Mijn verhaal, Anna

Wij zijn gaan geloven dat een Macht die groter is dan wijzelf onze gezondheid kan herstellen.
Plaats reactie
Bericht
Auteur
Anna
Site Admin
Berichten: 18423
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

Mijn verhaal, Anna

#1 Bericht door Anna » za mar 17, 2007 4:06 pm

Ik was al een tijd bezig geweest met begrippen als 'je creëert je eigen werkelijkheid' en visualisatie- en affirmatietechnieken, voordat ik met het Norwood-programma begon. Achteraf kan ik wel begrijpen waarom dit soort dingen een sterke aantrekkingskracht heeft op mensen die een grote behoefte hebben aan controle, en de realiteit heel graag naar hun hand willen zetten, zoals wij Norwood-vrouwen. En ik begrijp ook waarom proberen controle te krijgen over dingen waar je geen macht over hebt juist leidt tot ontreddering, depressiviteit en nog meer dwangmatigheid.

In het tweede boek van Robin Norwood las ik iets wat mij diep raakte, iets wat mij heel erg aansprak, en wat ik sindsdien niet meer heb losgelaten. Het is een stukje in hoofdstuk 2, in een antwoord van Robin Norwood op een brief van Wynne, in mijn boek op blz. 72 (in "Vrouwen die te veel liefhebben - Reacties op 'Als hij maar gelukkig is'").

"We begaan naar mijn mening echter een grote vergissing indien we onze Hogere Macht om een specifiek resultaat vragen, zoals het opduiken van een man in ons leven (die onze partner moet worden), of het plaatsvinden van een bepaalde gebeurtenis (zoals het winnen van de hoofdprijs in de staatsloterij). Aangezien wij onmogelijk even goed als die Hogere Macht kunnen weten wat goed voor ons is, bestaat er grote kans dat wij met onze specifieke zelfsuggesties (of, om jouw term te gebruiken, 'programmering') onze eigen geestelijke, emotionele en spirituele groei en dat wat goed voor ons is ernstig belemmeren."

Door wat ik in de boeken van Robin Norwood las over spiritualiteit (en daarna ook in andere boeken) begreep ik het belang van nederigheid en overgave aan een Hogere Macht, omdat ik begreep dat wij mensen met ons beperkt bewustzijn hier op aarde eigenlijk niet echt kunnen weten wat goed voor ons is, en dat je dat beter kunt overlaten aan een bewustzijn dat dat veel beter weet. Ik was al heel lang vertrouwd met begrippen als 'je hoger zelf' en geleidegeesten, ik wist dat ieder mens in elk geval één gids bij zich heeft, en sommige mensen meer dan een. Ik had in mijn leven de aanwezigheid van die gids ook wel verschillende keren ervaren, maar daar verder niet zoveel mee gedaan. Ik wist dat ik het contact met die gids kon ontwikkelen door me er bewust voor open te stellen en op in te stellen. Ik zie die gids als een geest met een hoger bewustzijn die mij door en door kent en begrijpt, en die in verbinding staat met en in dienst werkt van het hoogste bewustzijn (wat ik God noem, of het universum, of de Grote Geest). Om mij open te stellen voor de leiding van de hogere macht heb ik voor mezelf een gebed gemaakt dat ik iedere avond in bed als ik het licht had uit gedaan voordat ik ging slapen met al mijn aandacht in mezelf opzei.

"Lieve God, leidt mij en laat met mij gebeuren wat goed voor me is, zodat ik kan ervaren en zijn waarvoor ik hier ben. Ik ben bereid alles te ondergaan wat daarvoor nodig is, en ik hoop dat u mij de kracht wil geven om dat te kunnen. Dank u wel."

En iedere keer als ik zei: 'ik ben bereid alles te ondergaan wat daarvoor nodig is' dacht ik aan alle intens pijnlijke dingen die ik in mijn leven had meegemaakt en die ik misschien nog zou gáán meemaken, en in mijn gebed nam ik iedere dag opnieuw het besluit dat ik me daaraan overgaf, dat het oké was, dat ik daar niet tegen zou vechten maar zou zien als een geschenk van God, iets wat ik nodig had om te kunnen genezen en spiritueel te groeien. Zo zie ik nog steeds alles wat ik meemaak, ook de intens pijnlijke dingen, ik geef me eraan over en ga erdoorheen, als het heel moeilijk is vraag ik om hulp en kracht. En ik bedank de hogere macht iedere dag voor de lessen die ik krijg en alles wat ik geleerd heb en nog dagelijks leer. Het is heel bevrijdend om op deze manier te leven, je krijgt er meer en meer ruimte door van binnen om de vreugde een rijkdom van het leven te ervaren, het heeft mijn leven enorm verrijkt.

