Ross Rosenberg - Codependentie
Ross Rosenberg - Codependentie
Ik keek op de website van de uitgever van mijn boekvertaling. Daar staan YouTube filmpjes van Pia Mellody bij gemonteerd. Daar keek ik naar en zag aan het eind daaromheen ook andere filmpjes op YouTube over codependentie, waar ik naar ben gaan kijken. En dat wil ik graag delen, want dat zijn heel interessante filmpjes, van Ross Rosenberg die vertelt hoe codependents en narcisten (en verslaafden, 'EMM's, emotional manipulators) zich tot elkaar aangetrokken voelen. Maar ook een filmpje waarin hij vertelt over de 4 recovery stages, hoe je hiervan kunt genezen, en je niet meer aangetrokken voelen tot narcisten en emotionele manipuleerders (emotional manipulators, EMM's). Echt interessant en ook hoopgevend. Heel erg de moeite waard om te bekijken.
Hoe codependents en narcisten zich tot elkaar aangetrokken voelen.
"Codependents don't know how to emotional disconnect or avoid relationships with selfish controlling and harmfull individuals."
Codependents weten niet hoe ze zich los moeten maken van relaties met egoïstische beschadigende partners die macht over hen uitoefenen (emotionele manipulators), of om zulke mensen te vermijden.
Hij beschrijft hoe de dans tussen de codependent en de narcist gaat (8:41 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=geQ79Bpjjgk
4 stages of recovery from codependency (11:59 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=Ytq51GMsd8w
Vertaling van de tekst van de '4 stadia van codependentie herstel' staat verder naar onderen in deze draad op dit forum.
Groeten, Anna
Hoe codependents en narcisten zich tot elkaar aangetrokken voelen.
"Codependents don't know how to emotional disconnect or avoid relationships with selfish controlling and harmfull individuals."
Codependents weten niet hoe ze zich los moeten maken van relaties met egoïstische beschadigende partners die macht over hen uitoefenen (emotionele manipulators), of om zulke mensen te vermijden.
Hij beschrijft hoe de dans tussen de codependent en de narcist gaat (8:41 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=geQ79Bpjjgk
4 stages of recovery from codependency (11:59 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=Ytq51GMsd8w
Vertaling van de tekst van de '4 stadia van codependentie herstel' staat verder naar onderen in deze draad op dit forum.
Groeten, Anna
Re: YouTube Codependentie
Hieronder nog meer interessant materiaal dat ik wil delen.
Een andere video van Ross Rosenberg samen met Richard Grannon (30:55 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=OMHbQu5QE3o
Narcissist Abuse Syndrome. What It Is & How to Break Free From It.
Narcissist Abuse Syndrome. Wat het is en hoe kun je het het overwinnen.
Een narcist kan alleen schade doen aan iemand die in de relatie blijft. En de enige persoon die dat doet is de codependent. Codependents en narcisten trekken elkaar aan als magneten. Een codependent blijft in de relatie en denkt dat hij/zij de ander kan veranderen, hun idee van liefde is in de relatie te willen blijven met de hoop dat ze uiteindelijk de liefde zullen krijgen waar ze naar verlangen, maar die zullen ze nooit krijgen. Een gezonder iemand stopt ermee, maar de codependent blijft in de relatie. En ze worden mishandeld en verwaarloosd en beroofd van alles wat ze verdienen te krijgen.
In de kern van het 'narcissist abuse syndrome' is het verlangen van de codependent om iemand te veranderen die niet veranderd kan worden, die niet veranderd wil worden, en waarschijnlijk nooit zal veranderen. En toch blijft hij/zij in de relatie.
Waarom blijft iemand die steeds weer gekwetst wordt en verwaarloosd wordt in de relatie bij die persoon en noemen ze die partner hun geliefde en hun beste vriend(in)? Dat komt doordat er iets onderweg met de codependent is mis gegaan. De oorzaak van 'narcissist abuse syndrome' kan gevonden worden in de jeugd. Codependents zijn opgegroeid met een narcistische ouder. En al heel jong beseffen zulke kinderen dat ze, om liefde te kunnen krijgen, steeds een strategie moeten bedenken, waarmee ze die ouder een goed gevoel kunnen geven en ervoor kunnen zorgen dat ze zorg en aandacht krijgen. Zo leren die kinderen al heel vroeg dat ze alleen liefde kunnen krijgen als ze hun ouder pleasen en tevreden stellen. Terwijl kinderen zouden moeten opgroeien in een omgeving waar ze zichzelf kunnen zijn en zich geliefd weten zoals ze zijn. Een kind dat leert pleasen en zorgen voor de ander om zelf liefde te krijgen voelt zich later als volwassene aangetrokken tot de narcistische persoonlijkheid, omdat dat vertrouwd voelt.
Narcissist abuse syndrome is een relatie type van een codependent die zich niet bewust is dat hij/zij een gebrek aan zelfliefde, zelfvertrouwen en eigenwaarde heeft en gelooft dat de narcist hem/haar dat kan geven. Maar alleen door de problemen van de narcist te helen of op te lossen. Wat nooit zal lukken.
Voor de heling hebben ze nodig:
- erkenning dat ze mishandeld zijn/worden
- inleving, medeleven voor hun pijn (gestructureerd, geen grenzeloze empathie)
- structuur en grenzen
- praten over de filosofie van het leven (wat is goed en niet goed, codependents geven vaak grenzeloos)
Een therapeut die begrijpt dat codependentie een manifestatie is van onopgelost trauma. De verslaving zuigt je in een manier van leven en een gedragspatroon dat schadelijk en pijnlijk is en waarvan je weet dat het niet goed voor je is maar je denkt dat je het onder controle hebt, en het geeft je op een bepaalde manier een goed gevoel. Codependentie heeft de kenmerken van een verslaving. Je doet iets waarvan je weet dat het je een geweldig gevoel geeft en waarbij je het gevoel hebt dat je het onder controle hebt, maar uiteindelijk heb je dat niet. En het heeft gevolgen. En ondanks je beloften en ondanks je schaamte, ondanks gevoelens van ongemakkelijkheid (gene) en depressie, ga je door met hetzelfde gedrag. Het is een cirkel. Je probeert iets te bereiken wat je nooit onder controle kunt krijgen, en wat je nooit echt een goed gevoel zal geven. En je houdt jezelf voor de gek dat het dat wel doet en je kunt het niet onder controle krijgen. >> CoDA, http://www.codependents-anonymous.nl/
In de therapie voor de genezing van de codependentie moet je kijken naar kindertijd trauma, want dat is wat je steeds opnieuw dwingt dat te doen wat schadelijk en pijnlijk voor je is, maar waarvan je denkt dat het uiteindelijk goed voor je is. Dat is de ervaring van het kind dat je was. Dus om dat proces te keren, of om dat op te lossen heb je veel geduld en toewijding nodig en een heel goede therapeut, die je meeneemt in onderdrukte en verdrongen herinneringen. Die traumatische ervaringen in je jeugd zijn opgeslagen in je geest. Vooral in je lymbische syteem en je amygdala (primitieve hersenen).
De sleutel naar genezing is zelfliefde. Kinderen die worden opgevoed door toegewijde ouders ontwikkelen zelfliefde. Mensen met narcissist abuse syndrome hebben nooit geleerd van zichzelf te houden. In feite hebben de narcist én de codependent beiden geen zelfliefde. Aangezien narcisten meestal geen therapie zoeken, wil ik vertellen hoe codependents voor zichzelf kunnen zorgen, kunnen helen, en kunnen leren de kracht te voelen om de narcissist abuse syndrome te overwinnen, en meer nog, om de narcist te weerstaan.
Zelfliefde is de kern van alle psychisch gezonde mensen. Als je zo iemand bent die psychisch gezond is, zul je niet eens weten dat je van jezelf houdt. Het zal de basiskern zijn van je persoonlijkheid. De codependent heeft dat helaas niet. Die heeft dat nooit kunnen ontwikkelen. Hoe ze dat kunnen veranderen? Door therapie en door het helende proces van hun trauma. Ze kunnen dat deel van henzelf helen dat ervoor heeft gezorgd dat ze niet van zichzelf konden leren houden. Want als je van jezelf houdt en respect en zorg hebt voor jezelf zul je geen narcissist abuse syndrome tolereren. Je zult er absoluut niet in mee gaan. Maar het is heel moeilijk om zelfliefde op te bouwen, als dat er nooit is geweest. Daarvoor is therapie nodig en spirituele voeding en vervulling. Veel oefenen en leren wie je bent en wat je een goed gevoel geeft over jezelf.
Een van mijn geliefde gezegdes van George Eliot is: 'het is nooit te laat om de persoon te zijn die je bedoeld bent te zijn'. We kunnen aan onszelf werken, en groeien, en de persoon worden die we bedoeld zijn te zijn. Met toewijding en zelfliefde.
Pathologische eenzaamheid. Bij het ontwikkelen van zelfliefde is dit het moeilijkste wat ze tegenkomen. Het is het ontwenningsverschijnsel van codependentie en het meest beangstigende verschijnsel dat de codependent moet ondergaan wanneer ze een nieuw zelfgevoel ontwikkelen. Ze kennen niet de ervaring van alleen zijn en je geaard en gelukkig en veilig voelen. Het is net als met afkicken en herstel van alcohol of cocaïne, dan ga je door een verschrikkelijke tijd, waarbij je pathologische eenzaamheid zult ervaren, en je moet je therapeut vertrouwen en je hogere macht en iedereen waarvan je het gevoel hebt dat hij/zij je helpt om hier van af te komen, van je kindertijd trauma en je codependentie. En als je door die hel van pathologische eenzaamheid heen bent, en je bent op de weg van het oplossen van de problemen die de codependentie in je heeft gecreëerd, zul je niet alleen zelfliefde leren, dat voelen en ervaren en het praktiseren en 'leven', maar de pathologische eenzaamheid zal er nooit meer zijn. En het zal je herstel en je emotionele stabiliteit en je vermogen om van jezelf te houden niet meer bedreigen.
Conclusie: ontwikkel zelfliefde, besef dat het dezelfde kenmerken heeft als een verslaving, zoek alle hulp die je kunt krijgen, los de pathologische eenzaamheid op, en weet dat er aan de andere kant van die tunnel licht is en de liefde en steun die je bij jezelf kunt vinden.
