is de energie waar hij het aldoor over heeft en die hij de mensen leert te hebben en over te brengen op de hond, en waarmee je evenwichtig leiderschap kunt uitoefenen over je hond. Waar je hond zich prettig en veilig bij voelt en aan zal gehoorzamen.
In de serie zie je mensen dezelfde fouten maken bij hun honden, als veel mensen doen bij hun kinderen, en wij Norwood-vrouwen in onze contacten en relaties. Daarom vind ik het zo interessant. Net als ik destijds Supernanny Jo Frost zo interessant vond. Daar heb ik ook veel van geleerd. Het ging eigenlijk over dezelfde dingen. Kalm en assertief leiderschap. Evenwichtig leiderschap.

Even voor de duidelijkheid, ik bedoel niet dat wij onze partners moeten zien als een kind of een hond, en dat wij het baasje zijn. Ik bedoel dat we leiderschap moeten leren uitoefenen over ons leven en niet over onze grenzen moeten laten gaan.
Anna

*) De tekst van de cursus 'Personal Success' van John Gray bij Oprah is te vinden op mijn website www.norwoodgroep.nl bij 'Relevante zelf-therapie methoden'.

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#39 Bericht door Anna » di apr 24, 2012 5:02 pm

Deze tekst is geplaatst op 4 januari 2011.

Ik heb net naar Oprah gekeken. Het was zo’n goede aflevering. Ik ben er nog erg van onder de indruk. Het was een gesprek van Oprah met Tyler Perry, die een goede vriend van haar is, en die zeer succesvol filmmaker en toneelschrijver is. Ze praten samen over de fysieke mishandeling die Terry heeft meegemaakt in zijn jeugd door zijn vader, en zijn moeder die hem daar niet tegen kon beschermen, die ook bang voor zijn vader was. En ze praten ook samen over het sexueel misbruik dat ze allebei hebben meegemaakt, Oprah en Terry, door verschillende mensen. Ze praten er samen over als goede vrienden, en ze hebben het over het effect van het misbruik op je verdere leven en je persoonlijke ontwikkeling. Tyler Perry vertelt veel over de triggers (zoals wij het woord ook kennen en gebruiken hier op het forum). Bepaalde triggers die ineens veel angst kunnen teweegbrengen, of bepaalde heftige emotionele reacties, of geblokkeerd raken (bijvoorbeeld in sexuele relaties).

Ik denk dat het heel goed is om naar deze man te kijken (voor ons Norwood-vrouwen), omdat het een man is die veel heeft meegemaakt en ernstig beschadigd is, en een periode van zijn leven ook erg destructief geleefd heeft, maar die op een gegeven moment ook veel zelfonderzoek is gaan doen en veel inzicht heeft gekregen, en daar ook goed over kan praten. Af en toe ook met veel eerlijke emoties, tranen. En deze inzichten gebruikt hij in zijn toneelstukken en films, die vooral heel steunend zijn naar vrouwen toe (hij hield heel veel van zijn moeder, maar zag dat zijn moeder niet opgewassen was tegen zijn gewelddadige vader).

Ik denk dat het goed is voor ons om naar zo’n man te kijken als Tyler Perry, en te zien hoe een man ook kan zijn. Dus anders dan het soort mannen waar wij aldoor op vallen.
Voor mij is dit in elk geval heel voedend, en helend. Er komen heel veel tranen los als ik dit zie.

Als je enigszins de kans hebt, raad ik je aan hiernaar te kijken.
(...)
Anna

PS. Oprah vertelde aan het eind dat ze binnenkort weer een show doen met Tyler Perry en waarbij de hele zaal gevuld is met alleen mannen die sexueel misbruikt zijn. Zo goed dat ze dat doen. Lijkt me ook heel erg de moeite waard om te zien.

Dit voegde ik er de volgende dag aan toe op 5 januari 2011.

Wat voor mij ook een belangrijk moment was in de show van Oprah met Tyler Perry is het moment dat hij vertelt dat hij door haar is gaan schrijven, en dat hij haar bedankte.

