Alan Robarge 'How to heal love addiction'

YouTube video's, de links en vertaling van de gesproken tekst.
Plaats reactie
Bericht
Auteur
Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

Alan Robarge 'How to heal love addiction'

#1 Bericht door Anna » do feb 16, 2017 3:45 pm

DE HELE VERTALING VAN DEZE VIDEO IS NU COMPLEET.

Alan Robarge 'How to heal love addiction', over het helen van 'liefdesverslaving' (relatieverslaving) (56:08):
https://www.youtube.com/watch?v=UbPbF3XIsxU

Hij begint met een heleboel uitleg over wie hij is en hoe het voor hem is om een video te maken enz. enz.

3:10
Ik heb een groep op Facebook, 'The New Love Addiction':
facebook.com/groups/newloveaddiction

Er is veel verband tussen liefdesverslaving (relatieverslaving) en codependentie. Er zijn veel overeenkomstige kenmerken.
Ik heb twee andere video's, die zijn iets meer informatief en geven uitleg over de oorsprong van liefdesverslaving, waar ik in deze video minder diep op in ga.
Het is belangrijk voor de mensen die deze video's niet gezien hebben dat er in de loop der jaren onderzoek is gedaan naar het functioneren van de hersenen. Wat is de neurobiologie van interpersoonlijke relaties, in het bijzonder rond de hechtingstheorie, hechtingsstijlen, en hoe mensen relaties creëren. Door dat onderzoek is er meer inzicht ontstaan in hoe we getraumatiseerd kunnen worden en hoe we dan leven met een trauma in onze hersenen. Het kan zoiets zijn als PTSS (post traumatisch stress syndroom). Er zijn gradaties in trauma. In de afgelopen 25 jaar is er veel inzicht ontstaan in 'emotioneel ontwikkelingstrauma' *) en de impact daarvan op hoe we ons hechten en relaties aangaan met een andere persoon.

*) emotioneel ontwikkelingstrauma = de beschadigende impact op onze emotionele ontwikkeling als gevolg van chronisch emotioneel beschadigende ervaringen, zoals ontkend, genegeerd, verwaarloosd, in de steek gelaten, mishandeld of verraden worden, niet gezien, niet gekend, niet gehoord en niet begrepen worden.

Dit emotioneel ontwikkelingstrauma heeft invloed op de ontwikkeling van het zelfgevoel van de betreffende personen, waar ze in geloven, hun vooruitzichten, en op het functioneren van de hersenen rondom intimiteit. Met als gevolg dat intimiteit, emotionele verbinding, op zichzelf kan fungeren als trigger. Met name bij mensen die een onzekere hechtingsstijl hebben en een geschiedenis van onzekere hechting, met andere woorden, mensen die zijn verwaarloosd, genegeerd, of ernstig mishandeld en verwaarloosd. Maar het kan ook heel subtiel zijn, het ontbreken van emotionele uitwisseling in een gezin van mensen die op zich wel liefdevol zijn.

Dit soort ervaringen creëren een hersenchemie die bepaalde kenmerken voortbrengen die we kunnen onderbrengen in verschillende hechtingsstijlen. Bij mensen die dit emotioneel ontwikkelingstrauma hebben wordt dat getriggerd in onzeker gehechte relaties. Het heeft allerlei gevolgen voor hoe iemand de realiteit waarneemt, zichzelf waarneemt, zijn/haar partner waarneemt en hoe hij/zij omgaat met de relatie. Deze symptomen en gedragspatronen zijn bekend onder de naam 'liefdesverslaving' (of relatieverslaving). En hoewel ik het woord 'liefdesverslaving' wel gebruik ben ik daar geen voorstander van, omdat we het hier niet hebben over een verslaving maar over emotioneel ontwikkelingstrauma, en in feite kijken we naar fundamentele hechtingsstijlen.

Als ik het heb over hechtingsstijlen, ik zal uitleggen wat dat is. Je hersenen zijn gecodeerd op basis van een bepaald 'sjabloon' dat je erft, het meest van je moeder, je primaire verzorger.
7:40
Door onderzoek is ontdekt dat er eigenlijk 4 verschillende hechtingsstijlen zijn die tot uiting komen in bepaald gedrag en de manier van in een relatie zijn, omgaan met relaties.
Ik ga het nu niet hebben over die verschillende hechtingsstijlen.

Er is een groep op Facebook met de naam 'The New Love Addiction': facebook.com/groups/newloveaddiction

In deze groep (1900 leden) bespreken we hechtingsstijlen, hechtingswonden, het helen van emotioneel ontwikkelingstrauma, en hoe dit ontstaat in disfunctionele familiesystemen.

Wat ik wil zeggen is, liefdesverslaving is geen verslaving zoals we eerst dachten dat het was. Er zijn zeker verslavingsprocessen gaande in de hersenen van de betreffende persoon. Maar de onderliggende drijfveer, de oorsprong hiervan heeft te maken met hoe het brein is gestimuleerd en oude relatiepatronen herhaalt die angst-stress opwekken en bepaalde reacties op angst. In deze groep op Facebook ben ik bezig een hele serie samen te stellen met informatie over hoe we kunnen helen van onze hechtingswonden.

Het simpele antwoord hierop is, en dat betekent niet dat het ook simpel is, maar het is belangrijk ervoor te zorgen dat je ervaringen hebt van emotionele afstemming met andere mensen ('emotional attunement'). De officiële term hiervoor is 'limbic resonance', limbische resonantie. Dit gaat over hoe het brein een gevoel van gedeelde wederzijdse emotionele harmonie en verbondenheid creëert met een ander iemand. Door wederzijdse uitwisseling van openheid en emotionele beschikbaarheid. En dat kan zijn tussen partners in een relatie, familieleden, vrienden enz. Ons lichaam, ons zenuwstelsel reageert op dit soort ervaringen door het aanmaken van bepaalde hormonen en chemische stoffen in de hersenen die ons een gevoel geven van erbij te horen en te leven op een prettige ontspannen manier.

Als we niet dit soort ervaringen hebben van emotionele afstemming met anderen, dus het ervaren van deze emotionele harmonie en verbondenheid met andere mensen, dan gebeurt er het tegenovergestelde. Dan hebben we niet dat gevoel van veiligheid en erbij te horen, maar we ervaren een diep gevoel van leegte en angst en een sterk verlangen naar contact en verbondenheid. Een sterke behoefte en dwangmatige gedrevenheid om daarnaar op zoek te gaan en dat in ons leven te laten gebeuren.
12:00

En het is die dwangmatigheid waar de naam 'liefdesverslaving' vandaan komt (of relatieverslaving). Dit was voordat er onderzoek was gedaan naar de neurobiologie van interpersoonlijke relaties en wat er in de hersenen gebeurt als gevolg van trauma. Er was toen veel meer focus op het aspect van de dwangmatigheid hierin. Dus dat is waar die naam vandaan komt, en de mensen van de 12 stappen gemeenschap, zoals de AA, keken vooral naar deze gedragspatronen en zeiden: het lijkt op verslaving, het zal wel verslaving zijn. En we zien dat deze gedragspatronen naar voren komen in relaties met partners die verslaafd zijn. Zij wilden graag benoemen wat er aan de hand was en zo is de term 'liefdesverslaving' ontstaan.

Oorspronkelijk werd er gesproken over een co-verslaafde, daarna werd het een 'enabeler' genoemd, daarna werd het codependent genoemd, en toen kwam ook de term liefdesverslaving naar voren. En omdat de 12 stappen gemeenschap gebaseerd is op verslaving, en zich richt op verslaving, gebruiken zij hun eigen taal. Ze bekijken de wereld door de bril van verslaving, en gebruiken hun eigen taal om uit te leggen wat er aan de hand is. Daarom wordt er bij liefdesverslaving (of relatieverslaving) gesproken over 'nuchter' zijn (of 'abstinent') en 'ontwenningsverschijnselen' en bepaalde gedragspatronen, en voor de aanpak is er ook een hele ideologie voor het behandelen van deze 'verslaving'. Wat historisch gezien heel nuttig was, er is veel respect voor de pioniers op dit gebied die hun vinger konden leggen op wat er gaande was in dit soort relaties.
14:37

Maar, we zouden een trauma niet behandelen als een verslaving. Dat zijn twee verschillende dingen. En dat is het uitgangspunt van deze groep 'The New Love Addiction' op Facebook. Het woord 'nieuw' slaat op deze verschuiving in inzicht, en de bedoeling dat inzicht te bewerkstelligen.

En ik ben niet de pionier hiervan, ik ben niet degene die hiermee gekomen is. De 12 stappen gemeenschap beschikt al langere tijd over het bewustzijn en inzicht in emotioneel ontwikkelingstrauma en hechtingsverwondingen. Hoewel ze in de groepen nog steeds uitgaan van een verslaving, terwijl het in feite gaat om een hechtingswond.
16:00

Dus dat is wat ik bedoel met 'de nieuwe liefdesverslaving' ten opzichte van de 'oude' liefdesverslaving. Dat is om de aandacht te richten op deze nieuwe informatie hierover.
En wat betreft 'hoe we liefdesverslaving helen', dat is waar de serie video's over zal gaan.
Maar ik wil daar nu vast iets over zeggen. Te beginnen met een driehoek, stel je die voor met aan iedere zijde: 'gedachten', 'gevoelens' en 'gedrag' ('thoughts, feelings and actions').

Er zijn allerlei therapeutische modellen die focussen op het denken, er zijn allerlei therapeutische modellen die focussen op gevoelens, en er zijn allerlei therapeutische modellen die focussen op gedrag en om dat aan te pakken. Die verschillende modellen hoeven niet in strijd te zijn met elkaar, het is gewoon een andere focus. En wat er met jou aan de hand is bepaalt wat het beste bij jou past.