Een andere video van Ross Rosenberg samen met Richard Grannon (30:55 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=OMHbQu5QE3o
Narcissist Abuse Syndrome. What It Is & How to Break Free From It.
Narcissist Abuse Syndrome. Wat het is en hoe kun je het het overwinnen.
Een narcist kan alleen schade doen aan iemand die in de relatie blijft. En de enige persoon die dat doet is de codependent. Codependents en narcisten trekken elkaar aan als magneten. Een codependent blijft in de relatie en denkt dat hij/zij de ander kan veranderen, hun idee van liefde is in de relatie te willen blijven met de hoop dat ze uiteindelijk de liefde zullen krijgen waar ze naar verlangen, maar die zullen ze nooit krijgen. Een gezonder iemand stopt ermee, maar de codependent blijft in de relatie. En ze worden mishandeld en verwaarloosd en beroofd van alles wat ze verdienen te krijgen.
In de kern van het 'narcissist abuse syndrome' is het verlangen van de codependent om iemand te veranderen die niet veranderd kan worden, die niet veranderd wil worden, en waarschijnlijk nooit zal veranderen. En toch blijft hij/zij in de relatie.
Waarom blijft iemand die steeds weer gekwetst wordt en verwaarloosd wordt in de relatie bij die persoon en noemen ze die partner hun geliefde en hun beste vriend(in)? Dat komt doordat er iets onderweg met de codependent is mis gegaan. De oorzaak van 'narcissist abuse syndrome' kan gevonden worden in de jeugd. Codependents zijn opgegroeid met een narcistische ouder. En al heel jong beseffen zulke kinderen dat ze, om liefde te kunnen krijgen, steeds een strategie moeten bedenken, waarmee ze die ouder een goed gevoel kunnen geven en ervoor kunnen zorgen dat ze zorg en aandacht krijgen. Zo leren die kinderen al heel vroeg dat ze alleen liefde kunnen krijgen als ze hun ouder pleasen en tevreden stellen. Terwijl kinderen zouden moeten opgroeien in een omgeving waar ze zichzelf kunnen zijn en zich geliefd weten zoals ze zijn. Een kind dat leert pleasen en zorgen voor de ander om zelf liefde te krijgen voelt zich later als volwassene aangetrokken tot de narcistische persoonlijkheid, omdat dat vertrouwd voelt.
Narcissist abuse syndrome is een relatie type van een codependent die zich niet bewust is dat hij/zij een gebrek aan zelfliefde, zelfvertrouwen en eigenwaarde heeft en gelooft dat de narcist hem/haar dat kan geven. Maar alleen door de problemen van de narcist te helen of op te lossen. Wat nooit zal lukken.
Voor de heling hebben ze nodig:
- erkenning dat ze mishandeld zijn/worden
- inleving, medeleven voor hun pijn (gestructureerd, geen grenzeloze empathie)
- structuur en grenzen
- praten over de filosofie van het leven (wat is goed en niet goed, codependents geven vaak grenzeloos)
Een therapeut die begrijpt dat codependentie een manifestatie is van onopgelost trauma. De verslaving zuigt je in een manier van leven en een gedragspatroon dat schadelijk en pijnlijk is en waarvan je weet dat het niet goed voor je is maar je denkt dat je het onder controle hebt, en het geeft je op een bepaalde manier een goed gevoel. Codependentie heeft de kenmerken van een verslaving. Je doet iets waarvan je weet dat het je een geweldig gevoel geeft en waarbij je het gevoel hebt dat je het onder controle hebt, maar uiteindelijk heb je dat niet. En het heeft gevolgen. En ondanks je beloften en ondanks je schaamte, ondanks gevoelens van ongemakkelijkheid (gene) en depressie, ga je door met hetzelfde gedrag. Het is een cirkel. Je probeert iets te bereiken wat je nooit onder controle kunt krijgen, en wat je nooit echt een goed gevoel zal geven. En je houdt jezelf voor de gek dat het dat wel doet en je kunt het niet onder controle krijgen. >> CoDA, http://www.codependents-anonymous.nl/
In de therapie voor de genezing van de codependentie moet je kijken naar kindertijd trauma, want dat is wat je steeds opnieuw dwingt dat te doen wat schadelijk en pijnlijk voor je is, maar waarvan je denkt dat het uiteindelijk goed voor je is. Dat is de ervaring van het kind dat je was. Dus om dat proces te keren, of om dat op te lossen heb je veel geduld en toewijding nodig en een heel goede therapeut, die je meeneemt in onderdrukte en verdrongen herinneringen. Die traumatische ervaringen in je jeugd zijn opgeslagen in je geest. Vooral in je lymbische syteem en je amygdala (primitieve hersenen).
De sleutel naar genezing is zelfliefde. Kinderen die worden opgevoed door toegewijde ouders ontwikkelen zelfliefde. Mensen met narcissist abuse syndrome hebben nooit geleerd van zichzelf te houden. In feite hebben de narcist én de codependent beiden geen zelfliefde. Aangezien narcisten meestal geen therapie zoeken, wil ik vertellen hoe codependents voor zichzelf kunnen zorgen, kunnen helen, en kunnen leren de kracht te voelen om de narcissist abuse syndrome te overwinnen, en meer nog, om de narcist te weerstaan.
Zelfliefde is de kern van alle psychisch gezonde mensen. Als je zo iemand bent die psychisch gezond is, zul je niet eens weten dat je van jezelf houdt. Het zal de basiskern zijn van je persoonlijkheid. De codependent heeft dat helaas niet. Die heeft dat nooit kunnen ontwikkelen. Hoe ze dat kunnen veranderen? Door therapie en door het helende proces van hun trauma. Ze kunnen dat deel van henzelf helen dat ervoor heeft gezorgd dat ze niet van zichzelf konden leren houden. Want als je van jezelf houdt en respect en zorg hebt voor jezelf zul je geen narcissist abuse syndrome tolereren. Je zult er absoluut niet in mee gaan. Maar het is heel moeilijk om zelfliefde op te bouwen, als dat er nooit is geweest. Daarvoor is therapie nodig en spirituele voeding en vervulling. Veel oefenen en leren wie je bent en wat je een goed gevoel geeft over jezelf.
Een van mijn geliefde gezegdes van George Eliot is: 'het is nooit te laat om de persoon te zijn die je bedoeld bent te zijn'. We kunnen aan onszelf werken, en groeien, en de persoon worden die we bedoeld zijn te zijn. Met toewijding en zelfliefde.
Pathologische eenzaamheid. Bij het ontwikkelen van zelfliefde is dit het moeilijkste wat ze tegenkomen. Het is het ontwenningsverschijnsel van codependentie en het meest beangstigende verschijnsel dat de codependent moet ondergaan wanneer ze een nieuw zelfgevoel ontwikkelen. Ze kennen niet de ervaring van alleen zijn en je geaard en gelukkig en veilig voelen. Het is net als met afkicken en herstel van alcohol of cocaïne, dan ga je door een verschrikkelijke tijd, waarbij je pathologische eenzaamheid zult ervaren, en je moet je therapeut vertrouwen en je hogere macht en iedereen waarvan je het gevoel hebt dat hij/zij je helpt om hier van af te komen, van je kindertijd trauma en je codependentie. En als je door die hel van pathologische eenzaamheid heen bent, en je bent op de weg van het oplossen van de problemen die de codependentie in je heeft gecreëerd, zul je niet alleen zelfliefde leren, dat voelen en ervaren en het praktiseren en 'leven', maar de pathologische eenzaamheid zal er nooit meer zijn. En het zal je herstel en je emotionele stabiliteit en je vermogen om van jezelf te houden niet meer bedreigen.
Conclusie: ontwikkel zelfliefde, besef dat het dezelfde kenmerken heeft als een verslaving, zoek alle hulp die je kunt krijgen, los de pathologische eenzaamheid op, en weet dat er aan de andere kant van die tunnel licht is en de liefde en steun die je bij jezelf kunt vinden.
Ross Rosenberg over codependentie en toxic eenzaamheid
Ross Rosenberg over codependentie verslaving en toxic eenzaamheid (12:41 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=whjDeFZDEUk
Ik ben Ross Rosenberg en ik heb het boek 'The Magnet Syndrome - Why We Love People Who Hurt Us' geschreven (Het magneet syndroom - Waarom we van mensen houden die ons pijn doen). Ik ben gaan inzien dat codependentie een secundaire aandoening is. Het is in werkelijkheid een symptoom van dieper liggende problemen. Als we begrijpen dat de codependentie niet het probleem is dat we moeten behandelen, maar dat het veroorzaakt wordt door een dieper liggend probleem, hebben wij therapeuten een grotere kans het probleem op te lossen.
Er verschijnt een piramide in beeld met lagen waarin van boven naar beneden:
- codependentie
- angst voor eenzaamheid, alleen zijn
- kern-schaamte
- kern-trauma
Codependentie is in werkelijkheid een probleem van diepe schaamte. En meer nog dan dat, van diepe trauma. Het soort trauma waar ik het over heb is een hechtingstrauma. Hechtingstrauma is wat er gebeurt in de eerste jaren van iemands leven waarin de binding met de ouders zich ontwikkelt. Als een kind een narcistische ouder heeft (en tussen haakjes, ik heb dit ook in vele van mijn andere YouTube video's uitgelegd) wordt er niet op een onvoorwaardelijke manier van het kind gehouden. Een kind dat leert overleven in deze moeilijke omstandigheden, of probeert daarmee om te gaan, leert het 'lieve', 'brave' kind te zijn, een kind dat anderen wil pleasen, tevreden stellen. Dit kind leert een manier om de liefde van de ouder te krijgen of de ouder daartoe te stimuleren. Dus ze worden al vroeg een 'human doing' in plaats van een 'human being', iemand die dingen moet 'doen' in plaats van iemand te 'zijn'. Met andere woorden, om liefde te krijgen of om het waard te zijn liefde te krijgen, leren ze dat je heel goed moet luisteren en observeren en de omgeving van die ander scannen om uit te vinden wat je moet doen om die narcistische persoon tevreden te stellen, blij te maken. Deze kinderen die leren de narcist tevreden te stellen - en er zijn heel veel manieren om dat te doen - krijgen wat ze nodig hebben om hun kindertijd te overleven, maar wat ze niet krijgen is het gevoel waardevol te zijn (eigenwaarde) of een gevoel van eigenliefde. En al heel vroeg ervaren ze een gevoel van diepe eenzaamheid.