Het moment dat hij zegt: “Ik ging door een hel. Niemand vertelde me dat ik kon vliegen. Niemand zei me dat ik bijzonder was. En toen was jij daar op tv. Dit is waarom het zo’n wonder is, dit moment. Ik zet de televisie aan en ik zie jou en jij zegt dat het ‘cathartic’ is om te gaan schrijven. Ik wist niet wat het woord ‘cathartic’ betekende. Ik zocht het op en ik begon alle dingen op te schrijven die met mij waren gebeurd, maar ik gebruikte daarbij allerlei verschillende personages. Het was een kettingreactie. Ik begon verschillende karakters te beschrijven en een vriend van mij zei toen: ‘dat is een mooi toneelstuk’. En al deze ‘dode jaren’ (dat hij zichzelf kwijt was, geen contact had met zichzelf) begon ik mijn ziel te onderzoeken en te ontdekken. Begrijp je? En namens al die miljoenen mensen die nooit die kans krijgen om hier naast jou te zitten en tegen jou te zeggen hoe je hun leven hebt veranderd in deze 25 jaar (van de Oprah Winfrey Show). Ik wil ‘dank je wel’ tegen je zeggen, namens al die mensen en mijzelf, DANK JE WEL. Ik wil niet dat deze 25 jaar tot een einde komen zonder dat ik dat tegen jou gezegd heb.” (Oprah met tranen in haar ogen)

Dit was zo’n groot YEAH!-moment. Ik zat echt te juichen YEAH! Ik heb zoveel aan deze vrouw te danken. Aan haar show. Ik heb zoveel van haar geleerd. Precies zoals Tyler Perry dat beschrijft, en nog veel meer. Vanaf dat ik Oprah Winfrey ontdekte, dat was toen ik net met het Norwood-programma begon, heb ik iedere dag naar haar show gekeken (doe dat nog steeds). Ik heb daar zoveel aan te danken, mijn eigen groeiproces, de methode die ik voor mezelf heb ontwikkeld om om te gaan met mijn gevoelens en situaties, en ook het Norwood-werk dat ik nu doe. Het is allemaal gebaseerd op wat ik in de show gezien en geleerd heb. Ik ben nooit iemand tegengekomen die net als ik iedere dag naar de show kijkt en dat beslist niet wil(de) missen, en ik heb dat eigenlijk nooit begrepen. Ik weet dat die mensen er wel zijn.

En dit is haar 25e jaar, het laatste jaar van haar show. Hierna houdt het op. Dat zal ook voor mij een hele verandering zijn. Voor mij is zij de afgelopen 19 jaar iedere dag in mijn leven geweest, en op zo’n ontzettend belangrijke en wezenlijke manier. Op een manier die zo aansluit bij alles wat ik ben en wat belangrijk voor mij is (en dan heb ik het niet over de kleding make-overs, de glamour-dingen van haar, waar ik niet zoveel mee heb, maar die ik wel leuk en grappig vind om naar te kijken, niet voor mijzelf).

Ik kan er nu niet genoeg van krijgen naar Tyler Perry te kijken, die dit tegen Oprah zegt. Hij praat zo namens mij. Ik ben hem daar heel dankbaar voor. En ook voor al het andere wat hij zegt.
Dat wou ik nog even kwijt.
Anna
Laatst gewijzigd door Anna op zo apr 29, 2012 12:46 pm, 1 keer totaal gewijzigd.

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#40 Bericht door Anna » wo apr 25, 2012 4:45 pm

Deze tekst is geplaatst op 24 februari 2011.

Ik zag net een stukje van Oprah met Jane Fonda (ik had deze aflevering maandag 14 februari ook al gezien). Ik hoorde Oprah zeggen dat ze Jane Fonda in een interview voor O Magazine 10 jaar geleden had horen zeggen dat er in geen van haar huwelijken sprake was geweest van intimiteit. En dat ze hierdoor anders over intimiteit was gaan denken. Want voor de duidelijkheid, er was wel sex in je huwelijken, zegt ze tegen Jane Fonda.

Ja, zegt Jane Fonda, je kunt veel sex hebben zonder intimiteit. Voor mij betekent intimiteit that you’re not afraid to bring your whole self to the table. Intimiteit is wanneer je niet bang bent om je hele zelf bloot te geven aan die ander.

En daarna zegt ze: we praten over ‘falling in love’; wat is er zo goed aan in de liefde te ‘vallen’? Het is beter om met beide benen op de grond te staan. Ik ben ouder en weet nu wie ik ben. Ik sta op mijn eigen twee benen. Ik kan mezelf nu veel beter geven, met veel meer intimiteit, omdat ik weet wie ik ben.