19:45
Het eerste waar we naar kijken bij de vraag 'hoe kan ik mijn hechtingswonden helen' is het onderscheid tussen je denken, je voelen en je gedrag. Die drie zijn met elkaar verbonden, staan niet los van elkaar. En we kijken dan naar de 'congruentie'. Congruentie betekent: hoe passen die drie bij elkaar? Hoe vullen ze elkaar aan? Hoe verhouden ze zich tot elkaar? Dus: zijn mijn gedachten en gedrag congruent met mijn gevoelens? Zeg ik wat ik doe? Het is belangrijk de relatie te vinden tussen deze drie gebieden. Het is een soort beoordelingsinstrument ('assessment tool'). Omdat, als ik naar een situatie kijk en ik kijk naar mijn gedachten en hoe ik me voel in die situatie en ik kijk dan naar mijn gedrag en mijn reactie op de situatie, wat je dan zult zien in het geval van hechtingsverwondingen, is de incongruentie in die drie gebieden. Ik zal je een voorbeeld geven.

Iemand in een relatie zal een zekere mate van obsessief denken en angst en bezorgdheid ervaren, die niet klopt met de feitelijke situatie. Dus voor iemand in een relatie wordt de realiteit vervormd, en de manier waarop hij/zij in de relatie staat en zich gedraagt is verstoord, omdat het brein een bedreiging ervaart voor het hechtingssysteem, waardoor deze manier van obsessief bezig zijn met de relatie en deze angst en bezorgdheid ontstaan. En ik kan dan kijken naar wat er feitelijk gebeurt in de situatie en of deze mate van bezorgdheid en twijfel en angst die getriggerd is daarmee klopt. En mensen die leven met een vorm van liefdesverslaving of een onzekere hechting weten waar ik het over heb.
22:40

Dus we beginnen met het identificeren van die incongruentie. Dus wanneer het denken, voelen en doen niet met elkaar in overeenstemming zijn. Dat is belangrijke informatie voor de diagnostische beoordeling.
22:53

Want het pad naar verandering zal de mate van incongruentie veranderen. En ook al kunnen we in het begin niet veel verbeteren, we kunnen wel inzicht krijgen in die congruentie, en de onderlinge verbanden dichter bij elkaar brengen zodat er meer consistentie komt in het denken, voelen en gedrag.

26:00
Hij begint nu over de acht aandachtsgebieden waar je op moet letten bij het herstelproces van liefdesverslaving:
1. Hechtingstrauma
2. Grenzen & zelfgevoel
3. Familie patronen
4. Emotionele afstemming met anderen (limbische resonantie)
5. De verslavende geest/hersenen
6. Verlangen & eenzaamheid
7. Vervorming van de realiteit
8. Schaamte & eigenwaarde

1. Hechtingstrauma. Hoe ik denk dat je hechtingswonden moet helen, en in essentie hoe je van liefdesverslaving moet genezen, is door het helen van hechtingstrauma. En daarvoor moet je eerst goed begrijpen wat trauma is. Wat is emotioneel trauma? Wat is verborgen trauma? Wat is openlijk trauma? Wat is incident specifiek trauma? *) Dit moet je echt bestuderen en inzicht krijgen in wat trauma precies is en wat het doet in de hersenen. Als je echt bewust gaat werken met trauma triggers en werkelijk gaat begrijpen wat trauma doet in de hersenen, er is zoveel waardevolle informatie over hoe je met je lichaam kunt werken en met gevoelservaring in je lichaam, de symptomen die afkomstig zijn van trauma.

27:12
De 3 belangrijkste symptomen die afkomstig zijn van trauma zijn, ik onthoud het door het woord HIC:
- Hyperarousal / Hypervigilance = Hyper opgewonden zijn / hyper waakzaamheid.
- Intrusion / Mind Intruded Upon = Intrusion, opdringerige gedachten, je kunt geen grenzen creëren in je denken.
- Constriction / Dissociation / Shutting Down = Constriction, dat is een beetje het tegenovergestelde van 'intrusion'. Het is dissociatie, je terugtrekken en afsluiten.

In de video die ik een half jaar geleden maakte vertel ik hier meer over. Over trauma, incident specifiek trauma *) en emotioneel ontwikkelingstrauma.

*) Een trauma kan veroorzaakt zijn door een 'incident', een bepaalde gebeurtenis (ongeluk, oorlog), of door een structurele beschadigende situatie (= ontwikkelingstrauma), zoals ontkend, genegeerd, verwaarloosd, in de steek gelaten, mishandeld of verraden zijn. Een structurele situatie van niet gezien, niet gekend, niet gehoord en niet begrepen worden. Als dit is gebeurd en we er niet van hersteld zijn hebben we een hechtingstrauma.

Dus dit zijn de acht gebieden waar je naar moet kijken bij het helen van hechtingstrauma. Bestudeer wat hechtingstrauma is, probeer zoveel mogelijk kennis en inzicht te vergaren hierover en wat vaardigheden te leren om dit te helen.

27:57
2. Grenzen & zelfgevoel. Het volgende gebied dat aangedaan is als we een achtergrond hebben van onzekere hechting en wat tot uiting komt in de gedragspatronen die we liefdesverslaving noemen is: 'grenzen & zelfgevoel'. Voor iedereen die een onzekere hechtingsstijl heeft, en ervaring heeft met ontkend, verwaarloosd, in de steek gelaten of mishandeld zijn, dus dat je niet gezien, gekend, gehoord of begrepen werd, zodanig dat dat tot uiting komt in hoe je relaties aangaat en vorm geeft in je volwassen leven. Dit geeft verwarring in hoe je grenzen creëert. En verwarring in je zelfgevoel, hoe je jezelf ervaart en je waarde als mens.
28:50

Dus om de oorspronkelijke vraag te beantwoorden, hoe herstel ik van liefdesverslaving, van hechtingsverwondingen en onzekere hechtingsstijlen, moeten we naar grenzen kijken, en naar onze relatie met ons zelfgevoel. Een andere manier om dat te zeggen is: de ontwikkeling van het zelf. We moeten een overzicht van het grotere plaatje krijgen van wat het betekent om door de kindertijd te gaan en een zelfgevoel te ontwikkelen en wat het effect daarvan is op wie je bent als volwassene en hoe we dat meenemen in onze volwassen relaties.

29:34
3. Familiepatronen. Om te kunnen herstellen van liefdesverslaving moet je kijken naar de familiepatronen. Een familie systeem benadering. Een gezin is een systeem met zijn eigen waarden en geloofssysteem. Het is een mechanisme. En het heeft invloed op ieder gezinslid. En er is een soort collectieve manier van denken in de familie, gedeelde waarden en normen en overtuigingen, die invloed hebben op hoe een kind zich ontwikkelt. Ook op hun hechtingssjabloon dat bepaalt hoe ze later in hun volwassen leven met relaties zullen omgaan. Je moet dus inzicht krijgen in familiesystemen en kijken naar familiepatronen, en vooral voor iemand die een onzekere hechtingsstijl heeft, wat betekent dat je komt uit een disfunctioneel familiesysteem. En we gaan kijken wat dat precies betekent. Wat is een disfunctioneel familiesysteem, en hoe ziet een gezond systeem eruit.

31:15
4. Emotionele afstemming met anderen (limbische resonantie). De belangrijkste op de lijst, gaat over harmonie, wederzijdse uitwisseling van emotionele warmte, openheid en beschikbaarheid. Dit is een vaardigheid, een heel genuanceerde vaardigheid. Ons zenuwstelsel is ontworpen om hierin deel te nemen, betrokken te zijn. Soms is dit verbaal, soms is het non-verbaal. Soms is het door middel van gebaren en gedrag. Het kan ook gewoon visueel zijn, je manier van kijken, als je iemand ziet die belangrijk voor je is, een vriend, je partner. Gewoon naar iemand kijken op een liefdevolle ondersteunende manier, dat kan het limbische systeem activeren, als je je gezien, gekend, gehoord en begrepen voelt. Je ervaart dan een gevoel van warmte en verbondenheid.

Dus de belangrijkste manier om onze hechtingsstijl aan te pakken en te veranderen, en onze hechtingswonden te helen is ervoor zorgen dat we meer ervaringen krijgen met kwalitatief goede betekenisvolle warme emotionele afstemming met anderen. En voor mensen die niet in de gelegenheid zijn om dit met anderen te hebben, daarvoor is er de therapeut. Dat is het doel van iemand die is getraind in het helen van trauma's. Iemand die inzicht heeft in hechtingsstijlen en hechtingsverwondingen. Maar het hoeft geen therapeut te zijn. Het hoeft ook niet één persoon te zijn, het kan ook een gemeenschap zijn. Ik ken een groep mensen die deelnemen aan een koor, een zeer betrokken liefdevolle groep mensen. Ze zien elkaar drie keer per week om te oefenen en te repeteren. En ze carpoolen naar verschillende plaatsen. Ze zijn zo verweven met elkaars leven. En als er zo'n echte betrokkenheid is, zo'n echte basis van vriendschap, zo'n omgeving van constante warme uitwisseling van vriendschap, zoiets biedt ons een 'corrigerende' ervaring (ervaringen die onze oude waarheid vervangen en die een helend effect hebben).

Dus het hoeft geen therapeut te zijn, maar het is wel vaak een goede plek, een goed iets om gebruik van te maken.
34:37

34:50
5. De verslavende geest. Hoewel ik zeg dat liefdesverslaving niet gebaseerd is op een verslaving, zijn er wel processen gaande in je hersenen die hetzelfde zijn als bij een verslaving. In het algemeen volgt onze geest gewoontepatronen; we doen dingen op een manier die we gewend zijn, en dat geldt ook voor het creëren van relaties, en ook voor het herhalen en 'acting out' van trauma.

