Landelijke Dag
'Kinderen van' (vanaf 18 jaar) een ouder met psychiatrische problemen.
Ook partners van 'kinderen van' zijn welkom!
Zaterdag 5 november 2005 Utrecht
Wat je in huis hebt ontdek je buitenshuis
Wat heb je als 'kind van' nodig om buitenshuis je eigen weg te kunnen gaan?
Hoe ga je om met je mogelijkheden en hoe maak je daarbij keuzes?
Als je opgroeit met een ouder met ps. problemen kunnen activiteiten en relaties buitenshuis van 'levensbelang' zijn. Hier liggen kansen die er thuis vaak niet zijn. Denk aan de leraar die ziet hoe sportief je bent en je stimuleert daar iets mee te doen. Of de vriendin die doorheeft dat niet 'alles goed met je gaat' en met wie je plannen maakt voor de toekomst.
Als volwassen 'kind van' kan het soms lange tijd duren voordat je je bewust bent dat je meer in huis hebt dan je kwaliteiten als 'kind van'. Of dat je je realiseert dat die kwaliteiten in sommige situaties heel goed van pas komen maar in andere situaties tegen kunnen werken.
Wat ga je doen met alle keuzemogelijkheden die je opeens ziet?
Op deze Landelijke Dag gaat het over JOUW talenten en kwaliteiten die je buitenshuis in (vrijwillgers) werk, hobby's of school kunt ontdekken, ontwikkelen en inzetten. Wat heb je nodig om hierin je eigen weg te kunnen gaan en te voorkomen dat een kwaliteit als 'kind van' een keurslijf wordt?
Wat betekent het wanneer je kunt laten zien wat je in huis hebt?
Hoe kom je je latente talenten op het spoor? Wat heb je daarvoor nodig, wie of wat inspireert je daarbij?
Kom en laat je inspireren!
Programma:
10.00 Ontvangst/ inschrijving
10.30 Opening en welkom
11.00 Intervieuw en gesprek met o.a. Cilia Hogerzei en Jaap Grin
12.30 Lunch (zelf meenemen s.v.p.)
13.30 Middaggroepen
- Workshop Enneagram
- Workshop Beelden werken
- Worshop Creatief schrijven
- Gespreksgroepen 'Kind van'
- Gespreksgroepen partners van 'Kinderen van'
Graag voorkeur aangeven op het antwoordformulier
15.15 Theepauze
15.30 Korte terugblik uit de middaggroepjes
15.45 Afsluiting
Aanmelden kan tot 29 oktober a.s.
Per e-mail: secretariaat@labyrint-in-perspectief.nl
Met vermelding van naam, adres, leeftijd, en voorkeur middaggroepen.
Inschrijving is op volgorde van binnekomst en pas geldig na ontvangst indschrijfgeld.
Kosten:
Per deelnemer: 5 euro (donateurs)/ 10 euro (niet donateurs).
Het inschrijfgeld kan worden gestort op giro nummer 7611645 t.n.v. Stichting Labyrint-In Perspectief, Postbus 12132, 3501 AC Utrecht, onder vermelding van 'KV-dag 5 november 2005'.
Datum en plaats
Datum: 10.30
Einde: 16.00 uur
Plaats: Utrecht. Goed bereikbaar per OV of auto
Adres en routebeschrijving worden toegestuurd na ontvangst inschrijfgeld.
www.labyrint-in-perspectief.nl
Telefonische hulplijn: 0900 2546674
Landelijke Dag te Utrecht 5 november
Re: Landelijke Dag te Utrecht 5 november
Verslag landelijke kind van ... dag 2006
Tussen 10 uur en half 11 ongeveer kregen we weer documentatie. O.a. ook het verslag van de kind van dag van vorig jaar en iets wat de titel heeft: Levenslang doe-hetzelfproject wat ik nog ‘moet’ lezen.