(...)
Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#41 Bericht door Anna » wo apr 25, 2012 4:49 pm

Deze tekst is geplaatst op 3 maart 2011.

Ik heb net naar 'De Wandeling' gekeken (via uitzendinggemist). Een interview van Hella van der Wijst met Jolande Sap (van Groen Links). Ik vond het een interessant gesprek. Jolande Sap vertelt over haar jeugd met een alcoholistische vader en een heel liefdevolle moeder. En het is interessant om te horen wat dat voor verschil maakt (met ons). Ze vertelt ook dat ze in therapie is geweest bij een psycholoog, en wat ze daar geleerd heeft (ook een paar interessante tips).

Voor wie ook wil kijken: http://player.omroep.nl/?aflID=12174053
Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#42 Bericht door Anna » wo apr 25, 2012 4:50 pm

Deze tekst is geplaatst op 13 maart 2011.

"Ik ben een gelukkig mens, ook al was mijn start echt heel erg slecht". Dit zegt Iene Noorlander (54), die in haar jeugd tot haar 19e door beide ouders sexueel misbruikt en emotioneel mishandeld werd. Ze vertelt over haar jeugd en haar leven, en over haar therapie (9 jaar lang). Ze vertelt dat ze dacht: ik wil genezen. Ik wil niet de rest van mijn leven slachtoffer blijven.

Bijzonder aan dit verhaal is dat Iene op haar 19e ging studeren en haar huidige man leerde kennen. Aan het eind van de wandeling komt hij er ook bij en vertelt hij over hun relatie. Maar het meest sprekende is denk ik hun lichaamstaal samen. Ik hoop dat jullie hier naar willen kijken. Want dit is een inspirerend en hoopvol verhaal.

KRO De Wandeling, 11 maart 2011:
http://player.omroep.nl/?aflID=12229659
Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#43 Bericht door Anna » wo apr 25, 2012 4:52 pm

Deze tekst is geplaatst op 2 mei 2011.

Ik heb net naar een goede aflevering van Oprah gekeken. Het was met David Arquette. Hij vertelt heel openhartig over zijn verslaving (alcohol en drugs), de problemen in zijn huwelijk, het afkicken in een kliniek, overgave aan een hogere macht, in contact komen met zijn authentieke zelf, en al die dingen waar wij ook mee bezig zijn. Zijn zussen vertellen over hun jeugd in een disfunctioneel gezin.

Een uitspraak van Boeddha die hij leerde van zijn yogalerares: 'Anger is like drinking poison and expecting the other person to die'. 'Woede is gif innemen en verwachten dat die ander doodgaat'.

Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#44 Bericht door Anna » wo apr 25, 2012 4:57 pm

Deze tekst is geplaatst op 15 mei 2011.

Ik heb gisteren naar een video gekeken van Oprah van vrijdag (was ik nog niet aan toe gekomen). Het was met Garth Brooks, een country zanger. Ik had deze aflevering een paar maanden geleden ook al gezien. Op een bepaald moment heeft Oprah een interessant gesprek met hem als vader van zijn drie tienerdochters. Dat raakte iets bij me en ik heb het opgeschreven. Ik zal het hier delen.