Zoals ik al zei in mijn andere video's, zo'n kind dat opgroeit met een narcistische ouder ontwikkelt een relatie-patroon van geven aan anderen om zich zelf geliefd te voelen of om zich goed te kunnen voelen. En dit patroon nemen zij mee in hun relaties en dat manifesteert zich als codependentie. In de kern van deze codependentie is een gevoel van eenzaamheid. Een gevoel van eenzaamheid dat diep pijnlijk is. Het brandt van binnen van de pijn. En de enige manier waarmee de codependent deze eenzaamheid kan oplossen of wegnemen is door iemand te vinden die het wegneemt. En aangezien ze geprogrammeerd zijn om verliefd te worden op een narcist (zoals ik beschrijf in mijn boek The Magnet Syndrome) hebben ze het gevoel dat de relatie met een narcist de eenzaamheid wegneemt en ze een goed gevoel geeft in henzelf.
Dus in de relatie met een narcist voelt de codependent zich compleet. Zoals ik in andere video's en in mijn artikel in The Huffington Post heb beschreven, dit is een relatie die bestaat uit twee onontwikkelde mensen. Ik noem dat 'een halve persoon'. Een half iemand die codependent is en lijdt aan hechtingstrauma wordt aangetrokken tot een narcist, en de narcist - zoals ik in andere video's heb verteld - lijdt aan nog meer hechtingstrauma. Deze twee mensen, die zich nooit volledig hebben kunnen ontwikkelen komen samen in een relatie als één persoon (op beeld zie je een man en een vrouw samen in één trui). En wat ik bedoel met één persoon is dat ze elkaar nodig hebben om zich goed te voelen. Dit is waarom een codependent-narcist-relatie zo snel van start gaat en zo intens is en vaak ook sexueel. Om zich compleet en heel te kunnen voelen in de wereld waarin ze leven hebben ze het nodig verbonden te zijn met een andere persoon. Dus een halve persoon en een andere halve persoon is samen één. En één persoon (dit is mijn relatie-rekenkunde) is gelijk aan een halve relatie. Want een gezonde relatie bestaat uit twee individuele mensen. Dat hoeven geen totaal gezonde of normale mensen te zijn, want ik geloof niet dat er iemand is die helemaal gezond of normaal is. Ik denk dat dat is wat mens-zijn is. Maar dus twee individuele mensen die samen komen en samen een relatie creëren die gebaseerd is op twee individuen.
Wat heeft dit nu te maken met trauma en eenzaamheid? De codependent die een ander nodig heeft om zich goed te kunnen voelen over zichzelf, voert een strijd met, of probeert weg te vluchten van, een toxische mate van eenzaamheid. Praat met welke codependent dan ook, of misschien met jezelf, en dan weet je dat ze buiten een relatie een intens gevoel van eenzaamheid hebben. Diep pijnlijke eenzaamheid. De oorzaak van deze eenzaamheid is te vinden in hechtingstrauma. Maar de codependent voelt zich aangetrokken tot de narcist om de eenzaamheid te vermijden, en als ze in die relatie zijn, en ja dat is een disfunctionele relatie, maar de eenzaamheid wordt op afstand gehouden. Maar als de situatie zich voordoet, of ze denken eraan de narcist te verlaten, of de narcist verlaat hen, of misschien zijn ze een tijdje alleen of wordt de relatie tijdelijk verbroken, dan ervaren ze die diepe eenzaamheid. En de oorsprong van deze eenzaamheid is te vinden in de kindertijd. Deze toxische eenzaamheid is wat ik noem het nummer één ontwenningsverschijnsel van codependentie. In mijn volgende boek zal ik over codependentie schrijven als een verslaving. Want ik twijfel er niet aan dat codependentie een verslaving is. En als codependentie een verslaving is, en om de euforie te kunnen ervaren zoals bij een drug, heeft de codependent een relatie nodig met een narcist. Het is tegennatuurlijk want codependents zijn niet altijd gelukkig met de narcist, omdat er strijd en ruzies zijn, want narcisten zijn nou eenmaal narcisten, maar als ze een relatie hebben, ook al is die relatie niet gelukkig, ze hebben het gevoel een plek op deze wereld te hebben. Ze hebben het gevoel dat ze bij iemand horen. Neem dat weg, wees buiten de relatie, beëindig de relatie, of stop het contact met de narcist, dan zal de codependent in contact komen met de kern-schaamte die verbonden is met het kern-trauma. En dat triggert de intense gevoelens van eenzaamheid.
Dus als jij een alcoholist bent, of een heroïneverslaafde, en je stopt met het nemen van dat middel dan kom je in heftige ontwenningsverschijnselen. De codependent ervaart hetzelfde. Vraag maar aan een codependent die in deze situatie verkeert, die zal je vertellen dat hij/zij intense gevoelens van eenzaamheid ervaart. Het intense verlangen (craving) om terug te gaan naar de persoon waarvan ze weten dat het pijnlijk is, maar die dat deel van hen bevredigt dat verbonden wil zijn.
Ik weet dit, als codependent in herstel. Eenzaamheid is onze vijand nummer één. Als we willen herstellen van codependentie zullen we de kracht/macht van eenzaamheid moeten leren begrijpen. Dus zeg ik tegen jou, tegen iedereen die deze video bekijkt, als jij de grote stap neemt om je los te maken van je narcist, moet je je voorbereiden op ondraaglijke psychische pijn. Vooral eenzaamheid. Zoals ik tegen mijn alcoholistische cliënten zeg: je moet je voorbereiden op DT's (delirium tremens) en ontwenningsverschijnselen, en die houden aan van ongeveer 7 tot 14 dagen. Helaas is het bij codependentie-verslaving veel erger. De pathologische of toxische mate van eenzaamheid blijft wel ongeveer drie maanden, als je in therapie bent. En het is belangrijk om dit er bij te zeggen, 'als je in therapie bent'. Want ik heb zonder twijfel keer op keer gezien dat mijn codependent cliënten over deze eenzaamheid heen kwamen.
Dus terug naar mijn punt van deze video. Het gaat mij erom je te vertellen over je belangrijkste vijand in het codependentie herstelproces. Het gaat om het bestrijden en overwinnen van die ernstige pathologische mate van eenzaamheid. En vanwege dat feit is er zoveel wat je zou moeten doen. Ten eerste: zoek een therapeut. Een therapeut die codependentie begrijpt, en die de ontwenningsverschijnselen van codependentie begrijpt. Vooral de eenzaamheid. Zoek een therapeut die het verband ziet tussen de eenzaamheid en trauma en die begrijpt dat dit een herhaling is van een kindertijd-trauma waar je waarschijnlijk helemaal niet aan hebt gedacht of die je niet echt onder ogen hebt gezien. Want dat is de sleutel in het overwinnen hiervan.
Ten derde (hij noemt geen 'tweede'): 'connection', contact, verbondenheid. Eenzaamheid is de antithese van verbondenheid. Eenzaamheid wordt opgelost door verbondenheid. En dat kan zijn door een codependentie supportgroep, een codependentie 12 stappen groep, een kerk, synagoge, moskee, er zijn zoveel manieren om contact te hebben en je verbonden te voelen.
Het probleem met eenzaamheid, de eenzaamheid als ontwenningsverschijnsel van codependentie, is dat het met je gedachteprocessen knoeit. Het zegt tegen je dat de eenzaamheid alleen weggaat als je teruggaat naar de narcist. Luister daar niet naar! Eenzaamheid gaat over als je contact hebt met andere mensen en je het primaire probleem oplost van codependentie. Het primaire probleem van codependentie is de afwezigheid van zelfliefde.
Het is niet zo simpel om te zeggen, als je van je toxische mate van eenzaamheid af wilt dat je dan moet leren van jezelf te houden. Dat is gedoemd te mislukken. Maar wat ik zeg is dat om de kern-eenzaamheid op te lossen die verbonden is met het kern-trauma moet je verbondenheid ervaren, echt contact. Je moet leren dat je waardevol bent in de ogen van anderen. Je moet leren dat je niet alles van jezelf op moet geven om geliefd te kunnen zijn. En uitvinden dat mensen gewoon van je houden om wie je bent. Op beeld verschijnt een hartvormig kader met daarin een schilderij van een vrouw die zichzelf liefdevol omhelst.
Als afsluiting wil ik je vertellen wat het tegengif is tegen codependentie. Het tegengif tegen codependentie is eigenliefde, liefde voor jezelf. De afwezigheid van eigenliefde zorgt voor pathologische vormen van eenzaamheid, kern-schaamte, en gedirigeerd worden door je hechtingstrauma (dit heeft macht over je). Alle codependentie-therapie en herstel gaat voornamelijk om leren hoe je van jezelf kunt houden. Het ontwikkelen van eigenliefde. Of het helen van die wonden die ons ervan weerhouden van anderen te houden en door anderen geliefd te kunnen worden. En als we dit eenmaal door hebben en onder controle krijgen, beginnen we ons goed te voelen met onszelf, en van onszelf te houden en de eenzaamheid gaat dan weg.
Tot slot. Ik wil je bedanken voor het kijken naar deze video. Dank je, en vind liefde in je eigen hart.
https://www.youtube.com/watch?v=whjDeFZDEUk
Ik ben Ross Rosenberg en ik heb het boek 'The Magnet Syndrome - Why We Love People Who Hurt Us' geschreven (Het magneet syndroom - Waarom we van mensen houden die ons pijn doen). Ik ben gaan inzien dat codependentie een secundaire aandoening is. Het is in werkelijkheid een symptoom van dieper liggende problemen. Als we begrijpen dat de codependentie niet het probleem is dat we moeten behandelen, maar dat het veroorzaakt wordt door een dieper liggend probleem, hebben wij therapeuten een grotere kans het probleem op te lossen.