In de teksten van de Norwoodgroep in de Afsluiting staat stukje dat begint met:
"Niets, absoluut niets gebeurt in Gods wereld bij vergissing....."
Dit is een zin die ik wel honderden keren, misschien wel duizenden, in mezelf heb opgezegd. En nog steeds bijna dagelijks doe.

Ik ben gaan zien dat al die problematische relaties die ik heb gehad en al die pijnlijke situaties die ik heb doorgemaakt, geen 'vergissing' zijn geweest, ze zijn voor mij nodig geweest en hebben me gemaakt tot wie ik nu ben, met het leven dat ik nu heb, iets waar ik heel dankbaar voor ben.
Anna
Laatst gewijzigd door Anna op zo mei 13, 2007 12:39 pm, 1 keer totaal gewijzigd.

jessie3
Berichten: 1908
Lid geworden op: di jan 02, 2007 10:43 pm
Locatie: Gelderland

Re: Mijn verhaal, Anna

#2 Bericht door jessie3 » za apr 28, 2007 8:46 am

Anna schreef:Ik ben gaan zien dat al die problematische relaties die ik heb gehad en al die pijnlijke situaties die ik heb doorgemaakt, geen 'vergissing' zijn geweest, ze zijn voor mij nodig geweest en hebben me gemaakt tot wie ik nu ben, met het leven dat ik nu heb, iets waar ik heel dankbaar voor ben.
Anna
Ik heb heel veel meegemaakt in mijn leven, vooral nare dingen, maar terukijkend kan ik altijd de link naar het nu leggen. Inzichten die ik opgedaan heb uit die (nare) ervaringen kan ik nu goed gebruiken.
En ik kan er niet alleen mijzelf mee helpen, maar ook veel mensen om mij heen, prive, in mijn werk, op straat, in de supermarkt en hier op het forum.
Deze ervaringen hebben mij gemaakt wie ik NU ben. Ik roep al lang niet meer waarom IK, maar heel soms nog wel waarom ZOVEEL.
Dat is ook een leerproces,

Jessie

helen

daarom

#3 Bericht door helen » za feb 09, 2008 10:01 pm

ik laat me leiden door die hogere macht die ik als kind zo goed kende en begreep en als volwassene wegredeneerde naar eigen believen...
helen

jessie3
Berichten: 1908
Lid geworden op: di jan 02, 2007 10:43 pm
Locatie: Gelderland

Re: Mijn verhaal, Anna

#4 Bericht door jessie3 » zo mar 09, 2008 10:29 am

jessie3 schreef:
Anna schreef:Ik ben gaan zien dat al die problematische relaties die ik heb gehad en al die pijnlijke situaties die ik heb doorgemaakt, geen 'vergissing' zijn geweest, ze zijn voor mij nodig geweest en hebben me gemaakt tot wie ik nu ben, met het leven dat ik nu heb, iets waar ik heel dankbaar voor ben.
Anna
Ik heb heel veel meegemaakt in mijn leven, vooral nare dingen, maar terukijkend kan ik altijd de link naar het nu leggen. Inzichten die ik opgedaan heb uit die (nare) ervaringen kan ik nu goed gebruiken.
En ik kan er niet alleen mijzelf mee helpen, maar ook veel mensen om mij heen, prive, in mijn werk, op straat, in de supermarkt en hier op het forum.
Deze ervaringen hebben mij gemaakt wie ik NU ben. Ik roep al lang niet meer waarom IK, maar heel soms nog wel waarom ZOVEEL.
Dat is ook een leerproces,

Jessie
Bijna een jaar geleden schreef ik dit. Het jaar is omgevlogen. Maar niet zomaar voorbijgegleden. Ik zeg niet meer waarom ZOVEEL.
Het is goed nu zoals het is, alles dat op mijn pad komt. Hoe vaak, hoeveel en hoe moeilijk dat ook is. Ik mag dat moeilijk vinden, maar ik zie het nu als kansen om te groeien. Niet meer als wat mij overkomt.
Ik geef het over aan mijn hogere macht mij die situaties te sturen die mij helpen te groeien.