35:18
6. Verlangen en eenzaamheid. Dit is een gebied dat geheeld moet worden, een gebied waar we naar moeten kijken. Wat is je relatie met eenzaamheid? Veel mensen die een achtergrond hebben met emotionele verwaarlozing, genegeerd zijn, emotioneel in de steek gelaten en mishandeld zijn, hebben een onophoudelijke, chronische, intense relatie met verlangen en eenzaamheid. We verlangen naar contact en verbinding die we nooit gehad hebben. We ervoeren een diepe eenzaamheid in ons verleden in onze contacten, vooral met familieleden, maar ook vaak in onze contacten als volwassene. Onze volwassen relaties. En deze eenzaamheid en het verlangen naar contact en verbondenheid wordt ervaren als een heel pijnlijk gevoel van gemis en leegte. Dus dit is ook een belangrijk punt om naar te kijken en mee aan de slag te gaan als we die patronen willen doorbreken die we herhalen in relaties, en te kijken: wat gebeurt er in mijn hoofd als ik in zo'n toestand ben? Er zijn allerlei manieren om te kijken: hoe kan ik dat verlangen helen, en de impact die dat verlangen op mijn leven heeft gehad.
37:18

38:08
7. Vervorming van de realiteit. Hoe je herstelt van hechtingsverwondingen en de symptomen en gedragspatronen die we herkennen als liefdesverslaving, is heel goed kijken naar: wat is de realiteit en hoe leefde je in een disfunctioneel familie systeem, en of je onzekere hechting ervoer in relatie tot een primaire verzorger, meestal een ouder. We hebben als kind moeten leren, we zijn erin getraind om de waarheid niet binnen te laten dat de mensen die van ons houden geen contact en verbinding met ons maken op de manier die we nodig hebben. Dus er was geen verbinding. Dit is enorm verwarrend voor een kind. En wat het kind dan doet, en dat is niet iets wat bewust gaat, het vindt een manier om de realiteit zo te verdraaien dat de situatie die zo pijnlijk en isolerend is 'normaal' is. Het leven met mensen die, zoals ik het noem, 'er zijn maar er niet zijn'. Het is een vorm van afwezig zijn. Als kind kan ik de pijnlijke en beangstigende waarheid niet binnenlaten dat mijn familieleden er wel zijn maar er niet zijn. Mijn brein gaat dan doen alsof dat normaal is. En om dit te kunnen doen creëert het een realiteitsvervorming. En deze 'vaardigheid' (het is geen positieve vaardigheid maar toch een soort vaardigheid) nemen we later mee in onze contacten en die zorgt ervoor dat we de realiteit vervormd waarnemen en we denken dan dat we dieper contact met iemand hebben dan er werkelijk is, en daardoor kunnen we een ongepaste mate van loyaliteit ervaren, die niet klopt met de werkelijke aard van het contact. En die loyaliteit kan zich ook voordoen in de vorm van 'zorgen voor'. Dus een onevenwichtige, misplaatste vorm van zorgen voor een ander. We doen dat omdat er een verdraaide realiteit is die dat gedrag versterkt, namelijk dat de persoon waar we zo voor aan het zorgen zijn die zorg niet teruggeeft in dezelfde mate. We kunnen er niet eerlijk over zijn dat we het niet terugkrijgen in dezelfde mate, dus moeten onze hersenen er iets over verzinnen. Het is een vorm van ontkenning. Dus vervorming van de realiteit is het praktiseren van ontkenning.
41:25

Want als kind ben je niet in staat de gezinsleden bij elkaar te roepen en te zeggen: 'ik realiseer me dat ik ontkend word en jullie moeten je zaakjes eens op orde brengen. Vanavond gaan we beginnen met het beoefenen van een diepere vorm van emotioneel contact met elkaar hebben met openheid en eerlijkheid. Daar kijk ik zo naar uit. Wie doet er mee?' Ze zullen waarschijnlijk geen idee hebben waar je het over hebt. En kinderen hebben dat bewustzijn nog niet. Ze zijn ook niet in staat om die confrontatie aan te gaan. En waarom kinderen niet op die manier de confrontatie kunnen aangaan met de ouders is de angst dat de ouder zal zeggen: 'nee, dat kan ik niet. Ik ga jou niet dat emotionele contact en die steun en het gevoel dat ik er voor je ben geven waar je behoefte aan hebt'. Een kind kan dat besef niet aan.
42:32

Anna: Ik denk dat er bij ons niet alleen de angst is voor afwijzing van 'nee, dat krijg je niet', maar nog verder dan dat en nog pijnlijker namelijk van kwetsende dingen te moeten horen over wat er mis is met JOU dat jij dat vraagt. Gaslighting. De boodschap: 'er is iets mis met jouw behoefte; er is iets mis met jou dat jij die behoefte hebt'. Dingen zoals: 'je overdrijft', 'je bent zo gevoelig', 'je stelt je aan', 'je moet niet zo moeilijk doen', 'ja, dat zouden we allemáál wel willen!' enz.

42:32
In de hersenen wordt er iets verzonnen (de realiteit vervormd) waardoor het allemaal weer klopt. En zo kunnen we doorgaan met onze ontwikkeling als kind en overleven. Als je naar deze video kijkt heb je het overleefd. Ik heb het overleefd. Dus het vervormen van de realiteit dient een doel.

43:00
Maar dit is waarom het een probleem is en waarom het op de lijst voor het helen van liefdesverslaving staat. Realiteitsvervorming dient je niet meer in je volwassen relaties. Omdat je dan de realiteit van de interactie tussen jou en een ander niet goed kunt 'lezen'. En wat je gaat doen is, je gaat het gebrek aan investeren in de relatie van de ander overcompenseren. Je bent als kind in dat gezinssysteem getraind en hebt een hoge tolerantie geleerd tegenover het ontbreken van werkelijke interactie en contact in een relatie. En jouw realiteitsvervorming zorgt ervoor dat je het ervaart als normaal, 'er is niets aan de hand', en je denkt dat het jouw taak is om op deze manier door te gaan met jouw overcompensatie en je misplaatste overdreven loyaliteit voor een persoon die er niet echt is en die geen open emotioneel contact met je maakt. Dat is wat realiteitsvervorming doet.
44:30

44:35
Voor je herstelproces is het heel belangrijk dat je begrijpt wat realiteitsvervorming is en doet. En kijk daarbij naar de driehoek: denken, voelen, gedrag. Realiteitsvervorming is sterk verbonden met je denken. Verkeerd denken.

45:00
En we komen nu bij het 'double bind' dilemma, 'you're damned if you do and you're damned if you don't'. Je krijgt straf als je het doet en je krijgt straf als je het niet doet. Als je gevangen zit tussen twee onmogelijke keuzes. Realiteitsvervorming mondt vaak uit in een soort verlamd vastzitten in een 'double bind' situatie van niet weten of we nou rechtsaf of linksaf moeten gaan.

45:48
8. Schaamte & eigenwaarde. Deze houdt ook verband met de 2e van de lijst, 'grenzen & zelfgevoel'. De gevolgen van genegeerd, ontkend, verwaarloosd, in de steek gelaten en mishandeld zijn, niet gezien, gehoord of begrepen zijn, opgegroeid zijn in een familiesysteem met mensen die er wel waren maar er niet echt waren, en zodat je getraind bent in het ervaren van afwezigheid van de ander in de relatie.
Een ouder die dit niet erkent, die niet in staat is zich te realiseren dat dit eigenlijk heel kwetsend is voor het kind. En vol liefde voor deze ouders zeg ik dat bij deze ouders waarschijnlijk ditzelfde systeem op hen is overgebracht in hun jeugd. Het is niet mijn bedoeling om iemand de schuld te geven, met een beschuldigende vinger te wijzen. Maar ik wil laten zien dat er een soort overdracht van schaamte plaatsvindt. Omdat, als een ouder niet in staat is te beseffen dat de emotionele behoeften van het kind worden genegeerd of verwaarloosd, dan is dat een vorm van mishandeling. Het is emotionele mishandeling.
47:24

Er zijn allerlei veel duidelijker vormen van mishandeling, fysiek geweld enz., maar ook als dat niet het geval is, bijvoorbeeld als er geen emotionele uitwisseling is, als een ouder blind is voor de behoeften van het kind, het gevolg daarvan is dat het kind het gevoel heeft dat zijn/haar behoeften niet belangrijk zijn, er niet toe doen. En na verloop van tijd gaat het kind denken: 'ik ben niet belangrijk; als mijn behoeften niet belangrijk zijn dan ben ik niet belangrijk'. En als die ouder zich niet bewust is van deze mishandeling die plaatsvindt, het feit dat dit gebeurt is schaamteloos. Die ouder is niet in staat verantwoordelijkheid te nemen voor de beschaming van het kind die plaats vindt. Die schaamte circuleert, wordt over en weer doorgegeven, in zo'n familie systeem. Het kind internaliseert het, zuigt het in de hersenen op als een spons. En in het zelfgevoel van het kind, in de ontwikkeling van het zelf ontstaat er bij het kind het idee 'er moet iets mis zijn met mij, want zelfs mijn ouders willen mij niet leren kennen op een betekenisvolle manier, dus wie ik van binnen ben, wat er in mij omgaat, wat ik leuk vind en wat ik niet leuk vind, mijn dromen enz. En als ik denk en ervaar dat mij kennen op emotioneel gebied niet belangrijk is, niet interessant is, zal ik gaandeweg het idee internaliseren dat ik niet belangrijk ben. En vervolgens ga ik dat 'feit' verdoezelen en verbergen, en dat gebeurt door middel van de schaamte (schaamte zorgt ervoor dat ik ervoor zorg dat niemand het te zien krijgt, want ik schaam me ervoor). Dit is een gemeen systeem dat zichzelf voedt en in stand houdt; schaamte die schaamte voedt en versterkt.
50:10

Door deze schaamte ontwikkelen we een onecht zelf. Ik realiseer me dat wie ik echt ben voor mijn ouders en andere familieleden geen aanleiding is om mij te willen kennen door middel van directe belangstelling en betrokkenheid. Ik voel me genoodzaakt een ander soort zelf te ontwikkelen. Wie ik echt bent werkt niet, want ik krijg geen emotioneel contact en verbinding door te zijn wie ik ben. Dus ik kan beter een andere persoonlijkheid creëren, een ander voorkomen, en ik zal gaandeweg uitvinden hoe ik mezelf moet vormen en voordoen naar hoe jij wilt dat ik ben. En in het proces van leren me te gedragen en eigenschappen ontwikkelen en zijn zoals jij wilt dat ik ben - ook al is dit helemaal niet wat ik zelf zou kiezen - op die manier ontwikkel ik een onecht zelf. Het moeilijke van leven vanuit een onecht zelf is, we raken zo gewend aan het zijn van dit onechte zelf, dat we niet anders meer kunnen. We wórden dit onechte zelf.
52:05