Er verschijnt een piramide in beeld met lagen waarin van boven naar beneden:
- codependentie
- angst voor eenzaamheid, alleen zijn
- kern-schaamte
- kern-trauma
Codependentie is in werkelijkheid een probleem van diepe schaamte. En meer nog dan dat, van diepe trauma. Het soort trauma waar ik het over heb is een hechtingstrauma. Hechtingstrauma is wat er gebeurt in de eerste jaren van iemands leven waarin de binding met de ouders zich ontwikkelt. Als een kind een narcistische ouder heeft (en tussen haakjes, ik heb dit ook in vele van mijn andere YouTube video's uitgelegd) wordt er niet op een onvoorwaardelijke manier van het kind gehouden. Een kind dat leert overleven in deze moeilijke omstandigheden, of probeert daarmee om te gaan, leert het 'lieve', 'brave' kind te zijn, een kind dat anderen wil pleasen, tevreden stellen. Dit kind leert een manier om de liefde van de ouder te krijgen of de ouder daartoe te stimuleren. Dus ze worden al vroeg een 'human doing' in plaats van een 'human being', iemand die dingen moet 'doen' in plaats van iemand te 'zijn'. Met andere woorden, om liefde te krijgen of om het waard te zijn liefde te krijgen, leren ze dat je heel goed moet luisteren en observeren en de omgeving van die ander scannen om uit te vinden wat je moet doen om die narcistische persoon tevreden te stellen, blij te maken. Deze kinderen die leren de narcist tevreden te stellen - en er zijn heel veel manieren om dat te doen - krijgen wat ze nodig hebben om hun kindertijd te overleven, maar wat ze niet krijgen is het gevoel waardevol te zijn (eigenwaarde) of een gevoel van eigenliefde. En al heel vroeg ervaren ze een gevoel van diepe eenzaamheid.
Zoals ik al zei in mijn andere video's, zo'n kind dat opgroeit met een narcistische ouder ontwikkelt een relatie-patroon van geven aan anderen om zich zelf geliefd te voelen of om zich goed te kunnen voelen. En dit patroon nemen zij mee in hun relaties en dat manifesteert zich als codependentie. In de kern van deze codependentie is een gevoel van eenzaamheid. Een gevoel van eenzaamheid dat diep pijnlijk is. Het brandt van binnen van de pijn. En de enige manier waarmee de codependent deze eenzaamheid kan oplossen of wegnemen is door iemand te vinden die het wegneemt. En aangezien ze geprogrammeerd zijn om verliefd te worden op een narcist (zoals ik beschrijf in mijn boek The Magnet Syndrome) hebben ze het gevoel dat de relatie met een narcist de eenzaamheid wegneemt en ze een goed gevoel geeft in henzelf.
Dus in de relatie met een narcist voelt de codependent zich compleet. Zoals ik in andere video's en in mijn artikel in The Huffington Post heb beschreven, dit is een relatie die bestaat uit twee onontwikkelde mensen. Ik noem dat 'een halve persoon'. Een half iemand die codependent is en lijdt aan hechtingstrauma wordt aangetrokken tot een narcist, en de narcist - zoals ik in andere video's heb verteld - lijdt aan nog meer hechtingstrauma. Deze twee mensen, die zich nooit volledig hebben kunnen ontwikkelen komen samen in een relatie als één persoon (op beeld zie je een man en een vrouw samen in één trui). En wat ik bedoel met één persoon is dat ze elkaar nodig hebben om zich goed te voelen. Dit is waarom een codependent-narcist-relatie zo snel van start gaat en zo intens is en vaak ook sexueel. Om zich compleet en heel te kunnen voelen in de wereld waarin ze leven hebben ze het nodig verbonden te zijn met een andere persoon. Dus een halve persoon en een andere halve persoon is samen één. En één persoon (dit is mijn relatie-rekenkunde) is gelijk aan een halve relatie. Want een gezonde relatie bestaat uit twee individuele mensen. Dat hoeven geen totaal gezonde of normale mensen te zijn, want ik geloof niet dat er iemand is die helemaal gezond of normaal is. Ik denk dat dat is wat mens-zijn is. Maar dus twee individuele mensen die samen komen en samen een relatie creëren die gebaseerd is op twee individuen.
Wat heeft dit nu te maken met trauma en eenzaamheid? De codependent die een ander nodig heeft om zich goed te kunnen voelen over zichzelf, voert een strijd met, of probeert weg te vluchten van, een toxische mate van eenzaamheid. Praat met welke codependent dan ook, of misschien met jezelf, en dan weet je dat ze buiten een relatie een intens gevoel van eenzaamheid hebben. Diep pijnlijke eenzaamheid. De oorzaak van deze eenzaamheid is te vinden in hechtingstrauma. Maar de codependent voelt zich aangetrokken tot de narcist om de eenzaamheid te vermijden, en als ze in die relatie zijn, en ja dat is een disfunctionele relatie, maar de eenzaamheid wordt op afstand gehouden. Maar als de situatie zich voordoet, of ze denken eraan de narcist te verlaten, of de narcist verlaat hen, of misschien zijn ze een tijdje alleen of wordt de relatie tijdelijk verbroken, dan ervaren ze die diepe eenzaamheid. En de oorsprong van deze eenzaamheid is te vinden in de kindertijd. Deze toxische eenzaamheid is wat ik noem het nummer één ontwenningsverschijnsel van codependentie. In mijn volgende boek zal ik over codependentie schrijven als een verslaving. Want ik twijfel er niet aan dat codependentie een verslaving is. En als codependentie een verslaving is, en om de euforie te kunnen ervaren zoals bij een drug, heeft de codependent een relatie nodig met een narcist. Het is tegennatuurlijk want codependents zijn niet altijd gelukkig met de narcist, omdat er strijd en ruzies zijn, want narcisten zijn nou eenmaal narcisten, maar als ze een relatie hebben, ook al is die relatie niet gelukkig, ze hebben het gevoel een plek op deze wereld te hebben. Ze hebben het gevoel dat ze bij iemand horen. Neem dat weg, wees buiten de relatie, beëindig de relatie, of stop het contact met de narcist, dan zal de codependent in contact komen met de kern-schaamte die verbonden is met het kern-trauma. En dat triggert de intense gevoelens van eenzaamheid.
Dus als jij een alcoholist bent, of een heroïneverslaafde, en je stopt met het nemen van dat middel dan kom je in heftige ontwenningsverschijnselen. De codependent ervaart hetzelfde. Vraag maar aan een codependent die in deze situatie verkeert, die zal je vertellen dat hij/zij intense gevoelens van eenzaamheid ervaart. Het intense verlangen (craving) om terug te gaan naar de persoon waarvan ze weten dat het pijnlijk is, maar die dat deel van hen bevredigt dat verbonden wil zijn.
Ik weet dit, als codependent in herstel. Eenzaamheid is onze vijand nummer één. Als we willen herstellen van codependentie zullen we de kracht/macht van eenzaamheid moeten leren begrijpen. Dus zeg ik tegen jou, tegen iedereen die deze video bekijkt, als jij de grote stap neemt om je los te maken van je narcist, moet je je voorbereiden op ondraaglijke psychische pijn. Vooral eenzaamheid. Zoals ik tegen mijn alcoholistische cliënten zeg: je moet je voorbereiden op DT's (delirium tremens) en ontwenningsverschijnselen, en die houden aan van ongeveer 7 tot 14 dagen. Helaas is het bij codependentie-verslaving veel erger. De pathologische of toxische mate van eenzaamheid blijft wel ongeveer drie maanden, als je in therapie bent. En het is belangrijk om dit er bij te zeggen, 'als je in therapie bent'. Want ik heb zonder twijfel keer op keer gezien dat mijn codependent cliënten over deze eenzaamheid heen kwamen.
Dus terug naar mijn punt van deze video. Het gaat mij erom je te vertellen over je belangrijkste vijand in het codependentie herstelproces. Het gaat om het bestrijden en overwinnen van die ernstige pathologische mate van eenzaamheid. En vanwege dat feit is er zoveel wat je zou moeten doen. Ten eerste: zoek een therapeut. Een therapeut die codependentie begrijpt, en die de ontwenningsverschijnselen van codependentie begrijpt. Vooral de eenzaamheid. Zoek een therapeut die het verband ziet tussen de eenzaamheid en trauma en die begrijpt dat dit een herhaling is van een kindertijd-trauma waar je waarschijnlijk helemaal niet aan hebt gedacht of die je niet echt onder ogen hebt gezien. Want dat is de sleutel in het overwinnen hiervan.
Ten derde (hij noemt geen 'tweede'): 'connection', contact, verbondenheid. Eenzaamheid is de antithese van verbondenheid. Eenzaamheid wordt opgelost door verbondenheid. En dat kan zijn door een codependentie supportgroep, een codependentie 12 stappen groep, een kerk, synagoge, moskee, er zijn zoveel manieren om contact te hebben en je verbonden te voelen.
Het probleem met eenzaamheid, de eenzaamheid als ontwenningsverschijnsel van codependentie, is dat het met je gedachteprocessen knoeit. Het zegt tegen je dat de eenzaamheid alleen weggaat als je teruggaat naar de narcist. Luister daar niet naar! Eenzaamheid gaat over als je contact hebt met andere mensen en je het primaire probleem oplost van codependentie. Het primaire probleem van codependentie is de afwezigheid van zelfliefde.
Het is niet zo simpel om te zeggen, als je van je toxische mate van eenzaamheid af wilt dat je dan moet leren van jezelf te houden. Dat is gedoemd te mislukken. Maar wat ik zeg is dat om de kern-eenzaamheid op te lossen die verbonden is met het kern-trauma moet je verbondenheid ervaren, echt contact. Je moet leren dat je waardevol bent in de ogen van anderen. Je moet leren dat je niet alles van jezelf op moet geven om geliefd te kunnen zijn. En uitvinden dat mensen gewoon van je houden om wie je bent. Op beeld verschijnt een hartvormig kader met daarin een schilderij van een vrouw die zichzelf liefdevol omhelst.
Als afsluiting wil ik je vertellen wat het tegengif is tegen codependentie. Het tegengif tegen codependentie is eigenliefde, liefde voor jezelf. De afwezigheid van eigenliefde zorgt voor pathologische vormen van eenzaamheid, kern-schaamte, en gedirigeerd worden door je hechtingstrauma (dit heeft macht over je). Alle codependentie-therapie en herstel gaat voornamelijk om leren hoe je van jezelf kunt houden. Het ontwikkelen van eigenliefde. Of het helen van die wonden die ons ervan weerhouden van anderen te houden en door anderen geliefd te kunnen worden. En als we dit eenmaal door hebben en onder controle krijgen, beginnen we ons goed te voelen met onszelf, en van onszelf te houden en de eenzaamheid gaat dan weg.