Jessie

Hilde
Berichten: 1
Lid geworden op: zo dec 14, 2008 2:04 pm

#5 Bericht door Hilde » zo dec 14, 2008 3:35 pm

Ik ben nieuw hier.
Voor mezelf heb ik nu duidelijk dat IK het ben die moet veranderen, omdat ik alleen over mezelf controle heb. Ik ben zo druk bezig geweest met overleven in plaats van leven. Alles wil ik onder controle houden. En daar werk ik elke dag keihard voor. Maar ondanks de enorme wil, lukt dat (natuurlijk) niet.
Toch heb ik erg veel moeite met de tweede stap. Om de controle over te geven, terwijl ik zo hard heb gewerkt om de controle te houden. Het is alsof dat juist mijn enige houvast is. Het was altijd iets om trots op te zijn. "Ik hou dit bij elkaar en krijg dit voor elkaar, door te blijven vechten en door te gaan."

En als er een hogere macht is, dan had ik dat toch juist al moeten merken? Nu moet ik mijn controle overgeven aan iets waar ik nog minder zeker van ben dan van mijn eigen inzet en doorzettingsvermogen. Ik weet in ieder geval zeker dat ik doe wat ik doe, maar wie zegt dat die hogere macht mij belangrijk genoeg vindt om voor mij te zorgen en zich met mij bezig te houden?
If you can't safe yourself, safe another bird.

Daantje
Berichten: 1721
Lid geworden op: di apr 18, 2006 5:32 pm
Locatie: Woerden
Contacteer:

#6 Bericht door Daantje » zo dec 14, 2008 3:51 pm

Hallo Hilde,

Sinds ik de controle overliet (niet het m'n best doen, maar het resultaat laat ik over, vooral) ben ik gestopt met roken, afgevallen (een klein beetje vanwege dat vetweefsel zich is omzetten in spierweefsel), ik sport (dus), woon samen met een kanjer, vier kerst met plezier (dat is (samen met vorig jaar kerst en dat jaar daarvoor) voor het eerst)), woon in een giga leuk straatje enz.

Het is de moeite waard.
En ik dacht zo'n beetje hetzelfde als jij.

Liefs,

Daantje

innocencia
Berichten: 4
Lid geworden op: vr mar 13, 2009 7:05 pm

#7 Bericht door innocencia » vr mar 13, 2009 7:36 pm

Ik heb ontzettend veel moeite met deze stap. Ik ben namelijk atheïst en geloof dus niet in een hogere macht of God.
Ik ben er wel van overtuigd dat de dingen zijn zoals ze zijn en dat ik ze niet kan veranderen door te manipuleren hoe graag ik dat in situaties wel zou willen.

innocencia
Berichten: 4
Lid geworden op: vr mar 13, 2009 7:05 pm

#8 Bericht door innocencia » ma mar 16, 2009 8:44 pm

Ik heb ondertussen uit het boek begrepen dat ik geen God hoef te vragen mij te helpen en dat lucht enorm op.
Ik moet dit ook zelf kunnen, (met hulp van jullie en de psych)

Rayu
Berichten: 2
Lid geworden op: ma jun 30, 2008 2:32 pm

#9 Bericht door Rayu » di okt 06, 2009 3:26 pm

Er was een tijd dat ik een kracht om me heen voelde. Ik was een jonge moeder (23) en had een zoontje van 3. Was net verhuisd kende bijna niemand in mijn omgeving en toch kon ik kiezen voor mezelf en mijn zoontje. Ik heb mijn Onverantwoordelijke, Verslaafde man achter me laten. Ik was eenzaam maaar ik had dromen en ik voelde de kracht. om me heen.
Helaas verloor ik het omdat ik steeds terugviel (onbewust natuurlijk), ik dacht wat heb ik fout gedaan? waarom zoveel?
Nu is het weer terug.

Plaats reactie