Rond half 11 werden we een zaal ingeleid waar Jan Peter van Doorn als spreker was, n.a.v. een boekje wat hij geschreven heeft (en ik ook voor 10 euro gekocht heb en hij getekend heeft (voor ons allen) wat ik heel leuk vind).
Het heet: ONTploeteren.
Het eerst wat ik opschreef was: Hij/zij denkt dat hij/zij wil....
Daar zijn we goed in. Bedenken wat de ander van ons zou kunnen willen en daarop inspringen. Hij vertelde iets over zijn jeugd en het ‘gat’ wat daar ontstaan was. Wat hij probeerde op te vullen met succes hebben, cariëre, geld, goeie boxen, goeie auto en wat al niet meer. Puur het dempen van het gat. Het gat is dan het missen van warmte, maar ook het zelf niet kunnen geven.
Lang heeft hij de verantwoordelijkheid voor zijn ongeluk in schoenen van ouders geschoven. 6 Jaar terug is hij in zijn proces begonnen (ik kan mijn eigen handschrift niet meer vertalen geloof ik). 3 Jaar lang is hij in therapie geweest en gaan schrijven over zijn proces.
Als eerste het ‘gat wat geslagen was’ dichten vol met buitendingen als 1e eruit. 2e Was, zachtere, liefdevoller etc. gevoel niet meer (de hele dag) dempen (= niet genezen). (Als ik het goed begrepen heb).
Hij moest van binnenuit helen. En noemde dat het open blijven van de wond, wakker blijven, opletten.
Met nadruk zei hij: Geef het NIET door (aan je kinderen). Wat hij wel gedaan had. Maar het was nooit te laat, volgens J.P.
Het was zaak om te stoppen om ’t in de schoot van ouders te leggen. Het was zaak om eerst je eigen problemen op te lossen.
Daarna erkennen, bekennen, op tafel leggen wie je gekwetst hebt.
Zijn dochter zei eens tegen hem na bekentenissen: “Oh, dus je voelt je nu weer afgewezen?”
(Die vond ik wel mooi).
Ruimte wordt opgesoupeerd door ouders: Interpretatie: “Ik ben niet goed genoeg”. Je vecht ertegen of je vlucht ervan of iets ertussen..
Ploetersingnalen zijn o.a.: 1. Klagers 2. Leugenaars (mooier beeld proberen te scheppen) 3. Ziek zijn facken 4. Manipuleren 5. Geen ‘nee’ kunnen zeggen 6. Pleasers 7. Je best doen 8. Superioriteitsgevoel 9. Onderdanig 10 Discussiëren (en verder noteerde ik nog vluchtig: veel praten – behagen – internetten – drank, + redden, slachtoffer zijn, onzichtbaar proberen te maken, wegcijferen, geen grenzen aangeven, grappen maken maar ondertussen... enz. enz.).
Hij had er nog meer maar in elk geval zijn dit enkele signalen van ploeteren en volgens J.P. is er dan werk aan de winkel want het werkelijke ding is niet op tafel.
Ploeteren is onnodig veel energie in zaken die er niet toe doen steken om de leegte op te vullen.
(Ik heb een ploetergevoel. (Niet op gemak voelen b.v.)) Als je het maar zag, dat geploeter... Dat was het voornaamste.
Crisis: Omdat je op wilskracht aan het ploeteren blijft. Het zien, en ingrijpen, het is NOOIT te laat... Naar kinderen toe b.v. zei hij iets van: Kwetsbaar opstellen en vergeving vragen...
Keuzes om het WEL aan te gaan (in het verantwoordelijkheid nemen deel te nemen aan het leven etc. Kiezen voor ’t spel van liefde).
Ontploeteren – ruimte voor zaken waar je blij, rustig, langzaam etc. van wordt. Weten (soms) waar ’t vandaan komt..
1e Je patronen willen niet dat je stopt = afkikken.
De maatschappij die bevordert ’t ontploeteren ook niet erg. Nou En!
