inzicht door ziekenhuisopname echtgenoot

Wij hebben ingezien dat wij machteloos waren ten opzichte van onze relaties en dat ons leven onbestuurbaar was geworden.
Plaats reactie
Bericht
Auteur
fieke78
Berichten: 5
Lid geworden op: vr dec 09, 2016 9:45 am

inzicht door ziekenhuisopname echtgenoot

#1 Bericht door fieke78 » vr dec 09, 2016 10:33 am

Al 20 jaar in onze relatie ...
al 3 jaar dat mijn eigen gezondheid me 50% werk onbekwaam maakt ...
en pas de laatste weken : HET INZICHT.

Gelukkig ben ik pas eind de 30 en nog een heel leven voor me.
Gelukkig zijn de kinderen nog maar net tieners en kunnen ze hun echte mama nog leren kennen.

Hoe kwam ik tot het inzicht ?
Mijn echtgenoot zoekt al 10 jaar psychische hulp.
Ikzelf zoek al 3 jaar het net en literatuur af naar CVS, ADD, autisme, persoonlijkheidsstoornissen, ... voor mezelf en hij,
maar we gleden alsmaar dieper.
Tot mijn echtgenoot suïcidaal werd en zich liet opnemen.
Amai, wat confronterend !
Tijdens zijn opname werd ik nog maniakaler in het "de therapeut" spelen. Ik liet er mijn slaap voor om het verzorgend team van het ziekenhuis te informeren over mijn man zijn hindernissen. Ik stond er bij elke consultatie met zijn artsen, de boeken die ik las over persoonlijkheidsstoornissen zijn niet meer te tellen, ik observeerde hem zoveel ik kon, ...
Ik viel in een gat omdat mijn zorgenkindje, mijn echtgenoot, in handen was van andere verzorgers, ik niet meer alles wist wat hij deed, hoe hij zich voelt.
Nu was ik ook thuis alleen met de kinderen en had ik ineens meer tijd voor hen ... Mijn aandacht gaat met hem in huis integraal naar hem en nu was hij er niet ... Wat voelde ik me schuldig naar de kinderen dat ik hen niet genoeg aandacht gaf omwille dat mijn aandacht steeds naar de papa ging.
Ik miste zijn warmte, aandacht, aanwezigheid, ... dat gevoel deed fysisch hartzeer. Ik voelde mijn afhankelijkheid van hem, maar vooral van zijn problemen.
De nood aan warmte en liefde voelde ik zo hard en wist niet waar ze te zoeken. Tot een vriendin me zei : "zoek ze niet bij hem".
En begin deze week trok ik naar de bib. De titel van het boek "Als hij maar gelukkig is" , bevat mijn levensdoel van de laatste 20 jaar.

Plaats reactie