Het ontrafelen en ongedaan maken van dit gefabriceerde onechte zelf is een belangrijk onderdeel van het herstelproces van hechtingsverwondingen en liefdesverslaving (relatieverslaving).
Om de fundamentele kern bloot te leggen van...eh…ik hou niet van de term ons 'ware zelf' of 'authentieke zelf', want het gaat erom wat en wie je aan het worden bent. Het is een transformatief proces, een creatief proces, een heel creatief proces, een proces dat nooit stopt en altijd stroomt. Dus er is niet zoiets als een statisch onveranderlijk echt en authentiek zelf. Dus ik gebruik die woorden zelf liever niet.
53:03

Bedankt voor het luisteren. Ik hoop dat je kunt voelen dat het mijn passie is deze informatie door te geven. Ik stop hier zoveel energie in omdat dit mijn eigen proces is, mijn 'healing journey', het is mijn leven. En het is mijn levenswerk. Het een volgde uit het ander. Wat ik vaak zeg in het contact met mijn cliënten en andere mensen die bezig zijn met hun helingsproces is: 'your healing is my healing', jouw heling is mijn heling. Het delen van mijn informatie op de video's en in de groep 'The New Love Addiction', en daar de ervaringen van anderen te horen, dat is helend voor mij.

"Your healing is my healing".
54:20

Kijk ook op mijn website: alanrobarge.com

Je ziet deze video (waar deze tekst de vertaling van is) op YouTube:
https://www.youtube.com/watch?v=UbPbF3XIsxU

Schrijf je in op mijn YouTube kanaal, want er komen meer video's aan.

Een van de redenen waarom ik dit doe is dat ik de nieuwe informatie wil verspreiden en mijn werk laten groeien buiten Philadelphia. En ik doe dat door middel van telefooncliënten en video conferencing. Ik wil volkomen mobiel zijn hiermee. Ik wil door de US reizen en workshops geven, jaarlijkse conferenties. Om het nieuws te verspreiden dat je niet hoeft te lijden, dat je hier niet aan vast zit, te denken dat je verliefd bent op de liefde. Je hoeft je hoofd niet tegen de muur te slaan omdat je probeert te herstellen van een verslaving die geen verslaving is. Mijn benadering is een beetje anders dan de oude benadering. En daarom noem ik het 'The New Love Addiction', 'De nieuwe liefdesverslaving'.
56:08

Kijk voor informatie over het helen van liefdesverslaving en hechtingstrauma ook op de Facebook pagina 'The New Love Addiction: Healing Attachment Trauma':
https://www.facebook.com/The-New-Love-A ... 7/?fref=ts

En als je mee wilt doen met de groep:
'The New Love Addiction': facebook.com/groups/newloveaddiction

Alan Robarge
Relationship Coaching
Phone & Video Counseling Available

Jolien

Re: Alan Robarge 'How to heal love addiction' (YouTube video)

#2 Bericht door Jolien » zo feb 19, 2017 8:38 am

Dank je wel, Anna! Mooi! Liefs, Jolien.

Jolien

Re: Alan Robarge 'How to heal love addiction' (YouTube video)

#3 Bericht door Jolien » vr mar 03, 2017 10:48 pm

Wat een werk om dat allemaal te vertalen! Maar heel interessant en bijzonder om te lezen. Nogmaals dank, Jolien.

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

Re: Alan Robarge 'How to heal love addiction' (YouTube video)

#4 Bericht door Anna » za mar 04, 2017 12:44 pm

Het was een goed gevoel toen ik hem eindelijk af had. Ik ben er dagenlang mee bezig geweest (ruim een week). Maar ik vind het heerlijk werk, en het is voor mij een manier om de materie helemaal in me op te nemen. Nu ik hem af had wilde ik ook nog 'even' naar die andere video's van hem kijken. Kijken of ik daar nog iets van wilde vertalen. Ik dacht dat het er nog 'een paar' waren, maar ik zie nu dat het er een paar honderd zijn! Ongelooflijk! Ik ben begonnen een lijst te maken van zijn video's op chronologische volgorde (want op YouTube staat alles door elkaar), met de links er bij, maar dat is al bijna niet te doen!

Maar ik wil nu wel die video's gaan bekijken. Vooral die over attachment styles en attachment trauma, wat volgens hem de oorzaak is van 'love addiction'. Ik heb nu het gevoel dat ik een opleiding ga doen. Er is zoveel! Maar ook het gevoel dat ik veel nieuwe dingen kan leren van hem. Ik ben heel benieuwd naar de rest.
Groetjes, Anna

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

Re: Alan Robarge 'How to heal love addiction' (YouTube video)

#5 Bericht door Anna » vr mar 10, 2017 3:49 pm

Ik heb nog een paar video's bekeken. Er zijn ook veel korte bij, van bijv. 10 minuten. Zoals deze:

Love Addiction is Not About Addiction - Attachment Trauma (10:54):

https://www.youtube.com/watch?v=wvCfAPc ... 0hL5T-bPlT

Waarom de term 'liefdesverslaving' zo verwarrend is voor zoveel mensen. Dat komt omdat liefdesverslaving geen verslaving is. Dat is een ouderwetse manier van ernaar kijken. Er zijn wel verslavingscomponenten bij 'liefdesverslaving, maar daar wordt te veel op gefocust.

Als we kijken naar liefdesverslaving zien we trauma symptomen.
De 3 belangrijkste symptomen die afkomstig zijn van trauma zijn, ik onthoud het door het woord HIC:

- Hyperarousal / Hypervigilance = veel onrust ervaren, overgevoeligheid / hyper waakzaamheid en hyper alert zijn op wat er om me heen gebeurt. Het kan ook energetisch een gevoel in je lichaam zijn als je een heel fijne gevoeligheid hebt. Of sterke anxiety, angst-stress, overbezorgdheid. Bij hyperarousal is je zenuwstelsel heel makkelijk geactiveerd.

- Intrusion / Mind Intruded Upon = Intrusion, opdringerige gedachten, je kunt geen grenzen creëren in je denken. Ik vind het moeilijk om van binnen grenzen te stellen rond mijn denken en gevoelens, en ik ben heel snel van slag. Ik kan heel makkelijk de boosheid van een ander overnemen. In de interactie met andere mensen kan ik heel snel een schuldgevoel hebben. Mijn zelfgevoel stort heel makkelijk in, schaamte, mezelf hard veroordelen. Deze dingen maken inbreuk op mijn welzijn. Het kan ook zijn: nare pijnlijke herinneringen van pijnlijke situaties, mishandeling of misbruik die blijven ronddraaien in ons hoofd. Of flashbacks.

- Constriction / Dissociation / Shutting Down = Constriction, dat is een beetje het tegenovergestelde van 'intrusion'. Je terugtrekken, je afsluiten, dissociëren. Ongevoelig worden, verdoofd. Dat kan in ons hoofd zijn, een soort lethargie, niet goed weten wat je moet denken. Het kan ook een soort gevoelloosheid zijn in je lichaam. Mensen die zeggen: ik voel eigenlijk niks, ik weet niet wat ik voel. Ik leef op de automatische piloot, ik ben er niet echt bij. Een algemeen verdoofd gevoel en het gevoel nergens bij te horen, disconnected zijn.

De manier van reageren bij trauma, de symptomen daarvan zijn: hyperarousal, intrusion en constriction (zie hierboven). Als je kijkt naar wat er beschreven wordt over liefdesverslaving, die symptomen en gedragspatronen en je vergelijkt het met de trauma symptomen en manieren van reageren, die 3 kenmerken, dan zie je veel gelijkenis. Daarom kan het zo verwarrend zijn als we onze problemen en wat er in onze relaties gebeurt willen herkennen als een verslaving. Omdat we wat we doen in een relatie willen zien als een verslaving terwijl er in feite iets anders aan de hand is. Er kunnen wel verslavingskenmerken zijn, maar het is relatie trauma. Het zijn trauma symptomen. Emotioneel ontwikkelings relatie trauma. Openlijk en duidelijk, of verborgen en subtiel. Ontstaan door het ontbreken van werkelijk contact en verbinding en emotionele betrokkenheid op cruciale momenten in je jeugd. Dit is gecodeerd in je zenuwstelsel en je hechtingssysteem van hoe je relaties aangaat en creëert als volwassene met andere mensen. Dit is in je gecodeerd in je attachment style, je hechtingsstijl, als hechtingswond ('attachment injury'), of, anders gezegd, als trauma.

Als je gedrag hebt van obsessief bezig zijn, bezorgdheid, aldoor bezig zijn met je partner, waar hij is, wat hij doet en niet doet, oncontroleerbare jaloezie, de behoefte om weer bij hem te zijn, contact met hem te hebben, de dans van aantrekken afstoten, 'kom hier ga weg', een chronisch drama, chronisch onoplosbaar disfunctioneel relateren. Dit wordt gegenereerd door de onderliggende hechtingsverwonding ('attachment injury'). En als we het vanuit dit perspectief bekijken is het veel duidelijker en begrijpelijker dan wanneer we het als verslaving willen zien.

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

Re: Alan Robarge 'How to heal love addiction' (YouTube video)

#6 Bericht door Anna » zo mar 19, 2017 6:55 pm

Alan Robarge - 'Attachment and Differentiation - Healthy Relationships' (46:38)
https://www.youtube.com/watch?v=2HFYh5o6B90

Deze video gaat over 3 dingen:
1) Hechtingstheoriën en hechtingsstijlen ('attachment theories' en attachment styles').
2) En vooral hoe je een relatie kunt hebben met iemand die meer 'avoidantly attached' is, iemand die een 'vermijdende hechtingsstijl' heeft.