Waar je van overtuigt bent, gebeurt ook! Perfecte controle over je ongeluk.
Doen waar je bang voor bent. Dat is ontploeteren. (Onvoorwaardelijke liefde is ’t eindpunt).
Bang om iets fout te doen? Ga iets fouts doen.. Er was een dame erg bang om iets fout te doen, en J.P. vond de kind van .. dag wel een veilige plaats om nu ’s dan maar iets heel erg fout te doen...
Gerechtvaardige angst is die b.v. voor een leeuw die op ons afkomt.
Angst die nergens meer op gebaseerd is doet hetzelfde als gerechtvaardige angst. Lichaam is continu paraat (en dit kan ons lichaam niet aan)...
Je moet de kant van de doorleving op.
(Praten kan angst voeden, kan zijn om te vermijden)...
Op een gegeven moment wordt ontploeteren leuk en houdt nooit op. (Je voelt op een dag: Ik zou niet meer terug willen)...
Wel stapje voor stpaje.
Je bent volgens hem op drie kwart als je je emoties aanvaard maar aandacht elders op weet te vestigen. (Als ik het goed begrepen heb). Die steen op je maag voor iets poistiefs gebruiken!
Therapie ---- in liefdevolle omgeving waar je continu met je patronen wordt geconfronteerd. (Hij was bij Y.O.D. www.YOD.nl
Als je in staat bent om angst te voelen (het uit te zitten) i.p.v. kick’s (drank, etc.) of neem een goed boek.. (Zijn boek bedoelde hij, geloof ik...)
www.ontploeteren.nl
Het lijkt me een interessant boekje maar ik ben pas op blz. 37
’s Middags waren er verschillende thema’s en ik zat bij improvisatie toneel. Was erg leuk vond ik. Eerst kregen we een soort oefeningen en daarna zijn we ook al improviserend toneel gaan spelen.
Wat me opviel was dat ik bijzonder goed verdriet kon imiteren. Dat zou me toch eigenlijk niet hebben moeten verbazen ghehehe..
We eindigde met een optreden wat heel leuk was, vond ik, alleen durfde ik eerst niet te lachen. Ze bracht haar kind van ... zijn zo heel komisch wat eigenlijk erg triest was maar uiteindelijk had ik door dat het ook om te lachen was. Of het nu echt was of niet, het was heel herkenbaar (alleen heel licht met wat (zelf)spot). Ze was kapster en goed in haar taak (trots enz.) maar de klanten bleven uiteindelijk weg. Toen begon ze door te krijgen hoe het zat om vervolgens buiten haar klanten te knippen een verhaal mee te geven (in de vorm van een tekening van een kerstboom) over het leven. Het leukste hierin vond ik dat we vooral de kerstballen moesten verwijderen om er lichtjes en sterretjes in te kunnen plaatsen.. Hum, hum.
Daarna stimuleerde ze ons om te gaan (mee)zingen.
Dat was het zo’n beetje.
Daantje
_________________
Zelfkennis is meer dan goud waard!
---
Wat is ploeteren?
Mensen ploeteren omdat ze bang zijn, angst hebben. Veel van deze angsten zijn terug te voeren op een trauma dat ontstaan is in de jonge jaren: ben ik wel goed genoeg, zal ik niet mislukken, hoor ik er wel bij, word ik wel gehoord, gezien en erkend, word ik niet in de steek gelaten? Kortom, wordt, wie ik écht ben wel, geaccepteerd. Meestal wijzen we ons zelfbeeld af.
Om dit probleem op te lossen, creëren we een nieuw zelfbeeld. Eentje waarvan we denken dat deze er wel mag zijn en geaccepteerd zal worden. Maar met het creëren van dit ‘ideale’ zelfbeeld creëren we ook het innerlijk conflict: Ik moet zijn wie ik niet ben. Ik moet dingen doen die ik niet wil. Ik moet me anders voor doen dan ik werkelijk ben. Ik moet dingen beloven die ik niet kan waarmaken.