Oprah: Je hebt drie dochters, 18, 16 en 14 jaar. En als ze jongens meenemen naar huis, zag je ertegenop, drie tieners? Of niet?
Garth Brooks: Er is een gezegde ‘Every day as a dad gets better’, een leven als vader wordt met de dag leuker. Dat bleek zelfs te gelden voor de tienerjaren. Ik heb drie geweldige vriendinnen die ik mijn dochters noem. Maar ze weten dat ze een vader hebben, als ze die nodig hebben.
O: Ben je streng?
G: Iedere ouder weet dat je zo streng bent als dat kind van je nodig heeft.
O: Want je kunt ze niet allemaal hetzelfde opvoeden.
G: Nee, die preek heb ik van hen gehad (dat heb ik van hen geleerd). Ze zeiden: als een van ons iets fout doet krijgen we het allemaal te horen. Dat klopte.
Ik zei laatst tegen August, die van 16: je zus van 18 kreeg deze preek anderhalf jaar geleden, en jij krijgt hem nu.
O: Waar ging deze preek over?
G: Het ging over jongens. (iedereen lacht, het publiek + Oprah). En jongens…. hoe persoonlijk wil je dat ik word? Als je dochter iets heeft met een oudere jongen.
O: Wat is ‘ouder’?
G: Een jaar ouder. (iedereen lacht) Iedereen die kinderen heeft weet dat het verschil tussen een ‘senior’ en een ‘junior’ op highschool heel groot is.
O: Dat is waar.
G: En als je als junior-meisje met een senior-jongen uitgaat, wordt er als het ware van je gevraagd een senior-meisje te zijn. En soms worden er dan dingen van je verwacht waarbij je voelt dat jij zover nog niet bent, die je nog niet kunt handelen.
O: Dus daar ging het gesprek over.
G: Het gesprek ging erover: wat is er voor nodig om iemand te behouden die je leuk vindt. En wat ik tegen haar heb gezegd is: kijk, ik ben de hele wereld rond geweest en ik kan je vertellen, er is maar één iemand zoals jij. Deze 16 jarige is heel slim. Ik zei: dit is waar het om gaat: wat is er voor nodig om die ‘jij’ te behouden? Daar gaat het om, dat is het allerbelangrijkste.

Ik weet niet wat het is met meisjes, maar meisjes kunnen zo’n lage eigendunk hebben, terwijl ze zo slim kunnen zijn.
O: Ja, wanneer merkte jij dat bij jouw dochters? Want ik denk dat dat begint ongeveer als ze 10 of 11 zijn, als je jongens begint te zien. Je bent het meest jezelf voordat je je met jongens begint bezig te houden. Daarna gaan meisjes veranderen en proberen te pleasen en iemand te zijn zoals ze denken dat jongens het willen.
G: Ze lijken dan hun eigen waarde te zien in de weerspiegeling van de jongen. En het is zo dat je in de spiegel kunt zien wie je bent, je kunt liegen tegen iedereen, maar je kunt niet liegen tegen die innerlijke stem van binnen. Om een of andere reden hebben meisjes als ze in de buurt van jongens zijn de neiging om zichzelf te veranderen om te passen bij de jongen, terwijl als ze hun eigen koers blijven varen en zichzelf blijven, ze meer jongens kunnen krijgen dan ze aankunnen.
O: Je hebt er vast een liedje over geschreven.

Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#45 Bericht door Anna » wo apr 25, 2012 5:03 pm

Deze tekst is geplaatst op 17 mei 2011.

Ik weet niet of iemand hier dit ook interessant vindt, maar ik zag net dat James Frey gisteren bij Oprah is geweest, in de show in Amerika. Dus deze aflevering zal binnenkort hier ook op tv te zien zijn (over 1 à 2 maanden). James Frey is degene die dat boek heeft geschreven waar in Amerika zoveel over te doen is geweest. 'A Million Little Pieces', de Nederlandse vertaling heet 'In duizend stukjes'. Ik weet dat er hier ook vrouwen zijn die dit boek hebben gelezen. Het gaat over zijn afkickperiode in een rehab kliniek, hij was verslaafd aan alcohol en drugs.

Oprah had dit boek als Bookclub Book van die maand gekozen en James Frey is toen in de show geweest (ik denk najaar 2005). Naar aanleiding daarvan heb ik het boek zelf ook gekocht (in februari 2006 in de Nederlandse vertaling). Daarna is hij nog een keer bij Oprah geweest omdat er toen was ontdekt dat er veel in het boek verzonnen was (fictie) terwijl hij het had verkocht en erover verteld als zijn echte verhaal. Oprah voelde zich belazerd en heeft hem toen vrij hard ter verantwoording geroepen. Ik heb jaren uitgekeken naar de show waar dat gebeurde, maar die is hier in Nederland nooit vertoond (ik geloof als enige van alle shows).

Nu na 5 jaar is hij opnieuw bij Oprah en daar staat het een en ander over op haar website. En ik zie dat dat interview waar zij hem ter verantwoording roept er ook bij staat. Dus voor wie daar ook benieuwd naar was, hier kun je het lezen:

http://www.oprah.com/oprahshow/Oprahs-Q ... -for-James

En hier vind je informatie over de show met hem van gisteren (16 mei):
http://www.oprah.com/showinfo/James-Fre ... rsy-Part-1

Anna

Gesloten