NB. Hoe ik (Anna) deze termen uit het Engels vertaal zijn misschien niet de juiste officiële psychologische termen in het Nederlands. Ik vertaal het zo omdat ik begrijp wat er bedoeld wordt. Een hechtingsstijl is de manier waarop we verbinding aangaan met andere mensen, als volwassene, en ook wat we op dit gebied als kind geleerd hebben te doen in de omstandigheden waar we in opgroeiden (bijv. een disfunctioneel gezin waarin geen echt contact gemaakt werd).

3) En wat is 'differentiation' (theorie) en hoe verhoudt die zich tot de hechtingstheorie.
'Attachment theory' komt van John Bowlby:
De hechtingstheorie van Bowlby is ontstaan uit zijn eigen opvoeding waarin hij maar weinig contact had met zijn ouders. Bowlby kwam met deze theorie naar buiten in een tijdgeest waarin men dacht dat de aandacht van ouders het kind zou verwennen. Bowlby benadrukte met zijn hechtingstheorie juist het belang van de emotionele aanwezigheid en betrokkenheid van de opvoeder bij het kind. Hij heeft hiermee een beweging op gang gebracht in de psychologie waarmee de hechting en ontwikkeling van kinderen nauwkeurig onderzocht kunnen worden. Tot op de dag van vandaag is zijn werk nog de inspiratie voor onderzoekers in de psychologie.

We hebben een heel systeem van vaardigheden om ons met anderen te verbinden en contact te maken en het vermogen om warmte uit te wisselen, wat belangrijk is om te kunnen functioneren, productief te kunnen zijn en uiteindelijk ook om te kunnen overleven. We hadden de nabijheid van dierbaren nodig om van alles te leren en te kunnen overleven. En als dat verstoord wordt geeft dat onrust en spanning (distress) en gaat er een alarm af in het hechtingssysteem.

Er is veel onderzoek gedaan naar wat er gebeurt tussen de moeder en het kind (of de belangrijke verzorger, het hoeft niet de moeder te zijn). Zo werden er verschillende manieren onderscheiden van hoe de moeder en het kind verbinding aangingen. En daaruit kwam later voort dat er ook werd gekeken naar hoe dit zit tussen volwassenen, hoe gaan we relaties aan, hoe verbinden we ons. En er werd ook onderzocht wat er zich precies afspeelde in de hersenen als dat gebeurde. En zo is er veel inzicht ontstaan en het besef dat we zo gemaakt zijn om ons te verbinden met andere mensen en een relatie te hebben. Uit dit onderzoek ontstonden categorieën van relatiestijlen. We kunnen grofweg zeggen dat er mensen zijn die 'zeker gehecht' zijn en mensen die 'onzeker gehecht' zijn.

4:56
Een 'zeker gehecht' iemand is in staat in het contact zijn zelfgevoel te behouden, zijn autonomie te behouden, en op hetzelfde moment het prettig te vinden in een relatie te zijn met een andere persoon. Hij is in staat invloed van de ander te accepteren, en een gevoel van gelijkwaardigheid te ervaren. Affectie te geven en te ontvangen. Troost te geven en te ontvangen. Aandacht te geven en te ontvangen. En dat er een uitwisseling is waarin beide partijen het gevoel hebben dat ze opleven en troost ervaren, en dat het vertrouwen versterkt wordt in de band die er is, de hechtingsband.
5:42

Er zijn ook mensen die dit soort gelijkwaardige uitwisseling met een ander niet altijd kunnen hebben. Hun zenuwstelsel kan alarmbellen van wanhoop en moedeloosheid triggeren wanneer de ander er niet helemaal is in het contact. Of het tegenovergestelde ervaren, het gevoel opgeslokt, verstrengeld of overweldigd te worden door de manier waarop de ander contact maakt en intiem is, en waardoor ze zich terug willen trekken.
6:28

Er zijn 3 manieren van 'onzekere hechting' ('insecure attachment'), en nog wat subcategorieën:

'Onzeker gehecht' is iemand die iets van onrust en spanning (distress) ervaart in de emotionele uitwisseling met een andere persoon. Het beschrijft de stijl en ook het 'coping mechanisme', dus de symptomen en de manier waarop de persoon probeert om te gaan met de onrust en spanning en het overweldigd zijn die wordt ervaren in het zenuwstelsel wanneer hij/zij in een intieme relatie is.

Onzeker gehecht:

1) Preoccupied anxious attachment, obsessieve overbezorgde hechting. Zo iemand is hyper oplettend en de hele tijd bezig met wat die ander aan het doen is. Ze letten op de frequentie en kwaliteit van het contact en proberen duidelijk te krijgen: zijn we nu close? zijn we verbonden? o, nu is er afstand, nu zijn we meer gescheiden. Er is een hyper oplettendheid en bewustzijn en overbezorgdheid over wat er gaande is in de relatie. Dit gaat gepaard met veel onrust en stress.

Being preoccupied = totaal in beslag genomen en volledig gefocust zijn op, obsessief met iets bezig zijn.

2) Avoidantly attached, vermijdende hechting. Terugtrekken en afstand nemen wanneer de ander toenadering zoekt, zijn kwetsbaarheid laat zien, wat dieper emotioneel contact zoekt. Dit triggert alarm en geeft een gevoel van opgeslokt en overspoeld te worden, en dat ze hun zelfgevoel verliezen. En de reactie hierop, om de onrust en stress van dit ongemak te managen, is zich terugtrekken en afstand nemen. Dit kan zijn: ik heb wat meer afstand nodig, laten we dit plan afzeggen, volgende week weer afspreken. Maar het kan ook zijn dat die persoon er fysiek wel is maar emotioneel afwezig.

Twee subcategorieën van vermijdende hechting zijn:

2A. Fear based avoidant, op angst gebaseerde vermijding.
2B. Dismissive avoidant, afwijzende vermijding.

3) Ambivalent attached, is een beetje 1 en 2 samen. Zo iemand denkt: 'ik hou twee opties in gedachten want ik weet niet zo goed wat ik wil', kan geen keus maken en zich daaraan verbinden (commitment). Zo iemand heeft een 'kom hier ga weg' manier van doen. Een aantrek afstoot manier van in relaties zijn.
14:00

Iemand die 'preoccupied' en 'ambivalent' gehecht is zal proberen zijn onrust en stress te managen en zichzelf aanmoedigen de relatie aan te gaan, 'ja, ik wil een relatie met jou en ik ben bereid de stress te accepteren', en als die ander dan dichterbij komt, wordt de onrust nog groter en zal hij nog obsessiever ermee bezig zijn, de angst om verlaten te worden wordt groter, angst dat die ander afstand neemt. Dit kan gaan over zoiets als 'waarom heeft hij niet gebeld? hij belt iedere dag, wat is er aan de hand?' Maar het kan ook gaan om een diepere angst, omdat de relatie heel onrustig is, er is geen veiligheid, het idee dat de ander er misschien mee gaat stoppen. We kunnen dat proberen te managen door te zeggen 'kom hier ga weg'. Ik wil graag close met je zijn maar nu ben ik bang, voorzichtig. Het is een soort vermenging van de obsessieve-bezorgde en de vermijdende stijl. Dat is 'ambivalent gehecht'.
15:39

4) Disorganised attachment. Iemand die zich verwarrend gedraagt, iemand die is opgegroeid in een situatie met een wat ernstiger vorm van mishandeling, een verwarrend huishouden, verwarrende onbetrouwbare ouders die er niet echt waren, emotioneel afwezig waren, of een sterke inconsistentie in hun emotionele bereikbaarheid, waardoor er bij het kind verwarring ontstaat over kunnen vertrouwen en begrijpen wat het is een relatie aan te gaan, signalen te kunnen lezen, en het hebben van een relatie en het ervaren van intimiteit op zichzelf is een trauma trigger.
17:00

17:44
Al deze kennis is afkomstig van wetenschappelijk onderzoek onder andere naar wat er gebeurt in de hersenen als we contact maken en relaties aangaan met andere mensen, en dat dit zo gegroeid is in de evolutie en te maken heeft met overleving. Er is ook een meer psychologische toepassing van deze kennis. En hoe kunnen we deze kennis gebruiken om te begrijpen en bepalen hoe ik in een relatie moet zijn. Er is een bepaalde behoefte aan iets wat moet gebeuren in een relatie. En al die stress en problemen in relaties, en hoe we vast kunnen komen te zitten in zo'n vicieuze cirkel, in onze pogingen het te laten werken, vanuit de hechtingstheorie kunnen we dit interpreteren als iets wat te maken heeft met de onderliggende behoefte en drang en verlangen om in een relatie te zijn met een ander mens.
20:14

Het is een gegeven, waar we niet omheen kunnen. Om als mens gezond te kunnen functioneren in deze wereld, gezonde emotionele ervaringen te hebben in deze wereld, moeten we dit soort relaties hebben waar we op kunnen vertrouwen en die ons vertrouwen en veiligheid bieden.

Ik benoem deze dingen vanuit de neurobiologie en hoe we die kunnen toepassen in de psychologie omdat er nog een ander begrip is dat ik wil introduceren, namelijk 'differentiatie' ('differentiation').

Het begrip 'differentiatie' is afkomstig van Murray Bowen, een pionier in gezinstherapie.
Een ander die hiermee verder gegaan is is therapeut, onderzoeker en schrijven David Scharch ('Passionate Marriage'). Zijn visie op relaties is voortgekomen uit het begrip differentiatie.

Differentiatie is het idee dat wij als mensen de drang en behoefte hebben om in een relatie te zijn. We hebben het zachter worden van onze ego grenzen en het enigszins versmelten met de ander nodig om echt in contact te kunnen zijn met die andere persoon. En als dit werkelijk gebeurt is er een echt gevoel van opluchting, een gevoel van thuis komen en geborgenheid. We hebben een fundamentele behoefte om ons te verbinden.

