7 dingen waar narcisten heel bang voor zijn

YouTube video's, de links en vertaling van de gesproken tekst.
Plaats reactie
Bericht
Auteur
Anna
Site Admin
Berichten: 18421
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

7 dingen waar narcisten heel bang voor zijn

#1 Bericht door Anna » do nov 23, 2017 4:14 pm

Lucky Otters Haven

7 Things That Terrify Narcissists To Their Core | Conscious Reminder (10:05)
https://www.youtube.com/watch?v=2ZuJwOPmIJg

7 dingen waar narcisten heel bang voor zijn:
1) Narcisten zijn heel bang voor verlating en afwijzing. Als je dreigt met weggaan worden ze razend en gaan je straffen en dreigen. En overstelpen je met liefde als het je gelukt is weg te gaan. Een narcist afwijzen betekent dat je het 'onechte zelf' afwijst dat ze zo zorgvuldig hebben opgebouwd om indruk op je te maken (zie voor uitleg van het 'onechte zelf' onderaan). Dat onechte zelf afwijzen haalt hun hele bestaansreden onder hun vandaan. Omdat hun echte zelf onbereikbaar is voor hen, en een onecht zelf kan niet op zichzelf bestaan. Het is volledig afhankelijk van de goedkeuring en aandacht van anderen. Als een soort vampier. Als je hun onechte zelf afwijst worden ze geconfronteerd met hun eigen leegte en niets is beangstigender voor hen dan dat. Ze zullen er alles aan doen om dat niet te hoeven ervaren, ook al moeten ze jou daarvoor kapot maken.
1:35

2) Narcisten hebben geen gevoel voor humor. Ze kunnen wreed lachen als je valt en je arm breekt, en ze kunnen grinniken om het ongemak van de ander, omdat ze (nagenoeg) geen empathie kennen, vooral als het ongemak door henzelf is veroorzaakt, want je bent geen echt mens voor hen maar een object. Maar ze kunnen niet om zichzelf lachen (zelfspot). Ze nemen zichzelf heel serieus en zijn heel gevoelig, maar alleen voor de dingen die naar hen toe worden gedaan, niet voor de gevoelens van anderen. Ze kunnen niet lachen om grapjes over hen omdat hun onechte zelf moet worden beschermd en bevestigd door iedereen om hem heen. Ze hebben een leegte van binnen die hen constant achtervolgt.
3:04

3) Niet gerespecteerd worden. Niemand vindt het fijn om respectloos behandeld of vernederd te worden, maar de narcist is er fobisch voor. Hij/zij is er constant bang voor en ziet persoonlijke aanvallen waar ze niet zijn. Dat heeft te maken met het onechte zelf dat constant opgehemeld moet worden, en dat moet jij doen. Het is als een ballon die de hele tijd opgeblazen moet worden (door jou). En als ze geen respect krijgen voelt dat voor hen als een gat in de ballon en alsof ze dood gaan. Als ze dat niet krijgen hebben ze een heel arsenaal aan afweermechanismen, gaslighting, doodzwijgen, liegen, projectie, ontkenning, dingen verzinnen en onechte affectie om ervoor te zorgen dat je zijn ballon blijft opblazen, zodat ze niet het verschrikkelijke idee hoeven te erkennen dat ze hun echte zelf verloren zijn.
4:05

4) Genegeerd worden. Een narcist negeren betekent dat hij geen enkele voeding krijgt, en zonder deze voeding gaat hij langzaam dood. Zo voelt het. Een narcist wordt liever gehaat dan genegeerd. Negatieve aandacht is ook aandacht en dat geeft hen het gevoel dat ze nog bestaan. Genegeerd worden is voor hen net zo beangstigend als vermoord worden. Ze hebben niet het gevoel te kunnen bestaan zonder jouw aandacht.
4:46

5) Blootgesteld worden. Als je een narcist aanspreekt op zijn mishandelende gedrag zal hij meestal heel boos worden. En die woede kan ook worden geuit op allerlei gemene stiekeme manieren zoals stilzwijgen en gaslighting. Ze houden er niet van verantwoording te moeten afleggen voor de dingen die ze anderen aandoen, want dan moeten ze toegeven dat ze niet perfect zijn. En het betekent ook dat ze de menselijkheid van anderen moeten zien, wat ze niet kunnen. Ze zijn zich maar al te bewust van hun imperfecties, maar alleen op een onbewust niveau, en een manier om daarmee om te gaan is hun imperfecties op jou te projecteren. Een narcist zal tegen jou zeggen dat JIJ de narcist bent, of de mishandelaar. Ze zijn er ook heel goed in anderen tegen jou op te zetten, en die mensen worden dan hun 'flying monkeys'.

['Flying monkey' is een term die in de populaire psychologie wordt gebruikt, voornamelijk in de context van narcistische mishandeling. Iemand die namens een narcist (negatief) handelt naar een derde partij. Het kan bestaan uit het bespioneren van het slachtoffer, het verspreiden van roddels, bedreigingen, het afschilderen van de narcist als slachtoffer en hun doelwit als dader.
Ondanks dit, aarzelt de narcist niet om 'flying monkeys' hun zondebok te maken wanneer ze dit nodig vinden.]