Je hebt heel veel middelen en truukjes nodig om je gecreëerde zelfbeeld voor jezelf en vooral ook voor anderen geloofwaardig en acceptabel te maken. Dit vergroot de basisangst nog meer en verdiept het innerlijk conflict. Er wordt niets opgelost. Dát is ploeteren.
Nog gecompliceerder wordt het, wanneer anderen dit gecreëerde zelfbeeld niet vertrouwen en dreigen met ontmaskering. Om te voorkomen dat we ontmaskerd worden, hebben we allerhande verdedigingsmechanismen en strategieën ontwikkeld. Het gebruiken ervan en de reacties daar weer op maakt opnieuw de angst groter in plaats van kleiner. Dit verdiept het innerlijk conflict en nog steeds is er niets opgelost. Dát is doorploeteren.
Dit ploeteren en doorploeteren leidt tot een spoor van vernieling. Bij jezelf en bij anderen.
Wat is ontploeteren?
Als je dat niet meer wilt, moet je het 'echte werk' gaan doen. Het echte werk bestaat uit zien en snappen dat je ploetert en waarom je ploetert. Het doorzien van de verschillende mechanismen en het herkennen van de ploetersignalen. En vooral: het stoppen ermee. Kijken naar de ware intenties en de ware identiteit. Gaan doen met wat in overeenstemming is met de ware intenties en de ware identiteit.
Door het doen van het echte werk kom je in ontploeterde staat. Waardoor er ruimte, tijd en energie vrijkomt om te verbinden met jezelf. Pas dan kun je, vanuit je eigen bron, je talenten inzetten om je pad te lopen. En een spoor van liefde te trekken.
Als je dat lukt, ben je behoorlijk ontploeterd.
Wat is de belofte?
Mensen die in min of meer ontploeterde staat door het leven gaan, hebben meer zelfvertrouwen, zijn spontaner en creatiever, kunnen beter communiceren, nemen gemakkelijker betere beslissingen en zijn verantwoordelijker voor zichzelf en de omgeving. Ze bezorgen zichzelf gewoon minder last. Zij zijn eerder geneigd anderen te helpen en ze zijn over het algemeen gezonder.
Waarom gebeurt het dan niet?
Omdat de ploeterpatronen erg ingesleten zijn en omdat men altijd bang is voor verandering (ben ik nog wel gezellig als ik stop met roken?), blijft men vaak in het oude patroon hangen. Het nare gevoel dat dat met zich meebrengt, lijkt nog altijd beter dan de onzekerheid van het nieuwe. Het gaat hier eigenlijk al over mensen die een beetje zicht hebben op het systeem. Veel andere mensen zijn er blind voor. Soms is die blindheid heel authentiek, maar vaak ook is het een ontkennend patroon. (Nee hoor, met mij is niets aan de hand. Het gaat goed.)
Daar gaat het boek over
Het boek 'Ontploeteren' helpt je te zien waar je aan het ploeteren bent en waarom. Hoe het ploeteren zich in vastgeroeste patronen heeft genesteld. Waarom het lastig en eng kan zijn die patronen los te laten. Maar ook hoe je het lukt om het wel te doen. En natuurlijk verhaalt het boek over de beloning die je wachten staat. En die is niet gering. En dat voor slechts 12,50 euro. Stop met ploeteren en begin met......
Tussen 10 uur en half 11 ongeveer kregen we weer documentatie. O.a. ook het verslag van de kind van dag van vorig jaar en iets wat de titel heeft: Levenslang doe-hetzelfproject wat ik nog ‘moet’ lezen.
Rond half 11 werden we een zaal ingeleid waar Jan Peter van Doorn als spreker was, n.a.v. een boekje wat hij geschreven heeft (en ik ook voor 10 euro gekocht heb en hij getekend heeft (voor ons allen) wat ik heel leuk vind).
Het heet: ONTploeteren.
Het eerst wat ik opschreef was: Hij/zij denkt dat hij/zij wil....