Dit klinkt dus allemaal nog heel erg hetzelfde als de hechtingstheorie. Maar differentiatie focust op het spanningsveld tussen twee manieren van zijn, twee tegenstrijdige behoeften. Enerzijds de behoefte ergens bij te horen, geborgenheid, intimiteit te ervaren; anderzijds de behoefte zelfstandig te zijn, autonomie te behouden, voor jezelf te kunnen zorgen, je eigen business. Een 'gedifferentieerd' evenwichtig en gezond iemand kan een balans hebben tussen deze twee. Intiem zijn met een ander en tegelijk je zelfgevoel behouden en jezelf blijven en je autonomie behouden; dan ben je 'gedifferentieerd'.

23:28
Het beeld van de egels van Schopenhauer, die de warmte en veiligheid nodig hebben van het dicht bij elkaar zijn, maar dan het prikken van de stekels voelen, en wat afstand nemen, en dan weer behoefte aan de warmte hebben en elkaar weer opzoeken enz..

We hebben deze twee behoeften en we moeten leren hoe we de balans kunnen bewaren tussen die twee, tussen intimiteit en autonomie. Als ik ervoor kies intiem met een ander te zijn dat ik dan niet mezelf verlies en mijn autonomie verlies, ook al laat ik mijn ego grenzen verslappen en laat ik de invloed van de ander toe om de emotionele uitwisseling met de ander te kunnen ervaren.
26:45

We hebben de warmte en verbinding met anderen nodig, maar ook onze autonomie, zodat ik mezelf kan blijven. We moeten leren onze autonomie te bewaren terwijl we ons verbinden met anderen en intiem zijn, en dit soort contacten verwelkomen. Dus niet om alleen te leven en geen intimiteit te hebben.
27:36

Dus: ik heb die behoefte om close te zijn, warmte te ervaren, ik heb andere mensen nodig om contact en verbinding mee te ervaren, maar ik moet ook weten hoe ik afstand en afgescheiden zijn kan bewaren, zodat ik gecenterd kan blijven in mijn eigen zelfgevoel van wie ik ben, mijn eigen gevoelens en behoeften en wensen en wat ik wel en niet leuk vind enz. Ik word niet overspoeld, ben niet verstrengeld, of in een permanente staat van gebrek aan ego grenzen, of een permanent gebrek aan zelfgevoel. Dit laatste heet codependentie. Dit verlies van een 'zelf'.
28:22

Nu iets over het in relatie zijn met iemand die 'vermijdend gehecht' is, die een vermijdende relatiestijl heeft. Ik vertelde eerder al, er is een op angst gebaseerde vermijdende hechtingsstijl ('avoidant attached'), en er is een afwijzende vermijdende hechtingsstijl ('dismissive avoidant'), en ook dit komt allemaal voort uit angst en een onplezierig gevoel. Maar als je met zo iemand te maken krijgt, AU! dat doet pijn! Omdat het voelt als buitengesloten worden, weggeduwd worden.
29:13

Niemand is alleen dit of alleen dat, het hangt ook af van de mate van stress op dat moment en welk coping mechanism getriggerd wordt, welke hechtingsstijl. Of ze meer afstand nodig hebben, een ander zou dan juist meer claimend en klampend worden.

30:22
Ik wil een bepaalde dynamiek beschrijven. Veel mensen die meer vermijdend gehecht zijn beschouwen zichzelf niet als zodanig, en zouden dat ook niet zien als een onzekere hechtingsstijl, omdat in hun beleving hun emotionele behoeften worden vervuld. Vaak, niet altijd. Ze zijn zich niet bewust dat er iets ontbreekt. Omdat ze een manier hebben van controle houden en de ander geven wat zij zelf willen geven, en als die ander er voor hen is dan hebben ze de ervaring in deze uitwisseling dat hun behoeften vervuld worden.

31:28
Dus als jij iemand bent met een 'obsessieve-bezorgde hechtingsstijl' ('preoccupied anxious attachment style'), en jij wilt communiceren en een betrokken gesprek hebben, en je zegt: 'ik heb gemerkt als we heel close worden dat jij je dan terugtrekt, afsluit en mij wegduwt, of in het algemeen onbereikbaar wordt. Ik zou daar graag aandacht aan willen besteden en ik wil je vast laten weten dat ik me buitengesloten voel als dat gebeurt'.

En hoe tactisch en hoe lief en neutraal je dit ook zegt wat jij voelt, en dat je gewoon een betrokken en bewuste relatie wilt, iemand die wat meer vermijdingsgehecht is zal niet begrijpen wat je bedoelt, die kan niet begrijpen dat er iets ontbreekt. En het wordt dan een gesprek waarbij het lijkt alsof ze verschillende talen spreken. En iemand met een 'obsessieve-bezorgde hechtingsstijl' ('preoccupied anxious attached') zal heel erg zijn best doen om ervoor te zorgen dat die ander zijn taal gaat spreken, en iets van frustratie uitspreken. 'Hoe kun je nou niet begrijpen wat ik bedoel? Hoe kun je nou niet begrijpen wat echt contact is? Hoe kun je nou niet begrijpen wat ik bedoel met een dieper intiem contact? Meer aanwezig zijn?' Iemand die meer gericht is op afhouden en vermijden zal niet de gevoeligheid hebben om de intensiteit van de interactie op te merken, en zal niet de gevoeligheid hebben om te begrijpen wat de ander ervaart, en zal ook zijn eigen manier niet op willen geven. Want dit is een afweermechanisme. Een beschermingsmechanisme.

Wat er vaak gebeurt als je dit gevoel deelt met iemand die vermijdingsgehecht is. Als hij echt zijn best doet en echt luistert naar wat je zegt, het probleem is dat wat hij dan hoort is dat hij niet goed genoeg is. En dit kan te maken hebben met de familie achtergrond, bijvoorbeeld een gezin waarin schaamte een rol speelde, beschaming, en waardoor er dan schaamte getriggerd wordt.
34:18

Maar zelfs als het niet iets is als het herhalen van niet geïntegreerde familiegeschiedenis, als de persoon die 'zeker gehecht' is, of de partner die meer 'obsessief-bezorgd' is zegt: 'hé schat, ik merk vaak dat er een grens is aan hoe close wij kunnen zijn; dat jij je dan afsluit en afstandelijk gaat doen. Dat triggert onrust en spanning in mij. Dan wordt ik nog bezorgder en angstiger en dan wordt mijn behoefte en drang om contact met je te krijgen nog sterker. Liefje, ik vraag me af of we aan dit patroon kunnen werken'.
Iemand die vermijdingsgehecht is, zal niet de nuance horen of de uitnodiging voelen om samen te werken aan een verandering. Wat hij hoort is: 'jij bent niet goed genoeg, jij schiet tekort voor mij, jij doet het verkeerd in de relatie, en daarom ben jij als partner niet goed genoeg, er is iets niet goed in de relatie en dat is jouw schuld, jij bent de oorzaak dat de relatie niet goed is'.
35:50

Hoe tactisch en liefdevol en vriendelijk dit verzoek ook wordt uitgesproken, de ander zal erop reageren met de (afweer)manier die is ontstaan in het gezin waarin hij is opgegroeid, door de mate waarin de ouder(s) daar al dan niet emotioneel beschikbaar waren (en eventueel ook overspoelend en claimend), en het zelfgevoel en de afweer die hij daarin ontwikkeld heeft.
Een partner vragen hiernaar te kijken en iets mee te doen, kijken wat we kunnen doen zodat je je niet afsluit, maar dat we wat dieper contact kunnen krijgen, dat is voor de vermijdingsgehechte partner helemaal niet uitnodigend, maar een trigger voor onrust en spanning. Het klink helemaal niet aantrekkelijk, het klinkt totaal niet romantisch, het klinkt niet als iets wat je zou willen doen.
39:02

Er komt een moment in het doen van dit soort verzoeken en dit afstand nemen en daarin vast zitten dat je gaat denken 'wauw, dit is niet werkbaar'. En dit is mijn laatste punt in deze video. Waar gaat dit nou helemaal om, na al deze informatie. Hoe moet ik deze informatie toepassen op mijn leven, mijn relatie? Er moet een eerlijk onderzoek plaatsvinden, een eerlijke beoordeling van: ben ik met een partner, of ben ik een partner, die de mate van diepgang en manier van relateren kan accepteren die zich heeft laten zien in deze relatie? Veel mensen vragen: hoe red ik deze relatie? hoe verander ik dit? En ze bedoelen dan niet: hoe doe ik helend werk om te kunnen groeien en mijn onzekere hechtingsstijl te kunnen integreren? Ze bedoelen meestal: hoe kan ik mijn partner veranderen zodat ik mijn zin krijg? En hoe kunnen we de partner overtuigen dat hij moet veranderen?
41:04

Die hele manier van denken zal je gevangen houden in een onbevredigende cirkel van denken van twee mensen die niet in staat zijn samen de gemene deler te vinden als ze contact hebben waardoor ze een zekere mate van nabijheid kunnen ervaren, en warmte en verbinding, en emotionele uitwisseling. En aan de andere kant, als ze overweldigd zijn, zoals in het voorbeeld van de stekelvarkens, dat ze meer afstand kunnen nemen als dat nodig is, maar dan alleen die hoeveelheid afstand die goed is voor henzelf, maar die ook verdraagbaar is voor de partner.

Wat veel mensen niet doen is onderzoeken hoe dit zit en zeggen 'die hoeveelheid afstand is voor mij niet aanvaardbaar'. Dus ondanks al het helend werk, alle relatietherapie, alle nachtelijke discussies van twee partners die verschillende talen spreken en die proberen elkaars taal te begrijpen, om de afstand te overbruggen. Als de partners verschillend gericht zijn, zelfs hun zenuwstelsel, hoe ze zich opstellen in emotionele uitwisseling en spiegeling, de warmte van verbinding en echt contact. Veel mensen zijn zo verschillend dat het niet gaat om 'hoe kunnen we veranderen?', maar om te kunnen zeggen: wij zijn geen goede match; het zal ons nooit lukken een manier te vinden die werkbaar is voor een relatie.