Tot slot. Ik wil je bedanken voor het kijken naar deze video. Dank je, en vind liefde in je eigen hart.
Re: YouTube Codependentie
Ross Rosenberg YouTube video's:
Observe don't absorb. Hoe je je los kunt maken uit de toxic greep van de narcist (8:07 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=Io15t9V5bXc
Gezond en ongezond narcisme. Wat is narcisme precies (27:44 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=YtSJUkP_yic
Interview codependency and sex addiction (11:49 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=M6BpHUUAVsg
Observe don't absorb. Hoe je je los kunt maken uit de toxic greep van de narcist (8:07 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=Io15t9V5bXc
Gezond en ongezond narcisme. Wat is narcisme precies (27:44 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=YtSJUkP_yic
Interview codependency and sex addiction (11:49 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=M6BpHUUAVsg
Re: YouTube Codependentie
Why Do Narcissist Act Superior. Can They Be Cured? Do They Want help? Narcissism Expert Rosenberg.
Waarom narcisten zich superieur gedragen. Kunnen ze genezen? Willen ze hulp?
Narcisme expert Rosenberg (7:37 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=1wOWoXAdIrY
Welkom op mijn video blog. Vandaag praten we over narcisme.
Waarom denken narcisten dat ze superieur zijn?
Waarom gedragen narcisten zich superieur en denken ze dat ze overal recht op hebben? Om hun valse of pseudo-eigenwaarde te kunnen behouden moeten ze hun aangeboren gevoelens van gebroken en waardeloos zijn herzien. Narcisten die zich gedragen alsof ze superieur zijn, of denken dat ze overal recht op hebben, of die zich gedragen alsof ze veel groter en belangrijker zijn dan ze werkelijk zijn, dat is in werkelijkheid een overcompensatie van hoe slecht ze zich voelen, maar dat kunnen ze niet erkennen. Dus wat ze doen is, in iedere situatie willen ze de wereld laten zien, bewijzen, hoe goed ze zijn. En waarom ze speciale erkenning verdienen. Waarom ze recht hebben op een betere behandeling dan anderen. In werkelijkheid is het omgekeerde waar. Ze voelen zich veel minder waard dan anderen, en ze schamen zich daarvoor. Maar ze kunnen en willen daar niet aan denken, want dat is te pijnlijk. Dus wat ze doen is, ze nemen aan dat ze beter zijn en ze willen behandeld worden alsof dat zo is. Het is gewoon een compensatie voor dat deel van hen dat verdrongen is en wat in verband staat met hoe diep beschadigd ze zijn psychologisch.
Kan narcistische persoonlijkheidsstoornis worden genezen?
Kan narcistische persoonlijkheidsstoornis, of die andere pathologische narcistische stoornissen worden genezen? Helaas, niet vaak. En de reden daarvoor is dat je moet weten wat er met je aan de hand is om hulp te kunnen krijgen. Denk maar, het is simpel, als je niet kunt zien wat er met je aan de hand is, als je niet kunt reflecteren op je valse, of delen van je persoonlijkheid die hulp en werk nodig hebben, is het bijna onmogelijk om vorderingen te maken in psychotherapie. Dus hoe kun je iemand genezen? Er zijn bonafide, klinisch en wetenschappelijk bewezen therapie technieken die heel goed werken bij narcistische persoonlijkheidsstoornis en borderline persoonlijkheidsstoornis, niet zozeer met ASPD (anti social personality disorder, antisociale persoonlijkheidsstoornis), maar het punt hierbij is dat de persoon zich met toewijding moet inzetten voor het therapieproces en moet werken aan zichzelf volgens het programma, echt door het proces moet gaan. Narcisten die dit soort programma's gaan volgen stoppen er soms mee, omdat iemand in het programma, bijv. de therapeut, hen uitdaagt. En dan ervaren ze hun narcistische verwonding en dat is het einde van die therapie. Veel therapeuten weten dit als ze relatietherapie geven aan iemand met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Omdat als je een narcist op iets aanspreekt hij vaak beledigd is. Ze zijn vaak geschokt als je insinueert of erop aandringt dat dit misschien onderdeel van hun probleem is. En op dat moment gaan ze niet alleen in de ontkenning maar ook in de afweer en zeggen 'dit is úw probleem, u bent een slechte therapeut', en dat is de laatste keer dat je hen ziet.
Dus, ja, narcistische persoonlijkheidsstoornis kan behandeld worden, en ja, er zijn positieve resultaten, maar de statistieken zijn erg laag. Helaas.
Wordt narcisme in onze maatschappij toegejuicht en gewaardeerd?
Wordt narcisme in onze cultuur toegejuicht? Absoluut. In onze cultuur gaat het om prestaties. Dat is de Amerikaanse manier. Het is een manier van melk en honing, dat als je maar slim genoeg bent, en genoeg gemotiveerd bent, dan kun je alles bereiken waar je je hart en ziel in legt. Het is onderdeel van 'the American dream', om succesvol te zijn, en met anderen te concurreren. En te winnen. Dat is kapitalisme. Dus op een bepaalde manier heeft Amerika, de cultuur van de Verenigde Staten, kenmerken van narcisme. Onze cultuur verheerlijkt narcisme ook. Denk eens aan alle beroemde sportsterren. Alex Rodrigues, Pete Rose. Denk aan de politiek, of je nou een republikein bent of een democraat. Of je een Mitt Romney of een Barack Obama bent. De werkelijkheid is dat narcisme, en misschien ook de narcistische persoonlijkheidsstoornis, alomtegenwoordig is, in Hollywood, in professionele sporten, in politiek. En waarom? Denk daar eens over na. Deze carrières belonen narcisme. Deze carrières zijn gebaseerd op het vermogen ervoor te zorgen dat je van ze gaat houden, dat je meer van hen wilt zien, foto's van hen wilt zien, hun stem wilt horen, hun handtekening krijgen. Om uren en uren te kijken naar hun prestaties.
Ja, onze cultuur beloont narcisten en ook degenen met de pathologische vorm van narcisme. Vooral NPD (narcistische persoonlijkheidsstoornis). Het probleem bij veel van deze professionele NPD's, of narcisten, is dat zij vaak falen omdat ze een gebrekkig zelfinzicht en beoordelingsvermogen hebben. In hun superieure manier van zijn kunnen ze de wereld niet zien zoals die werkelijk is. Ze kunnen de wereld alleen zien als de impact die het op hen heeft. En dat zorgt er vaak voor dat ze fouten maken waarmee ze hun carrière schade doen. En deze narcisten zullen uit de gratie vallen. We zien dit in de politiek, we zien dit in de sport. Maar, ik denk dat dit nooit zal veranderen omdat onze maatschappij, en ik denk ook een heleboel andere westerse samenlevingen, deze narcisten bewonderen. Omdat ze zo mooi zijn, zo getalenteerd, en we kunnen gewoon niet genoeg van hen krijgen.
Om af te sluiten. Ik hoop dat deze video je meer inzicht heeft gegeven in de narcistische persoonlijkheidsstoornis en de andere vormen van pathologisch narcisme.
Deze video is een verkorte versie van de video, die in mijn twee uur durende dvd/video-bestand, 'The Pathological Narcissism Compilation' is opgenomen.
https://www.youtube.com/watch?v=1wOWoXAdIrY
Waarom narcisten zich superieur gedragen. Kunnen ze genezen? Willen ze hulp?
Narcisme expert Rosenberg (7:37 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=1wOWoXAdIrY
Welkom op mijn video blog. Vandaag praten we over narcisme.
Waarom denken narcisten dat ze superieur zijn?
Waarom gedragen narcisten zich superieur en denken ze dat ze overal recht op hebben? Om hun valse of pseudo-eigenwaarde te kunnen behouden moeten ze hun aangeboren gevoelens van gebroken en waardeloos zijn herzien. Narcisten die zich gedragen alsof ze superieur zijn, of denken dat ze overal recht op hebben, of die zich gedragen alsof ze veel groter en belangrijker zijn dan ze werkelijk zijn, dat is in werkelijkheid een overcompensatie van hoe slecht ze zich voelen, maar dat kunnen ze niet erkennen. Dus wat ze doen is, in iedere situatie willen ze de wereld laten zien, bewijzen, hoe goed ze zijn. En waarom ze speciale erkenning verdienen. Waarom ze recht hebben op een betere behandeling dan anderen. In werkelijkheid is het omgekeerde waar. Ze voelen zich veel minder waard dan anderen, en ze schamen zich daarvoor. Maar ze kunnen en willen daar niet aan denken, want dat is te pijnlijk. Dus wat ze doen is, ze nemen aan dat ze beter zijn en ze willen behandeld worden alsof dat zo is. Het is gewoon een compensatie voor dat deel van hen dat verdrongen is en wat in verband staat met hoe diep beschadigd ze zijn psychologisch.
Kan narcistische persoonlijkheidsstoornis worden genezen?
Kan narcistische persoonlijkheidsstoornis, of die andere pathologische narcistische stoornissen worden genezen? Helaas, niet vaak. En de reden daarvoor is dat je moet weten wat er met je aan de hand is om hulp te kunnen krijgen. Denk maar, het is simpel, als je niet kunt zien wat er met je aan de hand is, als je niet kunt reflecteren op je valse, of delen van je persoonlijkheid die hulp en werk nodig hebben, is het bijna onmogelijk om vorderingen te maken in psychotherapie. Dus hoe kun je iemand genezen? Er zijn bonafide, klinisch en wetenschappelijk bewezen therapie technieken die heel goed werken bij narcistische persoonlijkheidsstoornis en borderline persoonlijkheidsstoornis, niet zozeer met ASPD (anti social personality disorder, antisociale persoonlijkheidsstoornis), maar het punt hierbij is dat de persoon zich met toewijding moet inzetten voor het therapieproces en moet werken aan zichzelf volgens het programma, echt door het proces moet gaan. Narcisten die dit soort programma's gaan volgen stoppen er soms mee, omdat iemand in het programma, bijv. de therapeut, hen uitdaagt. En dan ervaren ze hun narcistische verwonding en dat is het einde van die therapie. Veel therapeuten weten dit als ze relatietherapie geven aan iemand met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Omdat als je een narcist op iets aanspreekt hij vaak beledigd is. Ze zijn vaak geschokt als je insinueert of erop aandringt dat dit misschien onderdeel van hun probleem is. En op dat moment gaan ze niet alleen in de ontkenning maar ook in de afweer en zeggen 'dit is úw probleem, u bent een slechte therapeut', en dat is de laatste keer dat je hen ziet.