Daar zijn we goed in. Bedenken wat de ander van ons zou kunnen willen en daarop inspringen. Hij vertelde iets over zijn jeugd en het ‘gat’ wat daar ontstaan was. Wat hij probeerde op te vullen met succes hebben, cariëre, geld, goeie boxen, goeie auto en wat al niet meer. Puur het dempen van het gat. Het gat is dan het missen van warmte, maar ook het zelf niet kunnen geven.
Lang heeft hij de verantwoordelijkheid voor zijn ongeluk in schoenen van ouders geschoven. 6 Jaar terug is hij in zijn proces begonnen (ik kan mijn eigen handschrift niet meer vertalen geloof ik). 3 Jaar lang is hij in therapie geweest en gaan schrijven over zijn proces.
Als eerste het ‘gat wat geslagen was’ dichten vol met buitendingen als 1e eruit. 2e Was, zachtere, liefdevoller etc. gevoel niet meer (de hele dag) dempen (= niet genezen). (Als ik het goed begrepen heb).
Hij moest van binnenuit helen. En noemde dat het open blijven van de wond, wakker blijven, opletten.
Met nadruk zei hij: Geef het NIET door (aan je kinderen). Wat hij wel gedaan had. Maar het was nooit te laat, volgens J.P.
Het was zaak om te stoppen om ’t in de schoot van ouders te leggen. Het was zaak om eerst je eigen problemen op te lossen.
Daarna erkennen, bekennen, op tafel leggen wie je gekwetst hebt.
Zijn dochter zei eens tegen hem na bekentenissen: “Oh, dus je voelt je nu weer afgewezen?”
(Die vond ik wel mooi).
Ruimte wordt opgesoupeerd door ouders: Interpretatie: “Ik ben niet goed genoeg”. Je vecht ertegen of je vlucht ervan of iets ertussen..
Ploetersingnalen zijn o.a.: 1. Klagers 2. Leugenaars (mooier beeld proberen te scheppen) 3. Ziek zijn facken 4. Manipuleren 5. Geen ‘nee’ kunnen zeggen 6. Pleasers 7. Je best doen 8. Superioriteitsgevoel 9. Onderdanig 10 Discussiëren (en verder noteerde ik nog vluchtig: veel praten – behagen – internetten – drank, + redden, slachtoffer zijn, onzichtbaar proberen te maken, wegcijferen, geen grenzen aangeven, grappen maken maar ondertussen... enz. enz.).
Hij had er nog meer maar in elk geval zijn dit enkele signalen van ploeteren en volgens J.P. is er dan werk aan de winkel want het werkelijke ding is niet op tafel.
Ploeteren is onnodig veel energie in zaken die er niet toe doen steken om de leegte op te vullen.
(Ik heb een ploetergevoel. (Niet op gemak voelen b.v.)) Als je het maar zag, dat geploeter... Dat was het voornaamste.
Crisis: Omdat je op wilskracht aan het ploeteren blijft. Het zien, en ingrijpen, het is NOOIT te laat... Naar kinderen toe b.v. zei hij iets van: Kwetsbaar opstellen en vergeving vragen...
Keuzes om het WEL aan te gaan (in het verantwoordelijkheid nemen deel te nemen aan het leven etc. Kiezen voor ’t spel van liefde).
Ontploeteren – ruimte voor zaken waar je blij, rustig, langzaam etc. van wordt. Weten (soms) waar ’t vandaan komt..
1e Je patronen willen niet dat je stopt = afkikken.
De maatschappij die bevordert ’t ontploeteren ook niet erg. Nou En!
Waar je van overtuigt bent, gebeurt ook! Perfecte controle over je ongeluk.
Doen waar je bang voor bent. Dat is ontploeteren. (Onvoorwaardelijke liefde is ’t eindpunt).