En hoe we kunnen zien of dat waar is? Als het werkbaar was zou je al een manier hebben gevonden om interactie te hebben en elkaar feedback te geven om te onderhandelen en het werkbaar te maken. Met name over de afstand in de relatie, daarin een manier te vinden die acceptabel en te verdragen is en die niet te veel triggert.

Als het buiten de grenzen komt van wat aanvaardbaar is, en dat is iets wat wordt ervaren in het lichaam, wat er dan vaak gebeurt is dat de focus wordt: 'hoe redden en repareren we deze relatie?' Maar het gaat erom te kunnen zeggen: 'we zijn geen goede match'. En dit is voor zoveel mensen heel moeilijk te accepteren en iets waar ze zich tegen zullen verzetten. Zoveel mensen worden driftig en bitter, maken ruzie en worden rancuneus. En zeggen in feite aldoor tegen elkaar: 'waarom doe jij niet (of waarom kunnen wij niet doen) wat nodig is om de relatie werkbaar te maken?!' We moeten kunnen zeggen: 'we zijn heel verschillend, we passen niet bij elkaar, deze relatie doet ons geen goed, het wordt tijd om ermee te stoppen, te stoppen met het vervormen van de realiteit, en te accepteren dat we niet bij elkaar passen wat onze behoeften aan emotionele uitwisseling en contact betreft.

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

Re: Alan Robarge 'How to heal love addiction' (YouTube video)

#7 Bericht door Anna » vr mar 24, 2017 4:45 pm

19 april 16 Attachment Trauma and Longing (24:15)
https://www.youtube.com/watch?v=AHy9-n9piS8

Een heel goede video waarin hij heel goed uitlegt wat er met ons gebeurt als we een relatie (willen) beëindigen die niet goed voor ons is, wat voor gevoelens we dan hebben, waar die gevoelens vandaan komen en hoe we met deze gevoelens kunnen omgaan.

Hij praat langzaam en herhaalt dingen zodat ze goed te volgen zijn.

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

Re: Alan Robarge 'How to heal love addiction' (YouTube video)

#8 Bericht door Anna » do mar 30, 2017 2:48 pm

Staying Stuck in Dysfunction (4:42)
https://www.youtube.com/watch?v=GvCUpB6 ... 0hL5T-bPlT

Laten we het hebben over een van de redenen waarom je vast blijft zitten in een disfunctionele relatie. Als je bent opgegroeid in een disfunctioneel gezin heb je geleerd in een disfunctionele relatie te blijven. Een van de redenen waarom je niet in staat bent om de cirkel te doorbreken is omdat je geen ervaring daarmee hebt, niet weet hoe dat moet.

Als je in een disfunctioneel gezin opgroeit is je hele manier van zijn erop gericht je daar staande te houden. Je overleving en welzijn zijn daar afhankelijk van. Je bent afhankelijk van de liefde en nabijheid en warmte van je ouders, voeding, kleding, onderdak, alle basis dingen. Op wat uitzonderingen na lopen de meeste kinderen niet weg van huis. Het is nog te verdragen om daar te blijven, maar het is onverdraagbaar in de zin van dat er geen authentiek contact en emotionele waarachtigheid is tussen de ouders onderling en tussen de ouders en de kinderen of überhaupt in het hele familiesysteem. In dat geval ben je dus getraind in het kunnen overleven en functioneren en je koest houden in zo'n disfunctionele situatie, en te zien hoe je dit kunt uithouden en zo door kunt blijven gaan. We zijn toegewijd in het blijven doorleven in zo'n disfunctionele situatie. Dus als je een relatie hebt die niet zo gezond is, als het niet zo'n goede relatie voor je is, je hebt niet de goede partner uitgekozen, het is tijd om te vertrekken, dan zul je te maken krijgen met je voorgeschiedenis en hoe je hebt geleerd met zo'n situatie om te gaan. Je zult op dezelfde manier reageren, proberen er iets van te maken en proberen deze disfunctionele relatie te verdragen. We verbinden ons dan bewust of onbewust met deze relatie en zetten ons ervoor in om te blijven in de disfunctionele situatie, omdat we getraind zijn om dat te doen. We hebben dan gewoon geen andere ervaring of keus.

Het doel van deze video is je erop te wijzen dat het tijd is om alternatieve opties te leren. Het is tijd om te vertrekken. Tijd om dag te zeggen tegen dit soort disfunctionele relaties en te gaan onderzoeken wat je opties zijn, wat je anders zou kunnen doen dan je al die jaren hebt gedaan in het gezin waarin je opgroeide en geen andere keus had dan vast te blijven zitten in disfunctie.

Anna
Site Admin
Berichten: 18689
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

Re: Alan Robarge 'How to heal love addiction' (YouTube video)

#9 Bericht door Anna » za jun 03, 2017 12:33 pm

12 mei 16 No Contact is Not Always Helpful - Love Addiction (24:04)
https://www.youtube.com/watch?v=4OPjuo1jPWU


Deze video gaat over wanneer 'geen contact hebben' met een ex partner niet helpt. Geen contact hebben, niet proberen weer in contact te komen, niet proberen weer bij elkaar te komen, wanneer de relatie beëindigd is. Of wanneer een ex partner waar je een onaangename relatie mee hebt gehad probeert weer bij elkaar te komen, en als je daaraan toegeeft dat je na een paar dagen of weken weer in precies dezelfde omstandigheden en strijd verwikkeld bent.
1:36

Het kan heel moeilijk zijn om een relatie te beëindigen, op een goede gezonde manier en de relatie los te laten. Geen contact hebben is belangrijk, als je niet in staat bent de relatie los te laten. Vooral voor mensen die uit een mishandelende relatie komen is dit belangrijk. En mishandeling kan fysiek, sexueel of emotioneel zijn, huiselijk geweld met veel gemanipuleer, veel gekmakerij en verwarring. Er is ook vaak verwarring rondom trouw en liefde, mensen zeggen vaak 'maar ik hou van hem/haar'. Dat zorgt ervoor dat we geen duidelijke gezonde grenzen kunnen hanteren en geen einde aan de relatie kunnen maken.
3:08

Dus in zulke omstandigheden is het idee van 'geen contact' ontstaan. Om duidelijke grenzen te hanteren, een duidelijke richting en een duidelijk plan te hebben. Dus om jezelf niet gek te maken en terug te gaan naar een relatie waarvan je weet dat die voorbij is en niet goed voor je was, en dat je weet dat die persoon niet de juiste partner voor je was.
3:38

Dus als het zo'n destructieve relatie was is het beter om niet met vuur te spelen en jezelf voor de gek te houden, en de ander het voordeel van de twijfel te geven, maar een duidelijke strakke grens te zetten en tegen jezelf te zeggen: ik moet geen contact hebben met deze persoon.
4:11

Ik hoop dat je de wijsheid en het doel begrijpt van het besluit geen contact te hebben. Dit gezegd hebbende wil ik er nu net even op een andere manier naar kijken, in de situatie wanneer er sprake is van extreem obsessieve gedachten en gevoelens, als ons zenuwstelsel is getriggerd en geactiveerd, en we een soort oerpaniek ervaren en een sterke behoefte voelen aan enige vorm van nabijheid en contact met die ander (het 'liefdesobject') en we een intens verlangen voelen naar die persoon en een overweldigend gevoel van in de steek gelaten en afgewezen zijn ervaren. Het is deze intense behoefte die het bijna onmogelijk maakt om 'geen contact hebben' toe te passen.
5:26

Een andere situatie die het moeilijk maakt om eruit te stappen en los te laten is als je verwikkeld bent in een cirkel van huiselijk geweld, en vast zit in de driehoek van redder-vervolger-slachtoffer, waarin we steeds wisselen van rol. Dit kan zorgen voor de enorm pijnlijke behoefte aan contact, enige vorm van nabijheid, om dat intense diepe gevoel van in de steek gelaten en afgewezen zijn te verlichten. En deze gevoelens kunnen ook allemaal getriggerd worden als jij zelf degene bent die de relatie heeft beëindigd. Dat komt doordat het hier gaat om hechtingswonden afkomstig uit onze jeugd. Ze kunnen ook veroorzaakt zijn in onze volwassen relaties, maar meestal komen ze uit onze jeugd. En als een hechtingswond nog niet geheeld is en niet geïntegreerd en we ons nog niet bewust zijn op welke manier dit een drijvende kracht is in hoe we relaties aangaan. Als het gevoel van in de steek gelaten en afgewezen en genegeerd en verwaarloosd zijn wordt geactiveerd dan gedragen we ons meestal op een heel wanhopige, behoeftige en klampende manier. We ervaren een dwingende drang om contact te maken met die persoon en de behoefte dat hij ons helpt veilig en gerustgesteld te voelen. En lichamelijk weer terug in balans te komen.
7:33

Als het niet gaat om een gewelddadige situatie (huiselijk geweld) en het duidelijk is dat je welzijn niet direct in gevaar is, dus als het niet onveilig is om bij die persoon te zijn, en je hebt die enorm sterke drang om contact te zoeken ook al weet je dat contact met die persoon helemaal niet goed voor je is, wil ik een alternatief idee van 'geen contact' met je delen, namelijk iets wat ik noem 'bewust contact'. Soms helpt 'geen contact' niet. En laat me uitleggen waarom.
8:26

Een hechtingswond is een trauma. Dat is waar het hier om gaat. Een trauma wordt getriggerd en geactiveerd in de hersenen en circuleert in je zenuwstelsel. We moeten contact maken met het trauma via ons lichaamsgevoel, het gevoel van nerveus zijn, de adrenaline die door ons lichaam stroomt, de angst-stress. We moeten werken met die lichaamsgevoelens. Soms is het idee van 'geen contact' opnieuw traumatiserend. Het kan zo diepgaand en overweldigend zijn dat het ons zenuwstelsel in vuur en vlam zet. De toestand van oerpaniek (primal panic).*)
9:43