Dus, ja, narcistische persoonlijkheidsstoornis kan behandeld worden, en ja, er zijn positieve resultaten, maar de statistieken zijn erg laag. Helaas.
Wordt narcisme in onze maatschappij toegejuicht en gewaardeerd?
Wordt narcisme in onze cultuur toegejuicht? Absoluut. In onze cultuur gaat het om prestaties. Dat is de Amerikaanse manier. Het is een manier van melk en honing, dat als je maar slim genoeg bent, en genoeg gemotiveerd bent, dan kun je alles bereiken waar je je hart en ziel in legt. Het is onderdeel van 'the American dream', om succesvol te zijn, en met anderen te concurreren. En te winnen. Dat is kapitalisme. Dus op een bepaalde manier heeft Amerika, de cultuur van de Verenigde Staten, kenmerken van narcisme. Onze cultuur verheerlijkt narcisme ook. Denk eens aan alle beroemde sportsterren. Alex Rodrigues, Pete Rose. Denk aan de politiek, of je nou een republikein bent of een democraat. Of je een Mitt Romney of een Barack Obama bent. De werkelijkheid is dat narcisme, en misschien ook de narcistische persoonlijkheidsstoornis, alomtegenwoordig is, in Hollywood, in professionele sporten, in politiek. En waarom? Denk daar eens over na. Deze carrières belonen narcisme. Deze carrières zijn gebaseerd op het vermogen ervoor te zorgen dat je van ze gaat houden, dat je meer van hen wilt zien, foto's van hen wilt zien, hun stem wilt horen, hun handtekening krijgen. Om uren en uren te kijken naar hun prestaties.
Ja, onze cultuur beloont narcisten en ook degenen met de pathologische vorm van narcisme. Vooral NPD (narcistische persoonlijkheidsstoornis). Het probleem bij veel van deze professionele NPD's, of narcisten, is dat zij vaak falen omdat ze een gebrekkig zelfinzicht en beoordelingsvermogen hebben. In hun superieure manier van zijn kunnen ze de wereld niet zien zoals die werkelijk is. Ze kunnen de wereld alleen zien als de impact die het op hen heeft. En dat zorgt er vaak voor dat ze fouten maken waarmee ze hun carrière schade doen. En deze narcisten zullen uit de gratie vallen. We zien dit in de politiek, we zien dit in de sport. Maar, ik denk dat dit nooit zal veranderen omdat onze maatschappij, en ik denk ook een heleboel andere westerse samenlevingen, deze narcisten bewonderen. Omdat ze zo mooi zijn, zo getalenteerd, en we kunnen gewoon niet genoeg van hen krijgen.
Om af te sluiten. Ik hoop dat deze video je meer inzicht heeft gegeven in de narcistische persoonlijkheidsstoornis en de andere vormen van pathologisch narcisme.
Deze video is een verkorte versie van de video, die in mijn twee uur durende dvd/video-bestand, 'The Pathological Narcissism Compilation' is opgenomen.
https://www.youtube.com/watch?v=1wOWoXAdIrY
Re: YouTube Codependentie
Codependentie test:
https://www.youtube.com/watch?v=OS1RP_-njwQ
https://www.youtube.com/watch?v=OS1RP_-njwQ
Re: YouTube Codependentie
Ross Rosenberg 4 stages of codependency treatment (12 min.):
https://www.youtube.com/watch?v=Ytq51GMsd8w
4 stadia van codependentie behandeling
Er zijn 4 fasen te onderscheiden in herstel van codependentie in therapie. En daar gaan we zo over praten. Maar eerst wil ik zeggen dat de eerste fase de moeilijkste is en de laatste is de beste.
Fase 1 is wat ik noem: grenzen stellen. Deze fase duurt van 0 tot 3 maanden. Dit is de moeilijkste fase van codependentie-herstel. Dit komt overeen met ontwenningsverschijnselen bij drugs.
Dit is de fase waarin het bepalen en handhaven van grenzen het moeilijkst zal zijn en de grootste uitdaging. Ik vertel mijn cliënten dat iedereen boos op hen zal zijn. De mensen waar ze het meest van houden kunnen degenen zijn die het meest boos op hen zijn. Of het nou hun partner is, hun kinderen, hun moeder of hun baas. Ze zullen moeten omgaan met de narcistische beschadigende reacties. Als de codependent voor het eerst grenzen gaat stellen moeten we hen laten weten: het gaat heel moeilijk worden. Je gaat je afvragen waarom je naar Ross Rosenberg luistert. En we moeten hen laten weten dat dat gaat gebeuren en we moeten met hen oefenen, en soms zelfs rollenspellen doen, om te laten zien hoe het zal zijn en hoe je met de boosheid en weerstand van anderen kunt omgaan. Iedereen zal boos zijn. Dus moeten we hen helpen om te gaan met de openlijke en verborgen manipulatie. Met de directe en passieve agressie. Gemanipuleer om hen een schuldgevoel aan te praten, te beschamen, terwijl zij al een basis van schaamte in zich hebben. De dreiging van buitensluiting of geïsoleerd raken. En soms zijn dat geen dreigementen maar gebeurt dat werkelijk. Er wordt druk op hen uitgeoefend om te zwichten, in te binden, te stoppen met therapie en om de nieuw gestelde grenzen af te breken. Vrienden en dierbaren zullen boos zijn, zullen kritiek uiten en veroordelen. Ze zullen beschuldigd worden van egoïsme, hen wordt een schuldgevoel aangepraat. Tijdens deze fase zullen ze worstelen met zelftwijfel, zie ik het wel goed? doe ik het wel goed? heb ik het wel goed gedaan? enz. Daarom is psychotherapie zo belangrijk in deze fase. Ze zullen worden geteisterd door verdriet, boosheid en frustratie. Omdat ze vrienden zullen verliezen, of de dreiging ervaren van het verlies van vriendschappen. Dit is waar wij psychotherapeuten de ontwenningsverschijnselen moeten 'managen' en onze cliënten in begeleiden. Die ontwenningsverschijnselen zijn psychisch. Maar, zoals vaak bij psychische problemen, manifesteren deze zich vaak ook als lichamelijke klachten, hoofdpijn, rugpijn, niet kunnen slapen.
In deze fase is het ook heel belangrijk onze cliënt te begeleiden bij hun drang (dwangneiging) om het op te geven en toe te geven. Net als bij de drugsverslaafde die door de stadia van ontwenning gaat, is er de fysieke ontgifting, wat meestal 1 à 2 weken duurt, afhankelijk van het soort drug. Maar er is ook de psychologische ontwenning, die soms meer tijd nodig heeft.
Deze eerste fase is de moeilijkste. Maar als we het hebben over de verschillende stadia van codependentie-herstel zien we dat wanneer we verder gaan in dit proces de volgende fasen steeds makkelijker worden voor de cliënt.
Fase 2. Deze neemt ongeveer 2 à 3 maanden (in therapie). In deze fase gaat het om het behouden van grenzen in een vijandige omgeving. De codependent is gewend geraakt aan de boosheid en het gemanipuleer, en ze raken gewend aan de narcistische kwetsingen. Dat stopt niet. De narcist zal druk blijven uitoefenen en grenzen schenden, maar de codependent zal, door het werk dat we doen in de psychotherapie, en alle steun die ze om hen heen hebben, gewend raken aan het gemanipuleer om hen een schuldgevoel te geven, de schaamte, de beschamende beschuldigingen en de boosheid en dreigementen. Ze raken gewend aan het verlies van vrienden, familieleden en relaties.
4:07
Dit is de fase waar wat ik noem 'de scheiding tussen kaf en koren' plaatsvindt. Dat is een klassieke uitdrukking. Maar dit is de fase waarin de mensen die echt van de codependent houden boos zullen worden. En degenen die niet van de codependent houden zullen vertrekken. Dit is waar die twee zich zullen splitsen.
We zullen zien dat degenen die echt diep narcistisch zijn zullen reageren met het toebrengen van narcistische verwondingen, ze zullen boos zijn, dreigementen uiten, en als ze de codependent niet terug in hun oude dansrol kunnen manipuleren en duwen, zullen ze vertrekken.
4:54
Sociaal gezien, werk, familie verbanden en relaties zullen veranderen. Mensen zullen de codependent verlaten. Bijvoorbeeld hun broer, of zus zal misschien niet meer met hen willen praten. Hun moeder, hun beste vriend(in). Hun partner. Soms zelfs hun volwassen kinderen. Dit is een heel moeilijke fase. Niet zo moeilijk als de eerste. Maar dit is, zoals ik al zei, een fase van scheiding tussen kaf en koren. In deze fase voelt de codependent zich gesteund en ervaart meer kracht, maar voelt nog steeds de angst om relaties te verbreken met mensen die niet kunnen of willen voldoen aan hun gezonde nieuwe waarden en grenzen die hun leven en hun 'zelf' recht doen en bekrachtigen.
Tijdens deze fase werkt de therapeut met de cliënt door de gevoelens van verlatenheid, verdriet door verlies (rouw) en schaamte. In deze fase komen al deze centrale kern issues naar de oppervlakte omdat de vrienden waar ze van hielden en die narcistisch waren hen waarschijnlijk zullen verlaten of de aard van de relatie zullen veranderen. Tijdens deze fase wordt onderscheid gemaakt tussen gezonde en narcistische relaties. We leren onze cliënten begrijpen hoe men gaat reageren op de grenzen die ze stellen. Degene die narcistisch is, of een alcoholist of verslaafde, zal op een boze, dreigende en misschien ook explosieve manier reageren. Degene die niet narcistisch is zal wel boos zijn, misschien zelfs wel dreigen, maar zal niet dezelfde dreigende en intimiderende kracht hebben als de narcist of alcoholist. We leren hen geduldig en begripvol te zijn tegenover die anderen die zich moeten aanpassen aan hun gezondere manier van zijn. We leren hen het te begrijpen. De mensen die van je houden en je niet in de steek zullen laten zullen misschien een tijdje boos zijn, we moedigen onze cliënt aan geduld te hebben, want die mensen draaien wel bij. En dit is heel belangrijk voor ons om te zeggen, omdat als we dit niet doen geven we hen niet de hoop die de codependent zo nodig heeft om door te kunnen gaan in deze zo moeilijke fase van herstel.