Ze zullen je beschuldigen van dingen die zij zelf hebben gedaan en iedereen gelooft hen en niet jou. Je hebt het gevoel te leven in een hel, waar je niet meer weet wat waar is en wat niet. De narcist gebruikt deze leugens bewust of onbewust als een afweer tegen het blootgesteld worden als imperfect en als iemand die fouten maakt, zoals wij allemaal. Want gedwongen worden hun tekortkomingen toe te geven betekent laten zien dat ze kwetsbaar zijn en dat is ondraaglijk beangstigend voor hen. Ze beschuldigen anderen zodat ze geen schaamte hoeven voelen.
6:22

6) Verlies van de attributen van jeugd en succes. Als narcisten ouder worden wordt hun mishandelende gedrag meestal erger. Dat is omdat ouder worden verlies van een goed uiterlijk, carrière, gezondheid en misschien ook van een partner betekent, soms zelfs van financiële onafhankelijkheid, allemaal dingen die voor de narcist het bewijs zijn dat zij nog waarde hebben als mens en dat ze bewonderd en gerespecteerd worden. 'Somatische narcisten' * die gefixeerd zijn op hun gezondheid en uiterlijk hebben nooit die eigenschappen ontwikkeld waar je op kunt terugvallen als die andere dingen minder worden. Dat komt omdat een onecht zelf niet in staat is tot liefde door hechting en vriendschap en andere dingen waar de rest van ons op kan terugvallen als we ouder worden en niet meer in zo goede conditie en gezondheid zijn. Als iemand zijn hele leven alleen maar bezig is geweest met zijn uiterlijke verschijning, wat blijft er dan nog over als dat minder wordt? 'Cerebrale narcisten' * die beschikken over goede intellectuele vermogens en zakelijk inzicht zijn misschien in staat daar iets langer op te kunnen teren. Maar als hun geest minder scherp wordt en ze gedwongen worden om te stoppen met werken is dat een heftige kwelling voor hen. Iemand die zijn hele identiteit heeft gebouwd op zijn carrière en vermogen om geld te verdienen. Wat heeft zo iemand dan nog over? In beide gevallen is er een totaal verlies van wat ze nodig hebben om een depressie te vermijden. Ze halen uit en vallen anderen aan als valse honden. Daarom zijn oude narcisten vaak zo chagrijnig en gemeen. Ze zijn ook heel bang voor de dood. Dat is de laatste van deze lijst.
8:17

7) De dood. Iedere narcist die ik heb ontmoet is doodsbang voor de dood. Dat is omdat de dood het ultieme verlies is van alles wat zij tot hun beschikking hebben. De dood is de volledige vernietiging van het ego en er is niets afschrikwekkender voor hen omdat het ego alles is wat ze zijn. Ik persoonlijk denk ook dat sommigen van hen heel bang zijn voor de hel. Diep van binnen zijn ze zich wel bewust hoezeer zij mensen mishandeld en misbruikt hebben, en zijn misschien bang dat ze daar verantwoording voor moeten afleggen in het hiernamaals. Ik heb heel veel narcisten ineens heel religieus zien worden op oude leeftijd. Ik denk dat dat is omdat ze denken dat ze daarmee misschien alle verantwoordelijkheid voor hun gedrag kwijt zijn als ze dood gaan.
9:08

*) 'Somatische en cerebrale narcisten'; beschrijving van verschillende soorten narcisten:
https://www.exitnarcist.nl/narcisme-ver ... narcisten/

Uitleg voor het 'onechte zelf' afkomstig uit 'Getting the Love You Want' van Harville Hendrix:

Verboden gevoelens
Hoe hard doen ouders niet hun best om hun baby te laten lachen en genieten als het schatert. Later niet meer, dan is het niet meer gepast. Boosheid. Er zijn heel weinig ouders die de boosheid van hun kind erkennen. Stel je de opluchting voor van een klein meisje als haar ouders zoiets zouden zeggen als: ‘ik kan zien dat je boos bent, je wilt niet doen wat ik zeg, maar ik ben je moeder/vader en je moet doen wat ik zeg’ (je boosheid is begrijpelijk en oké). Ze voelt: ik krijg niet altijd mijn zin maar ik word gehoord en gerespecteerd. Ze krijgt de gelegenheid in contact te blijven met haar boosheid en een essentieel aspect van haar heelheid te behouden. Dit is bij de meeste kinderen/mensen niet het geval. (vb. jongetje in de supermarkt dat geen aandacht krijgt van zijn moeder als hij trots de letters ergens op kan lezen, en even later tegen iemand in de winkel zegt: ‘mijn moeder heeft een auto ongeluk gehad, ze is dood’. De moeder hoort dit en wordt woedend en slaat hem en zegt hem te gaan zitten en stil te zijn. Hij had al heel vroeg geleerd om afstand te doen van zijn gevoelens). Zo hebben we allemaal allerlei gevoelens van boosheid, sexualiteit, ‘asociale’ gedachten en gevoelens die het daglicht niet mochten zien diep weggestopt. Sommige ouders ontkennen niet alleen bepaalde gevoelens maar zelfs het hele kind: ‘jij bestaat niet, jij bent niet belangrijk in ons gezin, jouw gevoelens, jouw wensen zijn niet belangrijk voor ons’. Carla die alleen maar op bepaalde plekken in huis mocht lopen (vanwege de mooie vloerbedekking) en die vaak totaal genegeerd werd kreeg later anorexia, en hongerde zichzelf letterlijk uit het leven weg.
Manieren om gevoelens te ontkennen: ‘zoiets denk je niet’, ‘jongens huilen niet’, ‘laat me dat nooit meer horen!’, ‘zulke dingen doen wij niet in onze familie!’. Meestal gaat het subtieler door bepaalde dingen gewoon niet te zien, niet te belonen. De grootste invloed van ouders is door hun voorbeeld: hun vrijheid en pleziertjes die ze zichzelf wel/niet gunnen, de talenten die ze ontplooien, vermogens die ze ontkennen en de regels die ze volgen. Of kinderen nou hun voorbeeld overnemen of ertegen rebelleren, dit vroege socialisatieproces speelt een belanghebbende rol bij hun partnerkeus in hun latere leven, en is vaak een verborgen bron van spanning in hun relatie(s).
Een kind leert dat bepaalde gedachten en gevoelens onacceptabel zijn en moeten worden geëlimineerd. Hij construeert een denkbeeldige ouder of politieagent in zijn hoofd die zijn gedachten en gevoelens controleren. Dit is wat Freud het superego noemde. Als je dan zo’n verboden gedachte of gevoel hebt (of de neiging ertoe) krijg je een heel vervelend gespannen gevoel, waardoor je het wegduwt, door Freud ‘verdringen’ genoemd. En om de leegte te vullen die daardoor ontstaat wordt een onecht zelf gecreëerd (‘The False Self’). Dit heeft een tweeledig doel: 1. om die delen van jezelf die je hebt verdrongen te camoufleren, en 2. om je te beschermen tegen verdere beschadiging. Een jongen met een sexueel onderdrukkende, afstandelijke moeder zal bijv. zeggen: ‘het kan me niet schelen dat mijn moeder niet affectief is, ik hou toch niet van dat kleffe gedoe, en sex vind ik vies’, en in een relatie zal hij bij zijn partner de gevoelens die hij zelf heeft verdrongen bekritiseren en afkeuren (haar affectie en sexuele verlangens). Een ander kind zal misschien in de tegenovergestelde richting reageren, zijn problemen overdrijven in de hoop dat iemand hem zal ‘redden’, het zal nooit genoeg zijn. Het doel is altijd hetzelfde: de pijn van het verloren deel (van de ons door God gegeven heelheid) minimaliseren.
Het gedrag dat het kind ontwikkelt om het verloren deel te camoufleren en zich te beschermen zorgt echter voor nog meer schade als het kind bekritiseerd wordt op dit gedrag en de wonden niet worden gezien die hij daarmee probeert te beschermen! Zijn enige keus is nu: zijn gedrag ontkennen en/of degenen die hem bekritiseren aanvallen: ‘ik ben niet koud en afstandelijk!’. In feite heeft hij gelijk, want deze negatieve trekken zijn geen deel van zijn oorspronkelijke aard. Hij is gedwongen deze trekken te ontwikkelen om zich staande te kunnen houden in een vijandige wereld, maar om een positief zelfbeeld te kunnen hebben moet hij ze ontkennen. Dit is wat het ‘Disowned Self’ wordt genoemd (het Ontkende Zelf).

Het Verloren Zelf (The Lost Self) = sociaal onacceptabele gedachten, gevoelens en eigenschappen die worden verdrongen
Het Onechte Zelf (The False Self) = een houding, manier van doen (masker) die wordt ontwikkeld om de leegte op te vullen van de verdringing en behoeften die niet vervuld worden, om het verloren deel te camoufleren en te beschermen tegen afkeuring, en om de pijn van het verloren zelf te minimaliseren; kritiek op het onechte zelf → ontkenning + de bekritiseerder aanvallen.
Het Ontkende Zelf (The Disowned Self) = de negatieve kanten van het Onechte Zelf die worden afgekeurd (door anderen) en die daarom worden ontkend (en vaak geprojecteerd op anderen) om een positief zelfbeeld te kunnen hebben.

We proberen de leegte op te vullen met eten, drugs en allerlei bezigheden, maar waar we in feite naar verlangen is onze oorspronkelijke heelheid, ons volledige scala aan emoties en gedachten. En we ontwikkelen een diepe overtuiging dat het vinden van de juiste persoon ons dat gevoel van heel zijn terug kan geven.

Plaats reactie