Bang om iets fout te doen? Ga iets fouts doen.. Er was een dame erg bang om iets fout te doen, en J.P. vond de kind van .. dag wel een veilige plaats om nu ’s dan maar iets heel erg fout te doen...
Gerechtvaardige angst is die b.v. voor een leeuw die op ons afkomt.
Angst die nergens meer op gebaseerd is doet hetzelfde als gerechtvaardige angst. Lichaam is continu paraat (en dit kan ons lichaam niet aan)...
Je moet de kant van de doorleving op.
(Praten kan angst voeden, kan zijn om te vermijden)...
Op een gegeven moment wordt ontploeteren leuk en houdt nooit op. (Je voelt op een dag: Ik zou niet meer terug willen)...
Wel stapje voor stpaje.
Je bent volgens hem op drie kwart als je je emoties aanvaard maar aandacht elders op weet te vestigen. (Als ik het goed begrepen heb). Die steen op je maag voor iets poistiefs gebruiken!
Therapie ---- in liefdevolle omgeving waar je continu met je patronen wordt geconfronteerd. (Hij was bij Y.O.D. www.YOD.nl
Als je in staat bent om angst te voelen (het uit te zitten) i.p.v. kick’s (drank, etc.) of neem een goed boek.. (Zijn boek bedoelde hij, geloof ik...)
www.ontploeteren.nl
Het lijkt me een interessant boekje maar ik ben pas op blz. 37
’s Middags waren er verschillende thema’s en ik zat bij improvisatie toneel. Was erg leuk vond ik. Eerst kregen we een soort oefeningen en daarna zijn we ook al improviserend toneel gaan spelen.
Wat me opviel was dat ik bijzonder goed verdriet kon imiteren. Dat zou me toch eigenlijk niet hebben moeten verbazen ghehehe..
We eindigde met een optreden wat heel leuk was, vond ik, alleen durfde ik eerst niet te lachen. Ze bracht haar kind van ... zijn zo heel komisch wat eigenlijk erg triest was maar uiteindelijk had ik door dat het ook om te lachen was. Of het nu echt was of niet, het was heel herkenbaar (alleen heel licht met wat (zelf)spot). Ze was kapster en goed in haar taak (trots enz.) maar de klanten bleven uiteindelijk weg. Toen begon ze door te krijgen hoe het zat om vervolgens buiten haar klanten te knippen een verhaal mee te geven (in de vorm van een tekening van een kerstboom) over het leven. Het leukste hierin vond ik dat we vooral de kerstballen moesten verwijderen om er lichtjes en sterretjes in te kunnen plaatsen.. Hum, hum.
Daarna stimuleerde ze ons om te gaan (mee)zingen.
Dat was het zo’n beetje.
Daantje
_________________
Zelfkennis is meer dan goud waard!
---
Wat is ploeteren?
Mensen ploeteren omdat ze bang zijn, angst hebben. Veel van deze angsten zijn terug te voeren op een trauma dat ontstaan is in de jonge jaren: ben ik wel goed genoeg, zal ik niet mislukken, hoor ik er wel bij, word ik wel gehoord, gezien en erkend, word ik niet in de steek gelaten? Kortom, wordt, wie ik écht ben wel, geaccepteerd. Meestal wijzen we ons zelfbeeld af.
Om dit probleem op te lossen, creëren we een nieuw zelfbeeld. Eentje waarvan we denken dat deze er wel mag zijn en geaccepteerd zal worden. Maar met het creëren van dit ‘ideale’ zelfbeeld creëren we ook het innerlijk conflict: Ik moet zijn wie ik niet ben. Ik moet dingen doen die ik niet wil. Ik moet me anders voor doen dan ik werkelijk ben. Ik moet dingen beloven die ik niet kan waarmaken.
Je hebt heel veel middelen en truukjes nodig om je gecreëerde zelfbeeld voor jezelf en vooral ook voor anderen geloofwaardig en acceptabel te maken. Dit vergroot de basisangst nog meer en verdiept het innerlijk conflict. Er wordt niets opgelost. Dát is ploeteren.