7:34
Fase 3 is een fase die duurt van ongeveer 6 maanden tot een jaar. En ik noem deze fase 'nieuwe relaties opbouwen'. Dit is wanneer er een complete desillusie is over codependent-narcisten relaties uit het verleden. Dit is een fase waarin de narcisten zijn verdwenen. Ze kunnen de codependent niet meer manipuleren om te veranderen. De herstellende codependent realiseert zich dat het in deze relaties nooit ging om hun behoeften. En door de grenzen die ze hebben geleerd te stellen, in de eerste twee fasen, hebben ze geen relaties meer met narcisten. En dit is de fase waarin ze beginnen te zien en waarin ze hun nieuwe relaties beginnen te waarderen die gebaseerd zijn op wederkerigheid, gelijkwaardigheid en respect. Dit is wanneer dit soort relaties postvatten. Of oude relaties die eerst gekenmerkt werden door egoïsme beginnen te veranderen en er komen meer momenten van wederkerigheid en gelijkwaardigheid. Want dit zijn de mensen die echt van de herstellende codependent houden, die zich toegewijd inzetten voor de relatie en die niet dreigen met beëindigen van de relatie.
En in deze fase begrijpen we, net als bij de behandeling van drugsverslaving en de herstelfasen, dat er terugvallen kunnen zijn. Dit is waar het herstelmodel goed werkt. We werken met deze terugvallen. We begrijpen deze terugvallen. En we gebruiken deze terugvallen als gelegenheden voor de codependent om het pad van lange termijn herstel beter te begrijpen.
9:19
Fase 4, die ik de fase van het versterken van nieuwe relaties noem begint vanaf en jaar en verder. Dit is de fase waarin de relaties die de codependent ervaart stabiel zijn. Ze zullen niet zo bang of gespannen meer zijn. Ze zullen de relaties kunnen waarderen en ervan kunnen genieten. Ze zullen nu een eerlijke uitwisseling van liefde, zorg en respect ervaren. Ze zullen gezonde grenzen hanteren in de relaties. Ze zullen niet te rigide of te open zijn in de relaties. Ze kunnen interdependentie ervaren in de relatie. Ze zullen verbondenheid ervaren met anderen, ze zullen in relatie met anderen willen zijn, maar ze zullen altijd onafhankelijk kunnen blijven van de relaties. En wij therapeuten gebruiken daarvoor de term interdependentie. Geliefden zullen elkaars groei en veranderingen waarderen en toejuichen. En de mensen die zoveel kritiek hadden, familieleden en vrienden die eerst zo boos waren, zijn hun klachten vergeten. (op dit moment komt er een grote glimlach op zijn gezicht) En ik zie vaak met mijn codependent cliënten dat de mensen die eerst zo boos waren over de nieuwe grenzen van de codependent, dat ze beginnen te praten over hoe gelukkig ze lijken, en hoe gezond ze lijken. En ze beginnen de codependent complimenten te maken voor wie ze zijn geworden. En natuurlijk gaan we hen er niet aan herinneren dat ze een van die personen waren die daar zoveel kritiek op hadden eerder in het herstelproces.
En tot slot. De ontwenningsverschijnselen en het verlangen om in een relatie te zijn met een narcist, met emotionele manipulators, zijn verdwenen. In deze fase heeft de codependent een vorm van herstel bereikt, heeft zich uiteindelijk door het moeilijke zware proces heen gewerkt om een gezond iemand te worden. Iemand die danspartner wil worden met iemand die in gelijke mate liefde, respect en zorg wil delen. En dit is een geweldige tijd in het therapeutische proces.
https://www.youtube.com/watch?v=Ytq51GMsd8w
https://www.youtube.com/watch?v=Ytq51GMsd8w
4 stadia van codependentie behandeling
Er zijn 4 fasen te onderscheiden in herstel van codependentie in therapie. En daar gaan we zo over praten. Maar eerst wil ik zeggen dat de eerste fase de moeilijkste is en de laatste is de beste.
Fase 1 is wat ik noem: grenzen stellen. Deze fase duurt van 0 tot 3 maanden. Dit is de moeilijkste fase van codependentie-herstel. Dit komt overeen met ontwenningsverschijnselen bij drugs.
Dit is de fase waarin het bepalen en handhaven van grenzen het moeilijkst zal zijn en de grootste uitdaging. Ik vertel mijn cliënten dat iedereen boos op hen zal zijn. De mensen waar ze het meest van houden kunnen degenen zijn die het meest boos op hen zijn. Of het nou hun partner is, hun kinderen, hun moeder of hun baas. Ze zullen moeten omgaan met de narcistische beschadigende reacties. Als de codependent voor het eerst grenzen gaat stellen moeten we hen laten weten: het gaat heel moeilijk worden. Je gaat je afvragen waarom je naar Ross Rosenberg luistert. En we moeten hen laten weten dat dat gaat gebeuren en we moeten met hen oefenen, en soms zelfs rollenspellen doen, om te laten zien hoe het zal zijn en hoe je met de boosheid en weerstand van anderen kunt omgaan. Iedereen zal boos zijn. Dus moeten we hen helpen om te gaan met de openlijke en verborgen manipulatie. Met de directe en passieve agressie. Gemanipuleer om hen een schuldgevoel aan te praten, te beschamen, terwijl zij al een basis van schaamte in zich hebben. De dreiging van buitensluiting of geïsoleerd raken. En soms zijn dat geen dreigementen maar gebeurt dat werkelijk. Er wordt druk op hen uitgeoefend om te zwichten, in te binden, te stoppen met therapie en om de nieuw gestelde grenzen af te breken. Vrienden en dierbaren zullen boos zijn, zullen kritiek uiten en veroordelen. Ze zullen beschuldigd worden van egoïsme, hen wordt een schuldgevoel aangepraat. Tijdens deze fase zullen ze worstelen met zelftwijfel, zie ik het wel goed? doe ik het wel goed? heb ik het wel goed gedaan? enz. Daarom is psychotherapie zo belangrijk in deze fase. Ze zullen worden geteisterd door verdriet, boosheid en frustratie. Omdat ze vrienden zullen verliezen, of de dreiging ervaren van het verlies van vriendschappen. Dit is waar wij psychotherapeuten de ontwenningsverschijnselen moeten 'managen' en onze cliënten in begeleiden. Die ontwenningsverschijnselen zijn psychisch. Maar, zoals vaak bij psychische problemen, manifesteren deze zich vaak ook als lichamelijke klachten, hoofdpijn, rugpijn, niet kunnen slapen.
In deze fase is het ook heel belangrijk onze cliënt te begeleiden bij hun drang (dwangneiging) om het op te geven en toe te geven. Net als bij de drugsverslaafde die door de stadia van ontwenning gaat, is er de fysieke ontgifting, wat meestal 1 à 2 weken duurt, afhankelijk van het soort drug. Maar er is ook de psychologische ontwenning, die soms meer tijd nodig heeft.
Deze eerste fase is de moeilijkste. Maar als we het hebben over de verschillende stadia van codependentie-herstel zien we dat wanneer we verder gaan in dit proces de volgende fasen steeds makkelijker worden voor de cliënt.
Fase 2. Deze neemt ongeveer 2 à 3 maanden (in therapie). In deze fase gaat het om het behouden van grenzen in een vijandige omgeving. De codependent is gewend geraakt aan de boosheid en het gemanipuleer, en ze raken gewend aan de narcistische kwetsingen. Dat stopt niet. De narcist zal druk blijven uitoefenen en grenzen schenden, maar de codependent zal, door het werk dat we doen in de psychotherapie, en alle steun die ze om hen heen hebben, gewend raken aan het gemanipuleer om hen een schuldgevoel te geven, de schaamte, de beschamende beschuldigingen en de boosheid en dreigementen. Ze raken gewend aan het verlies van vrienden, familieleden en relaties.
4:07
Dit is de fase waar wat ik noem 'de scheiding tussen kaf en koren' plaatsvindt. Dat is een klassieke uitdrukking. Maar dit is de fase waarin de mensen die echt van de codependent houden boos zullen worden. En degenen die niet van de codependent houden zullen vertrekken. Dit is waar die twee zich zullen splitsen.
We zullen zien dat degenen die echt diep narcistisch zijn zullen reageren met het toebrengen van narcistische verwondingen, ze zullen boos zijn, dreigementen uiten, en als ze de codependent niet terug in hun oude dansrol kunnen manipuleren en duwen, zullen ze vertrekken.
4:54
Sociaal gezien, werk, familie verbanden en relaties zullen veranderen. Mensen zullen de codependent verlaten. Bijvoorbeeld hun broer, of zus zal misschien niet meer met hen willen praten. Hun moeder, hun beste vriend(in). Hun partner. Soms zelfs hun volwassen kinderen. Dit is een heel moeilijke fase. Niet zo moeilijk als de eerste. Maar dit is, zoals ik al zei, een fase van scheiding tussen kaf en koren. In deze fase voelt de codependent zich gesteund en ervaart meer kracht, maar voelt nog steeds de angst om relaties te verbreken met mensen die niet kunnen of willen voldoen aan hun gezonde nieuwe waarden en grenzen die hun leven en hun 'zelf' recht doen en bekrachtigen.
Tijdens deze fase werkt de therapeut met de cliënt door de gevoelens van verlatenheid, verdriet door verlies (rouw) en schaamte. In deze fase komen al deze centrale kern issues naar de oppervlakte omdat de vrienden waar ze van hielden en die narcistisch waren hen waarschijnlijk zullen verlaten of de aard van de relatie zullen veranderen. Tijdens deze fase wordt onderscheid gemaakt tussen gezonde en narcistische relaties. We leren onze cliënten begrijpen hoe men gaat reageren op de grenzen die ze stellen. Degene die narcistisch is, of een alcoholist of verslaafde, zal op een boze, dreigende en misschien ook explosieve manier reageren. Degene die niet narcistisch is zal wel boos zijn, misschien zelfs wel dreigen, maar zal niet dezelfde dreigende en intimiderende kracht hebben als de narcist of alcoholist. We leren hen geduldig en begripvol te zijn tegenover die anderen die zich moeten aanpassen aan hun gezondere manier van zijn. We leren hen het te begrijpen. De mensen die van je houden en je niet in de steek zullen laten zullen misschien een tijdje boos zijn, we moedigen onze cliënt aan geduld te hebben, want die mensen draaien wel bij. En dit is heel belangrijk voor ons om te zeggen, omdat als we dit niet doen geven we hen niet de hoop die de codependent zo nodig heeft om door te kunnen gaan in deze zo moeilijke fase van herstel.