Oerpaniek is een evolutionair mechanisme, een overlevingsinstinct dat we nodig hadden om met andere mensen verbinding te maken als we in gevaar waren. We hebben die verbinding met andere mensen, familieleden enz. nodig voor onze overleving. Vroeger, als we aan het werk waren in het veld en er was een sabeltandtijger in de buurt, moesten we steeds kijken, 'ben ik veilig? waar zijn de anderen?' En we hebben het vermogen te kalmeren als we weten dat we met anderen verbonden zijn.
10:33

Bij iemand met een hechtingsverwonding die tot uiting komt als een hechtingstrauma, wordt datzelfde overlevingsinstinct geactiveerd, in een zeer heftige mate. En als het in die heftige mate wordt geactiveerd zijn we in een toestand van oerpaniek (primal panic). Het is dus belangrijk dat je begrijpt dat je te maken hebt met deze dingen, het zenuwstelsel en de hersenen, en dat dat is waar we mee moeten werken, met de neurobiologie van ons 'zijn', en dat je ons evolutionaire systeem en het hechtingssysteem begrijpt, in plaats van er TEGEN te werken.
11:18

En dit is de informatie waar het om gaat en die ik hier wil delen. Soms is de aanpak van 'geen contact' iets wat ten koste gaat van je eigen neurobiologie. Het kan je zenuwstelsel in een toestand van oerpaniek brengen. Dan is het opnieuw traumatiserend. Het idee van 'geen contact hebben' is dat het moet helpen, maar in dit geval helpt het niet. Als het je zenuwstelsel in een heftige toestand van oerpaniek brengt helpt het je niet. Dan moeten we onze intelligentie en mindfulness gebruiken en op zoek gaan naar een bewuste manier waarmee we ons zenuwstelsel helpen en onszelf geven wat we nodig hebben, maar ons wel goed bewust zijn wat we doen en geen dingen doen waarmee we voor onszelf verwarring creëren.
13:01

En wat ik daarmee bedoel is wel op een bepaalde manier contact zoeken met je ex partner, maar niet op een directe manier, bijv. langs het huis rijden van je ex op een moment dat hijz/ij het niet weet, of een sms sturen, ook al weet je dat dit niet goed ontvangen zal worden. Het kan ook zijn dat je weet dat je ex niet zal reageren en dat het pijn kan doen als je de sms gestuurd hebt. Het kan ook zijn een brief schrijven en die persoonlijk gaan brengen, en daarbij voelen dat het heel dringend is om die brief NU te geven en dat persoonlijk te doen. Hou wel in gedachten dat de meeste van dit soort acties daden zijn van grensoverschrijdend gedrag. Je overschrijdt de grens van de leefruimte en het privéleven van je ex partner, en ook het onaangekondigd aanbellen is niet erg steunend voor die ander. Maar ik wil ook erkennen dat als we in deze toestand van hechtingstrauma zijn, we dit soort dingen van grensoverschrijdend gedrag doen. En probeer dan het positieve te zien van die dingen.
14:36

Aan al deze dingen zit een wijze kant en een neurotische kant. De neurotische kant is: als het meer verwarring brengt en meer gevoelens van verlangen en verlatenheid en afwijzing naar boven brengt dan doe je het niet op een goede bewuste manier, en is het niet goed voor je herstel. Wat ik bedoel is, als ons zenuwstelsel hevig geactiveerd is en we het gevoel hebben helemaal gek te worden en we behoefte hebben aan zijn/haar nabijheid, het is niet erg volwassen om dit te doen, maar je kunt langs zijn/haar huis rijden, misschien zelfs wat spioneren om de hoek - en nogmaals ik wil je niet aanmoedigen dit te doen, dit is niet het meest volwassen en helende gedrag; je moet wel uitkijken dat het geen extreem ongepast gedrag wordt. Maar laten we zeggen, je doet dit een of twee keer, en dat helpt je om er dan mee te kunnen stoppen. Ik zeg dan dat dat goed kan zijn voor je zenuwstelsel. Want soms kan iets doen waardoor je weet dat hij bestaat, bijv. door zijn auto te zien voor zijn deur, dat kan voor de hersenen een geruststellend iets zijn: 'o gelukkig, hij leeft nog, hij is er nog, hij doet nog zijn gewone dagelijkse dingen'. Het geeft een vertrouwd gevoel en daarmee kunnen we ons zenuwstelsel wat kalmeren. En dan is de activering van ons hechtingstrauma niet zo extreem. We hebben dan andere chemische reacties in onze hersenen geactiveerd en andere hormonen komen dan vrij in ons zenuwstelsel. Daardoor worden we iets rustiger en komen we uit het gevoel van intense oerpaniek, en kunnen we beginnen met het proces van rouwen en het verwerken van de realiteit dat deze relatie voorbij is.
17:36

Ik adviseer dus helemaal niet om dit te doen, als er een kans is dat je jezelf emotioneel in verwarring brengt met deze actie en je niet helemaal helder hebt wat de bedoeling ervan is. Bijv. als je langs het huis van je ex partner rijdt en dat voedt je fantasie dat je weer bij elkaar zou kunnen komen. Of dat je, nu je langs zijn huis rijdt, ook zou moeten stoppen en aanbellen en met hem praten. Als je geen duidelijke grenzen hebt wat dit betreft, moet je dit beslist niet doen. Maar voor sommige mensen die dit doen, wil ik zeggen: we hoeven ons niet te schamen. We hoeven niet het gevoel te hebben dat we hebben gefaald. Of dat we onvolwassen stalkers zijn. Of niet in staat zijn ons volwassen te gedragen. Soms is ons hechtingstrauma zo overweldigend met alle hormonen die daarbij door ons lichaam stromen en de chemische processen in onze hersenen en ons zenuwstelsel, dat we in een toestand van extreme paniek verkeren. En alleen het idee van nabijheid, van enige vorm van verbinding, kan ons helpen rustiger te worden.
18:54

Het is wat we NA zo'n actie doen waardoor het helpt. Dat is het helende gedeelte ervan. En wat ik daarmee bedoel is: nadat je langs zijn huis gereden bent rij je naar een parkeerplaats, een rustige plek en daar laat je je tranen de vrije loop. Je laat je gevoelens toe en koestert jezelf op een liefdevolle zorgzame manier en je bevestigt voor jezelf dat dit een van de laatste keren, of de laatste keer is, dat je dit doet is. Het gaat vooral om het verwerken van de pijn en het verdriet van het verlies van de relatie en daarmee help je je hechtingstrauma en je hechtingswonden helen en te integreren.
19:35

Tegelijkertijd brengt dit je in contact met de oorsprong van je wond. Daarmee bedoel ik: je kindertijd, je ouders, eerdere relaties. De intensiteit en het verlangen en het diepe verdriet die je op dat moment voelt is niet afkomstig van de situatie met deze ex partner. Natuurlijk voel je verdriet om het verlies van deze relatie, maar de heftigheid van de emoties die niet in verhouding staat tot wat er met deze relatie gebeurt, heeft waarschijnlijk ook niet met deze relatie te maken, maar met je verleden waarin je op een of andere manier niet gezien, niet gehoord, niet gekend, niet begrepen werd, en/of genegeerd, verwaarloosd, in de steek gelaten, mishandeld, afgewezen of verraden werd. Aan de hevigheid van onze emoties, die niet in verhouding staan tot wat er nu gebeurt, kun je zien dat het uit je verleden komt. Daar begin je naar te kijken.
21:14

Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Ik weet dat dit een controversiële aanpak is. Er zijn zoveel momenten dat we onszelf in verwarring kunnen brengen. Bijv. als we op deze manier bewust contact proberen te maken om onszelf te helpen, maar we onszelf daarmee voor de gek houden. We kunnen zo gemakkelijk in ontkenning gaan over onze intenties. Dus als je ook maar enigszins in verwarring bent over je intentie dan zou ik je dit afraden en probeer dan de aanpak van 'geen contact'. En soms, als je zenuwstelsel ontploft, zou je kunnen overwegen de aanpak van 'bewust contact' te proberen, als instrument voor heling en verwerking.
22:09

En tot slot, nogmaals. Als je in een situatie zit van huiselijk geweld, of extreme emotionele manipulatie en mishandeling dan adviseer ik de aanpak van 'geen contact'. Dat wilde ik nog een keer benadrukken.
22:38


*) Ik heb het idee dat Alan Robarge het hier heeft over wat wij het gevoel van de 'duizend volt' noemen, naar aanleiding van wat Robin Norwood hierover schrijft. Ik zet dat citaat hier weer even bij.

Uit 'Als hij maar gelukkig is', hoofdstuk 5 'Zullen we dansen?' bij het verhaal van Suzannah:
"Waarom is het zo moeilijk met deze relaties te stoppen als ze eenmaal begonnen zijn, om dag met je handje te zeggen tegen de partner die je alle pijnlijke stappen van deze destructieve dans mee laat dansen? Een vuistregel is: Hoe moeilijker het voor je is, een voor jou ongezonde relatie te beëindigen, des te meer bevat die relatie elementen van de strijd uit je jeugd. Als je te zeer liefhebt is dat omdat je probeert oude angsten, kwaadheid, frustratie en pijn uit je jeugd de baas te worden, en hiermee ophouden staat gelijk aan het opgeven van een prachtige kans om wat soelaas te vinden en om het kwaad dat je aangedaan is recht te zetten.
Hoewel dit onbewuste psychologische funderingen zijn die verklaren waarom je ondanks alle pijn zo'n sterke behoefte hebt om bij hem te zijn, doen ze de intensiteit van je bewuste ervaringen weinig recht.
De emotionele belasting die dit soort relatie, als deze eenmaal begonnen is, voor de betrokken vrouw met zich meebrengt kan moeilijk overschat worden. Wanneer zij probeert het contact met de man van wie ze te zeer houdt te verbreken, dan heeft ze een gevoel alsof er een pijn van duizenden volt door haar zenuwen raast en haar open wonden teistert. De oude leegte komt weer naar boven en trekt haar als in een draaikolk naar de plek waar de uit haar jeugd overgehouden angst om alleen te zijn nog steeds leeft, en ze is er zeker van dat ze in de pijn ten onder zal gaan."

Plaats reactie