Nog gecompliceerder wordt het, wanneer anderen dit gecreëerde zelfbeeld niet vertrouwen en dreigen met ontmaskering. Om te voorkomen dat we ontmaskerd worden, hebben we allerhande verdedigingsmechanismen en strategieën ontwikkeld. Het gebruiken ervan en de reacties daar weer op maakt opnieuw de angst groter in plaats van kleiner. Dit verdiept het innerlijk conflict en nog steeds is er niets opgelost. Dát is doorploeteren.
Dit ploeteren en doorploeteren leidt tot een spoor van vernieling. Bij jezelf en bij anderen.
Wat is ontploeteren?
Als je dat niet meer wilt, moet je het 'echte werk' gaan doen. Het echte werk bestaat uit zien en snappen dat je ploetert en waarom je ploetert. Het doorzien van de verschillende mechanismen en het herkennen van de ploetersignalen. En vooral: het stoppen ermee. Kijken naar de ware intenties en de ware identiteit. Gaan doen met wat in overeenstemming is met de ware intenties en de ware identiteit.
Door het doen van het echte werk kom je in ontploeterde staat. Waardoor er ruimte, tijd en energie vrijkomt om te verbinden met jezelf. Pas dan kun je, vanuit je eigen bron, je talenten inzetten om je pad te lopen. En een spoor van liefde te trekken.
Als je dat lukt, ben je behoorlijk ontploeterd.
Wat is de belofte?
Mensen die in min of meer ontploeterde staat door het leven gaan, hebben meer zelfvertrouwen, zijn spontaner en creatiever, kunnen beter communiceren, nemen gemakkelijker betere beslissingen en zijn verantwoordelijker voor zichzelf en de omgeving. Ze bezorgen zichzelf gewoon minder last. Zij zijn eerder geneigd anderen te helpen en ze zijn over het algemeen gezonder.
Waarom gebeurt het dan niet?
Omdat de ploeterpatronen erg ingesleten zijn en omdat men altijd bang is voor verandering (ben ik nog wel gezellig als ik stop met roken?), blijft men vaak in het oude patroon hangen. Het nare gevoel dat dat met zich meebrengt, lijkt nog altijd beter dan de onzekerheid van het nieuwe. Het gaat hier eigenlijk al over mensen die een beetje zicht hebben op het systeem. Veel andere mensen zijn er blind voor. Soms is die blindheid heel authentiek, maar vaak ook is het een ontkennend patroon. (Nee hoor, met mij is niets aan de hand. Het gaat goed.)
Daar gaat het boek over
Het boek 'Ontploeteren' helpt je te zien waar je aan het ploeteren bent en waarom. Hoe het ploeteren zich in vastgeroeste patronen heeft genesteld. Waarom het lastig en eng kan zijn die patronen los te laten. Maar ook hoe je het lukt om het wel te doen. En natuurlijk verhaalt het boek over de beloning die je wachten staat. En die is niet gering. En dat voor slechts 12,50 euro. Stop met ploeteren en begin met......
vaker een landelijke dag?
Hallo,
Ik heb me vandaag net aangemeld bij het forum en ben druk aan het lezen van de verschillende berichten.
Ik ben benieuwd of er binnenkort ook weer een landelijke dag is?
groetjes Christa
Ik heb me vandaag net aangemeld bij het forum en ben druk aan het lezen van de verschillende berichten.
Ik ben benieuwd of er binnenkort ook weer een landelijke dag is?
groetjes Christa
Re: vaker een landelijke dag?
Hallo Christa,
Meestal is het zo begin november. Zodra het er weer is, geef ik een waarschuwing hier. Ik krijg altijd bericht thuis daarover..
Sterkte,
Hold on,
Daantje
Meestal is het zo begin november. Zodra het er weer is, geef ik een waarschuwing hier. Ik krijg altijd bericht thuis daarover..
Sterkte,
Hold on,
Daantje