7:34
Fase 3 is een fase die duurt van ongeveer 6 maanden tot een jaar. En ik noem deze fase 'nieuwe relaties opbouwen'. Dit is wanneer er een complete desillusie is over codependent-narcisten relaties uit het verleden. Dit is een fase waarin de narcisten zijn verdwenen. Ze kunnen de codependent niet meer manipuleren om te veranderen. De herstellende codependent realiseert zich dat het in deze relaties nooit ging om hun behoeften. En door de grenzen die ze hebben geleerd te stellen, in de eerste twee fasen, hebben ze geen relaties meer met narcisten. En dit is de fase waarin ze beginnen te zien en waarin ze hun nieuwe relaties beginnen te waarderen die gebaseerd zijn op wederkerigheid, gelijkwaardigheid en respect. Dit is wanneer dit soort relaties postvatten. Of oude relaties die eerst gekenmerkt werden door egoïsme beginnen te veranderen en er komen meer momenten van wederkerigheid en gelijkwaardigheid. Want dit zijn de mensen die echt van de herstellende codependent houden, die zich toegewijd inzetten voor de relatie en die niet dreigen met beëindigen van de relatie.
En in deze fase begrijpen we, net als bij de behandeling van drugsverslaving en de herstelfasen, dat er terugvallen kunnen zijn. Dit is waar het herstelmodel goed werkt. We werken met deze terugvallen. We begrijpen deze terugvallen. En we gebruiken deze terugvallen als gelegenheden voor de codependent om het pad van lange termijn herstel beter te begrijpen.
9:19
Fase 4, die ik de fase van het versterken van nieuwe relaties noem begint vanaf en jaar en verder. Dit is de fase waarin de relaties die de codependent ervaart stabiel zijn. Ze zullen niet zo bang of gespannen meer zijn. Ze zullen de relaties kunnen waarderen en ervan kunnen genieten. Ze zullen nu een eerlijke uitwisseling van liefde, zorg en respect ervaren. Ze zullen gezonde grenzen hanteren in de relaties. Ze zullen niet te rigide of te open zijn in de relaties. Ze kunnen interdependentie ervaren in de relatie. Ze zullen verbondenheid ervaren met anderen, ze zullen in relatie met anderen willen zijn, maar ze zullen altijd onafhankelijk kunnen blijven van de relaties. En wij therapeuten gebruiken daarvoor de term interdependentie. Geliefden zullen elkaars groei en veranderingen waarderen en toejuichen. En de mensen die zoveel kritiek hadden, familieleden en vrienden die eerst zo boos waren, zijn hun klachten vergeten. (op dit moment komt er een grote glimlach op zijn gezicht) En ik zie vaak met mijn codependent cliënten dat de mensen die eerst zo boos waren over de nieuwe grenzen van de codependent, dat ze beginnen te praten over hoe gelukkig ze lijken, en hoe gezond ze lijken. En ze beginnen de codependent complimenten te maken voor wie ze zijn geworden. En natuurlijk gaan we hen er niet aan herinneren dat ze een van die personen waren die daar zoveel kritiek op hadden eerder in het herstelproces.
En tot slot. De ontwenningsverschijnselen en het verlangen om in een relatie te zijn met een narcist, met emotionele manipulators, zijn verdwenen. In deze fase heeft de codependent een vorm van herstel bereikt, heeft zich uiteindelijk door het moeilijke zware proces heen gewerkt om een gezond iemand te worden. Iemand die danspartner wil worden met iemand die in gelijke mate liefde, respect en zorg wil delen. En dit is een geweldige tijd in het therapeutische proces.
https://www.youtube.com/watch?v=Ytq51GMsd8w
Re: YouTube Codependentie
Super, Anna, dat je het vertaald hebt. Dank je wel, liefs, Jolien.
Re: YouTube Codependentie
Dank je wel voor je reactie Jolien.
Ik heb zelf, als je dit zo leest (of hem hoort vertellen), zou je wel zo'n therapeut willen kennen die dat kan bewerkstelligen. Ik ben al jaren aan het tobben met leren nee zeggen. Angst voor de boosheid of veroordeling van de ander. Dat hoeft geen (narcistische) partner te zijn, dat kunnen ook andere mensen zijn.
Ik wou dat copendentie bekender was in Nederland, dat er goede therapeuten waren bij wie je daarmee terecht kunt.
Ik hoop dat mijn boekvertaling daar aan kan bijdragen. 'Grenzeloos liefhebben' vertaling van het boek 'Facing Codependence' van Pia Mellody (zeg ik hier even in het algemeen, want jij weet dat al).
Groeten, Anna
Ik heb zelf, als je dit zo leest (of hem hoort vertellen), zou je wel zo'n therapeut willen kennen die dat kan bewerkstelligen. Ik ben al jaren aan het tobben met leren nee zeggen. Angst voor de boosheid of veroordeling van de ander. Dat hoeft geen (narcistische) partner te zijn, dat kunnen ook andere mensen zijn.
Ik wou dat copendentie bekender was in Nederland, dat er goede therapeuten waren bij wie je daarmee terecht kunt.
Ik hoop dat mijn boekvertaling daar aan kan bijdragen. 'Grenzeloos liefhebben' vertaling van het boek 'Facing Codependence' van Pia Mellody (zeg ik hier even in het algemeen, want jij weet dat al).
Groeten, Anna
Re: YouTube Codependentie
Ik ook; vind het ook heel moeilijk om 'nee' te zeggen. Vandaag is al een mooi voorbeeld. Mijn vriendin met de theetuin heeft me gevraagd haar vanmiddag te helpen. Ik heb 'ja' gezegd, terwijl ik veel en veel liever 'nee' had gezegd, omdat ik voel dat ik echt moe ben van die verbouwing. Lastig, heel lastig. Liefs, Jolien.
-
- Berichten: 146
- Lid geworden op: vr jun 14, 2013 1:29 pm
Re: YouTube Codependentie Ross Rosenberg
Hallo Anna,
Ik ben zo blij met deze vertalingen. Ben er al even aan begonnen. Ik noemde het steeds existentiële eenzaamheid, zit/zat zo diep... weinig mensen of hulpverleners die echt snapten wat ik bedoelde.
Soms voel ik het nog, echt weg gaat het misschien nooit? maar dan huil ik eens flink, en dan ebt het weer weg. Maar het is het meest intense gevoel dat ik ken.
Bedankt ervoor, Anna!
optimistje
Ik ben zo blij met deze vertalingen. Ben er al even aan begonnen. Ik noemde het steeds existentiële eenzaamheid, zit/zat zo diep... weinig mensen of hulpverleners die echt snapten wat ik bedoelde.
Soms voel ik het nog, echt weg gaat het misschien nooit? maar dan huil ik eens flink, en dan ebt het weer weg. Maar het is het meest intense gevoel dat ik ken.
Bedankt ervoor, Anna!
optimistje
-
- Berichten: 146
- Lid geworden op: vr jun 14, 2013 1:29 pm
Re: YouTube Codependentie Ross Rosenberg
Hallo Anna,
In de (vertaalde) tekst wordt enkele keren schaamte vernoemd als oorzaak. Wat wordt daar precies mee bedoeld?
Bedankt om het te verduidelijken...
groetjes,
Optimistje
In de (vertaalde) tekst wordt enkele keren schaamte vernoemd als oorzaak. Wat wordt daar precies mee bedoeld?
Bedankt om het te verduidelijken...
groetjes,
Optimistje
Re: YouTube Codependentie Ross Rosenberg
Ik weet niet of ik je vraag goed begrijp, Optimistje. Kun je je vraag iets specifieker stellen? En om welke tekst het gaat waar je vraag over gaat?optimistje schreef:Hallo Anna,
In de (vertaalde) tekst wordt enkele keren schaamte vernoemd als oorzaak. Wat wordt daar precies mee bedoeld?
Bedankt om het te verduidelijken...
groetjes,
Optimistje
En als ik me goed herinner heb je het boek 'Grenzeloos liefhebben' van Pia Mellody net gelezen. Daarin staat ook veel geschreven over hoe die schaamte bij ons ontstaat en wat de gevolgen daarvan zijn. Hoezeer ons dat beschadigd heeft.
Pia Mellody noemt codependentie in dat boek een 'shame-based disease', een op schaamte gebaseerde aandoening/ziekte (hoofdstuk 6).
Groeten, Anna
Re: Ross Rosenberg - Codependentie
hallo allen,
ik heb vanmorgen inderdaad filmpjes van Ross Rosenberg ontdekt en bekeken. Ik mag ze zeker herbekijken om de info beter in mezelf op te nemen. Loskomen van toxische relaties vind ik slopend, zeker als het ook nog eens om de relatie met je kind, mijn kind betreft. Ik herken narcistische kenmerken. Jarenlang heb ik me voor het karretje laten spannen, giftige opmerkingen en verwijtentaal mogen aanhoren. Liegen bedriegen manipulaties etc. Ben benieuwd of er meerdere moeders zijn die ouder zijn van kind met .........labels. Multidiagnose. en fijne dag voor ieder.
ik heb vanmorgen inderdaad filmpjes van Ross Rosenberg ontdekt en bekeken. Ik mag ze zeker herbekijken om de info beter in mezelf op te nemen. Loskomen van toxische relaties vind ik slopend, zeker als het ook nog eens om de relatie met je kind, mijn kind betreft. Ik herken narcistische kenmerken. Jarenlang heb ik me voor het karretje laten spannen, giftige opmerkingen en verwijtentaal mogen aanhoren. Liegen bedriegen manipulaties etc. Ben benieuwd of er meerdere moeders zijn die ouder zijn van kind met .........labels. Multidiagnose. en fijne dag voor ieder.